Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνθ’ ἄρ’ ὅ γε στήσασ χρυσόζυγον ἁρ́μα καὶ ἵππουσ, [αὐτόθι παύεται ἄκρου ἐπ’ οὐρανοῦ, εἰσόκεν αὖτισ] θεσπέσιοσ πέμπῃσι δι’ οὐρανοῦ Ὠκεανόνδε.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἥλιον 2:7)
Ἔνθεν δ’ αὖ λάιγγασ ἁλὸσ σχεδὸν ὀχλίζοντεσ νήεον αὐτόθι βωμὸν ἐπάκτιον Ἀπόλλωνοσ, Ἀκτίου Ἐμβασίοιό τ’ ἐπώνυμον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 8:5)
δὴ γάρ ῥα κατ’ αὐτόθι νάσσατο παῖδασ, οὕσ οἱ ῥύσια κεῖθεν ἐπιπροέηκαν ἄγεσθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 23:23)
οἰο͂ν δὲ Παραίβιον αὐτόθι μίμνειν κέκλετ’ ἀριστήεσσι σὺν ἀνδράσιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 7:40)
καὶ τὸν μὲν χαμάδισ λίπον αὐτόθι πεπτηῶτα·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 13:35)
τῶ καὶ ὁμοῦ φθιμένοισι κακὴν προτιόσσομαι ἄτην, εἰ δὴ μήτ’ ὀλοοῖο μετὰ πτόλιν Αἰήταο ἔσσεται, ἠὲ καὶ αὖτισ ἐσ Ἑλλάδα γαῖαν ἱκέσθαι πετράων ἔκτοσθε, κατ’ αὐτόθι δ’ ἄμμε καλύψει ἀκλειῶσ κακὸσ οἶτοσ, ἐτώσια γηράσκοντασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:4)
εἵπετο δ’ Ἄργοσ οἰο͂σ, ἐπεὶ μεσσηγὺσ ἔτ’ αὐτόθι νεῦσε λιπέσθαι αὐτοκασιγνήτοισ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 8:14)
Ἔνθα κασιγνήτουσ μὲν ἔτ’ αὐτόθι μεῖναι ἀνώγει Ἄργοσ, ἵνα φράζοιντο νόον καὶ μήδεα κούρησ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 14:14)
αὐτὰρ ἐπεὶ πόλιοσ μὲν ἐυδμήτουσ λίπ’ ἀγυιάσ, νηὸν δ’ εἰσαφίκανε διὲκ πεδίων ἐλάουσα, δὴ τότ’ ἐυτροχάλοιο κατ’ αὐτόθι βήσατ’ ἀπήνησ ἱεμένη, καὶ τοῖα μετὰ δμωῇσιν ἐείπεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 14:43)
γηθόσυνοι δὲ Λύκοιο κατ’ αὐτόθι παῖδα λιπόντεσ λαίφεσι πεπταμένοισιν ὑπεὶρ ἅλα ναυτίλλοντο, οὔρεα Παφλαγόνων θηεύμενοι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 6:4)
Ἶλοσ δὲ εἰσ Φρυγίαν ἀφικόμενοσ καὶ καταλαβὼν ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ αὐτόθι τεθειμένον ἀγῶνα νικᾷ πάλην·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 3:1)
τῶν τισ Μακεδόνων Ἀλέξανδροσ, ἐν Μεγάλῃ πόλει τραφεὶσ καὶ τῆσ αὐτόθι πολιτείασ ἀξιωθείσ, ἐτερατεύετο γένοσ Ἀλεξάνδρῳ τῷ Φιλίππου προσήκειν, γενομένουσ τέ οἱ παῖδασ ὠνόμασεν, ἐσ πίστιν ὧν ἐλογοποίει, Φίλιππόν τε καὶ Ἀλέξανδρον καὶ Ἀπάμαν, ἣν Ἀμυνάνδρῳ πρὸσ γάμον ἠγγύησεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 2:2)
καὶ τοῦτο μὲν εἰσ Αἵδου ζῶντα κομίσασα ζῶντα ἐξήγαγε, κρατήσαντα τοῦ Κερβέρου, καὶ τοσοῦτον παρὰ τὸ εἰκὸσ ἐξελθόντα, ὥστε καὶ ἕτερον τῶν ἐπιτηδείων πρὸ ὡρ́ασ αὐλιζόμενον αὐτόθι λῦσαι καὶ συνεξαγαγεῖν μεθ’ ἑαυτοῦ, τοῦτο δ’ ὁσαχοῦ τοῖσ ἀντιπράττουσι τῶν δαιμόνων ἐναντίον ἔδει τὸ τόξον ἄρασθαι, τῆσ Ἀθηνᾶσ παρούσησ ἐθάρρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 7:5)
νυνὶ δὲ συνῳκισθήτην ὑπὸ τοῦ θεοῦ τούτου καὶ πόλεισ τε ἐπολίσατο τοῖσ ἀνθρώποισ αὐτόθι, ἃσ δὴ νήσουσ νυνὶ καλοῦμεν, ὡσ μηδὲ ἐν θαλάττῃ ποθεῖν τὴν γῆν, μηδὲ ἄλλο τι ἢ ἐν γῇ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 4:5)
ἐπὶ μὲν ταῖσ εἰσβολαῖσ τοῦ Εὐξείνου πόντου ᾗ τὸ στενότατον τῆσ θαλάττησ ἀναπετάννυσιν ἐξ αὑτοῦ τὴν πολλὴν θάλατταν, καὶ πέτρα τε κυανέα αὐτόθι ὠνόμασται καὶ πύλαι θαλάττησ πρότερον εἶναι κλεισταὶ δοκοῦσαι, ἱερά τε αὐτοῦ καὶ τεμένη καὶ βωμοὶ, ἄλλα τε καὶ ἡ καταίρουσα πρὸσ ἡμᾶσ ἐκεῖθεν θάλαττα, Λευκάτα τε οὕτωσ ἐπωνομασμένη κατὰ τὴν ἐνταυθοῖ Λευκάτα τὴν ἐπὶ τῷ Ἀκτίῳ, οὐ πέτρα τισ οὖσα ὥσπερ αὕτη, ἀλλὰ γῆ πολλὴ προχωροῦσα εἰσ θάλατταν, προχωννύουσα ἐπὶ πολὺ αὐτὴν σχήματι κυκλοτερεῖ ἐξ ἡμισείασ, δρεπάνησ τινὰ τρόπον ἀτεχνῶσ ὡσ καὶ τὸ ὄνομα εἶναι τοῦτο τῇ προχώσει, καὶ λέγεσθαί γε ἐπ’ αὐτῷ καὶ λόγον τινὰ καὶ μῦθον, ὡσ ἄρα ἐνταῦθα ἐπράχθη τὸ ἔργον τὸ περὶ τὸν Κρόνον ὑπὸ τῶν παίδων αὐτοῦ, τὸ περὶ τὴν ἐκτομήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 5:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION