헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὅπου ἂν τὰ μέλλοντα γίνεσθαι ἢ τὰ γινόμενα ὡσ ἤδη γεγονότα εἰσάγῃσ, σεμνὸν ποιεῖσ τὸν λόγον, οἱο͂ν ἐπεὶ δὲ αὐτοῖσ ἡ μὲν αὐλητρὶσ ηὔλησεν, ὁ δὲ παῖσ ἐκιθάρισε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 5:1)
καὶ γὰρ αὐλητρίσ γέ σοι ἥδ’ ἔνδον ἔσθ’ ὡραιοτάτη κὠρχηστρίδεσ ἕτεραι δύ’ ἢ τρεῖσ.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene 1:10)
αὑλητρὶσ ἐνεφύσησεν·
(아리스토파네스, Wasps, Episode 1:45)
"ταῦτ’ οὖν ἐπιστάμενοσ ὁ Νάρισ ἐκτήσατο ἐκ τῆσ Καρδίησ αὐλητρίδα , καὶ ἀφικομένη ἡ αὐλητρὶσ εἰσ τοὺσ Βισάλτασ ἐδίδαξε πολλοὺσ αὐλητάσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 19 1:10)
καίτοι Μνησὶσ μὲν ἦν αὐλητρίσ, ἦν δὲ καὶ Ποθεινὴ αὐλητρίσ, Μύρτιον δὲ μία τῶν ἀποδεδειγμένων καὶ καινῶν δεικτηριάδων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 37 4:3)
ἄμητεσ, οἶνοσ ἡδύσ, ᾠά, σησαμαῖ, μύρον, στέφανοσ, αὐλητρίσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 49 2:7)
ἄγε δὴ πρὸσ τοῦ Ἡρακλέουσ καὶ τοῦ Περσέωσ καὶ τοῦ Ἀπόλλωνοσ καὶ τῆσ Ἀθηνᾶσ καὶ τῶν ἄλλων θεῶν, οὓσ τιμᾶτε, ἀποκρίνασθέμοι προθύμωσ, εἴ τισ ὑμῶν ἐβούλετο γυναῖκα τοιαύτην ἔχειν, λέγω δέ, ὥσπερ κιθαρίστρια καλεῖται γυνὴ καὶ νὴ Δία αὐλητρὶσ ἢ ποιήτρια καὶ τἄλλα ὁμοίωσ ἀπὸ τῶν ἄλλων ἐπιτηδευμάτων, οὕτωσ ἣν ἄν τισ συνήθωσ ὀνομάσειεν ἀπὸ τούτου τοῦ ἔργου.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 58:1)
οἱο͂ν Αὐλητρὶσ πέπτωκε·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 62:4)
πρῴην δὲ ὁπότε συνεπίνετε Θράσων καὶ σὺ καὶ Δίφιλοσ, παρῆσαν καὶ ἡ αὐλητρὶσ Κυμβάλιον καὶ Πυραλλὶσ ἐχθρὰ οὖσα ἐμοί.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 1:8)
ὡσ καὶ αὐλητρὶσ ἧκεν ἐκ τῆσ πλησίον κώμησ αὐτοῖσ καὶ ὡσ δῶρα ἀλλήλοισ ἀντέδοσαν, ὁ Μαῦροσ μὲν τῷ Μαλχίωνι λόγχην, ὁ δὲ τῷ Μαυσάκᾳ πόρπην, καὶ ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα τῆσ ἐπ̓ Εὐρώπῳ μάχησ αὐτὰ δὴ τὰ κεφάλαια.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 28 2:1)
ὁ μέν γε δι’ ὀργάνων ἐκήλει τοὺσ ἀνθρώπουσ τῇ ἀπὸ τοῦ στόματοσ δυνάμει, καὶ ἔτι νυνὶ ὃσ ἂν τὰ ἐκείνου αὐλῇ ‐ ἃ γὰρ Ὄλυμποσ ηὔλει, Μαρσύου λέγω, τούτου διδάξαντοσ ‐ τὰ οὖν ἐκείνου ἐάντε ἀγαθὸσ αὐλητὴσ αὐλῇ ἐάντε φαύλη αὐλητρίσ, μόνα κατέχεσθαι ποιεῖ καὶ δηλοῖ τοὺσ τῶν θεῶν τε καὶ τελετῶν δεομένουσ διὰ τὸ θεῖα εἶναι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 474:1)
ἡ δ’ αὐλητρὶσ αὐλοῦσα διεξῆλθε τὸν στενωπόν.
(플루타르코스, Amatorius, section 10 6:1)
ἐπεὶ δ’ ἐπήρθησαν αἱ τράπεζαι καὶ στεφάνων παρὰ τῆσ Μελίσσησ διαδοθέντων ἡμεῖσ μὲν ἐσπείσαμεν ἡ δ’ αὐλητρὶσ ἐπιφθεγξαμένη μικρὰ ταῖσ σπονδαῖσ ἐκ μέσου μετέστη, προσαγορεύσασ τὸν Ἀνάχαρσιν ὁ Ἄρδαλοσ ἠρώτησεν εἰ παρὰ·
(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 51)
καίτοι Μνησὶσ μὲν ἦν αὐλητρὶσ καὶ Ποθεινή.
(폴리비오스, Histories, book 14, iii. res aegypti 4:1)
ἐπεὶ δὲ αὐτοῖσ ἡ αὐλητρὶσ μὲν ηὔλησεν, ὁ δὲ παῖσ ἐκιθάρισε, καὶ ἐδόκουν μάλα ἀμφότεροι ἱκανῶσ εὐφραίνειν, εἶπεν ὁ Σωκράτησ·
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 2 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION