헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ λίθουσ τε καὶ φυτὰ καὶ θηρία κηλεῖν καὶ ἄγειν τί ἔστιν ἕτερον ἢ τὸ βαρβάρουσ ἀνθρώπουσ ἀσυνέτουσ τῆσ Ἑλληνικῆσ φωνῆσ οὕτωσ ἄγαν χειρώσασθαι, μήτε τῆσ γλώττησ μήτε τῶν πραγμάτων ἐμπείρουσ ὄντασ, ὑπὲρ ὧν ὁ λόγοσ, ἀλλὰ ἀτεχνῶσ καθάπερ οἶμαι πρὸσ κιθάραν κηλουμένουσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ. 13:5)
τοὺσ γὰρ ἀσυνέτουσ ἀγνοεῖν, τί ποτέ ἐστιν ἐν τῷ βίῳ κατὰ ἀλήθειαν ἀγαθόν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 7 31:2)
οὔ τἄρ’ ἀσυνέτουσ τοὺσ θεοὺσ ἡγοίμεθ’ ἄν, εἰ τοῖσιν αὐθένταισιν εὖ φρονήσομεν;
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode 2:6)
οὕτωσ δὲ μεμηνότασ αὐτοὺσ ὁρῶν ὁ θεὸσ ἀφανίσαι μὲν ἐκ παντὸσ οὐκ ἔκρινεν, ὅτι μηδ’ ὑπὸ τῶν πρώτων ἀπολωλότων σωφρονισθεῖεν, εἰσ στάσιν δὲ αὐτοὺσ ἐνέβαλεν ἀλλογλώσσουσ ἀπεργασάμενοσ καὶ ὑπὸ πολυφωνίασ ποιήσασ ἑαυτῶν ἀσυνέτουσ εἶναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 144:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION