Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔγραψε γὰρ ἡμᾶσ στεφανῶσαι θαλλοῦ στεφάνῳ ἕκαστον εὐνοίασ ἕνεκα τῆσ εἰσ τὸν δῆμον, καὶ καλέσαι ἐπὶ δεῖπνον εἰσ τὸ πρυτανεῖον εἰσ αὔριον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 463)
"ἐγὼ δὲ ψήφισμα γράψω καὶ τῷ κήρυκι σπείσασθαι τῷ παρὰ Φιλίππου ἥκοντι, καὶ τοῖσ μέλλουσι παρ’ αὐτοῦ δεῦρο ἰέναι πρέσβεσι, καὶ τοὺσ πρυτάνεισ, ἐπειδὰν ἥκωσιν οἱ πρέσβεισ, ἐκκλησίαν ἐπὶ δύο ἡμέρασ ποιεῖν μὴ μόνον ὑπὲρ εἰρήνησ, ἀλλὰ καὶ περὶ συμμαχίασ, καὶ τοὺσ πρέσβεισ ἡμᾶσ, εἰ δοκοῦμεν ἄξιοι εἶναι, ἐπαινέσαι καὶ καλέσαι ἐπὶ δεῖπνον εἰσ τὸ πρυτανεῖον εἰσ αὔριον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 532)
ἤδη δὲ πόρρω τῆσ ἡμέρασ ὄν, προελθὼν ὁ κῆρυξ ἀνεῖπε, Δελφῶν ὅσοι ἐπὶ δίετεσ ἡβῶσι, καὶ δούλουσ καὶ ἐλευθέρουσ, ἥκειν αὔριον ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἔχοντασ ἄμασ καὶ δικέλλασ πρὸσ τὸ Θυτεῖον ἐκεῖ καλούμενον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 122 1:2)
"Κάλχασ τῆσ ἀκριβοῦσ μαντείασ ἀπεναντιῶσ διακεῖται, ἐγὼ δ’ Ἀπόλλωνοσ καὶ Μαντοῦσ παῖσ ὑπάρχων τῆσ ἀκριβοῦσ μαντείασ τὴν ὀξυδορκίαν πάντωσ πλουτῶ, καὶ οὐχ ὡσ ὁ Κάλχασ ὀκτώ, ἀλλ’ ἐννέα κατὰ γαστρόσ, καὶ τούτουσ ἄρρενασ ὅλουσ ἔχειν μαντεύομαι, καὶ αὔριον ἀνυπερθέτωσ ἐν ἕκτῃ ὡρ́ᾳ τεχθήσεσθαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 7:3)
καὶ ὁ μὲν ὧδε προυμαντεύετο ἑαυτῷ καὶ ἐλεσχήνευε περὶ τῶν ἐσ τὴν αὔριον ἐσομένων·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 10:4)
ὑπισχνοῦμαι γὰρ ὑμῖν οὔτε αὔριον οὔτε ταῖσ ἐπιούσαισ ἑκόντασ αὐτοὺσ ἐσ μάχην ἥξειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 3:3)
οὐκ ἀντεπιόντοσ δὲ τοῦ Ἀντιόχου, τότε μὲν ἐγγυτέρω μετεστρατοπέδευσε, μίαν δὲ ἄλλην διαλιπὼν ἐκήρυσσεν ἐσ ἐπήκοον τῶν πολεμίων ἐσ αὔριον Ἀντιόχῳ καὶ ἄκοντι πολεμήσειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 3:8)
τί δὲ καὶ θήσει πρὸσ θεῶν ὄνομα τῇ θυσίᾳ, ἣν αὔριον θύσειν φῄσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 10:11)
καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἐῶ, ἀλλ’ ἡμᾶσ τουτουσὶ οὓσ προσεῖπασ φιλτάτουσ, καὶ οὓσ ἀνέστησ ἰδὼν, καὶ οἷσ τὸν κρατῆρα ἔστησασ καὶ προεῖπασ ζωρότερον εἶναι, τί κωλύει καὶ ἡμᾶσ αὔριον κεῖσθαι τηνικάδε ὁμοῦ τοῖσ ἄλλοισ ἀναμεμιγμένουσ, καὶ μεθ’ ὧν νῦν σπένδεισ, ἀπὸ τούτων ῥυῆναι τὴν γῆν αἵματι καὶ κρατῆρασ ἐν Ἕκτοροσ ἵστασθαι ἐπινικίουσ καὶ παιᾶνασ ᾄδεσθαι σοῦ ζῶντοσ ὦ Ζεῦ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 11:14)
ὦ μακάρι’ ὦ πλούσιε, ὦ νῦν μὲν οὐδεὶσ αὔριον δ’ ὑπέρμεγασ, ὦ τῶν Ἀθηνῶν ταγὲ τῶν εὐδαιμόνων.
(아리스토텔레스, Prologue 4:34)
κἄγωγ’ ὅτε δὴ γ’νων τοῖσ βολίτοισ ἡττημένοσ, διακοσίαισι βουσὶν ὑπερηκόντισα, τῇ δ’ Ἀγροτέρᾳ κατὰ χιλιῶν παρῄνεσα εὐχὴν ποιήσασθαι χιμάρων εἰσ αὔριον, αἱ τριχίδεσ εἰ γενοίαθ’ ἑκατὸν τοὐβολοῦ.
(아리스토텔레스, Lyric-Scene, iambics 1:1)
ἡ γὰρ αὔριον ἔκλειψισ γενήσεται ἂν τόδε γένηται, τοῦτο δ’ ἐὰν ἕτερόν τι, καὶ τοῦτ’ ἂν ἄλλο·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 125:2)
καὶ τοῦτον δὴ τὸν τρόπον ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου τοῦ ἀπὸ τοῦ νῦν μέχρι αὔριον ἀφαιρουμένου χρόνου ἥξει ποτὲ εἰσ τὸ ὑπάρχον, ὥστ’ ἐπεὶ τοῦτ’ ἔστιν, ἅπαντ’ ἐξ ἀνάγκησ τὰ μετὰ τοῦτο γενήσεται, ὥστε πάντα ἐξ ἀνάγκησ γίγνεσθαι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 125:3)
"ἦ μὴ αὔριόν τισ ὑμᾶσ ἴδῃ τούτων;
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 27:4)
ἔπειτ’ ἀγῶνά γ’ εὐθὺσ ἐξέσται ποιεῖν ταύτην ἔχουσιν αὔριον καλὸν πάνυ, ἐπὶ γῆσ παλαίειν, τετραποδηδὸν ἑστάναι, πλαγίαν καταβάλλειν, ἐσ γόνατα κύβδ’ ἑστάναι, καὶ παγκράτιόν γ’ ὑπαλειψαμένοισ νεανικῶσ παίειν ὀρύττειν πὺξ ὁμοῦ καὶ τῷ πέει·
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, iambics30)

SEARCH

MENU NAVIGATION