헬라어 문장 내 검색 Language

ἀξιόπιστον δὲ καὶ τὸ τὰ ζητούμενα τῶν ἀποδεδειγμένων καὶ ὁμολογουμένων προσποιεῖσθαι εἶναι περιφανέστερα, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτουσ ἀποδείξασ τὸ παράνομον, ὑπολειπομένου ἐξετασθῆναι τοῦ ἀσυμφόρου, ἀξιοπίστωσ προσλαβὼν προσεποιήσατο ἔτι καὶ τοῦ παρανόμου φανερώτερον τὸ ἀσύμφορον, τὸ ζητούμενον τοῦ ἀποδεδειγμένου ἐν οἷσ λέγει, οὕτω γὰρ σφόδρα ἐναντίον τοῖσ νόμοισ τὸ ψήφισμα, μᾶλλον ἀσύμφορόν ἐστιν ἢ παράνομον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 3:1)
τό τε γὰρ ἐπιξενοῦσθαί τινασ ἐν ἄλλοισ τεθραμμένουσ νόμοισ ἀσύμφορον εἶναί φασι πρὸσ τὴν εὐνομίαν, καὶ τὴν πολυανθρωπίαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 93:2)
οἱ μὲν οὖν τοιοῦτοι τούτων μόνον μάρτυρέσ εἰσιν, εἰ γέγονεν ἢ μή, εἰ ἔστιν ἢ μή, περὶ δὲ τοῦ ποῖον οὐ μάρτυρεσ, οἱο͂ν εἰ δίκαιον ἢ ἄδικον, εἰ συμφέρον ἢ ἀσύμφορον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 16:2)
ὡσ προκαλέσασθαι τοὺσ πολεμίουσ ἐσ θάρσοσ ἀσύμφορον.
(아리아노스, chapter 17 6:1)
ἐγὼ δ’ ἡγοῦμαι τοῦτον τὸν λόγον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, κατὰ πόλλ’ ἀσύμφορον εἶναι τῇ πόλει λέγεσθαι, πρὸσ δὲ καὶ οὐδὲ δίκαιον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 149:3)
οὐδὲν οὖν ἐξελέγχεσθαι δίκαιόσ ἐστιν ὁ πρεσβευτὴσ φαῦλον οὐδ’ ἀσύμφορον ὑμῖν συμβεβουλευκώσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 8:6)
δίκαιον δ’ ἐστὶν ἴσωσ ἔμ’ ὑπεσχημένον τρί’ ἐπιδείξειν, ἓν μὲν ὡσ παρὰ τοὺσ νόμουσ τὸ ψήφισμ’ εἴρηται, δεύτερον δ’ ὡσ ἀσύμφορόν ἐστι τῇ πόλει, τρίτον δ’ ὡσ ἀνάξιοσ τυχεῖν τούτων ᾧ γέγραπται, πάντων αἱρ́εσιν ὑμῖν δοῦναι τοῖσ ἀκουσομένοισ, τί πρῶτον ἢ τί δεύτερον ἢ τί τελευταῖον βουλομένοισ ἀκούειν ὑμῖν ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 22:2)
οὕτω γὰρ σφόδρ’ ἐναντίον ὂν τοῖσ νόμοισ τὸ ψήφισμα μᾶλλον ἀσύμφορόν ἐστιν ἢ παράνομον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 150:4)
ἐν δὲ τῷ μεταξὺ χρόνῳ τούτῳ προσέταξαν τοῖσ βουλομένοισ εἰσφέρειν ἐκτιθέναι τοὺσ νόμουσ πρόσθεν τῶν ἐπωνύμων, ἵν’ ὁ βουλόμενοσ σκέψηται, κἂν ἀσύμφορον ὑμῖν κατίδῃ τι, φράσῃ καὶ κατὰ σχολὴν ἀντείπῃ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 31:3)
καὶ τὴν μὲν εἰρήνην ἀσύμφορον νομίζει διὰ τὴν τῶν ἀνθρώπων σχολήν, τὸν δὲ πόλεμον, ὅτι ἀνάγκη τοὺσ ὑπηκόουσ ἐνοχλεῖν καὶ χρήματα πορίζοντα καὶ στρατεύεσθαι προσαναγκάζοντα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 61:1)
τὴν δέ γε Ἀφροδίτην οὕτωσ αἰσχρὰν καὶ ἄδικον καὶ ἀσύμφορον δοῦναι δωρεάν, καὶ μηδένα ποιήσασθαι λόγονμήτε τῆσ Ἑλένησ ἀδελφῆσ οὔσησ μήτε τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ προκρίναντοσ αὐτήν, ἀλλὰ χαρίζεσθαιτοιοῦτον γάμον δι’ ὃν αὐτόσ τε ἔμελλεν ἀπόλλυσθαι καὶ οἱ γονεῖσ αὐτοῦ καὶ ἡ πόλισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 16:2)
ἐκ δὲ τούτου ἐνεθυμούμην ὅτι οὐ πάντωσ ἡ φυγὴ βλαβερὸν οὐδὲ ἀσύμφορον οὐδὲ τὸ μένειν ἀγαθὸν καὶ πολλοῦ ἄξιον οὑ̓ γὰρ ἂν τὸ μὲν αὐτῶν παρῄνει καὶ συνεβούλευεν ὁ Ἀπόλλων, τὸ φεύγειν, τὸ δὲ μένειν ἄντικρυσ ἀπηγόρευε, καὶ ταῦτα ἀνδρὶ θεσπίζων, ὅσ ἦν ἐπιμελέστατοσ περὶ τὸ θεῖον καὶ θυσίασ τε πλείστασ ἔθυε καὶ μέγιστα ἀναθήματα πεπόμφει τῶν πώποτε ἀναθέντων εἰσ Δελφοὺσ’ ταῦτα ἐνθυμουμένῳ μοι ἔδοξε καὶ αὐτὸν εἰσ θεοῦ βαδίσαντα χρήσασθαι συμβούλῳ κατὰ τὸ παλαιὸν ἔθοσ τῶν Ἑλλήνων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 10:1)
οὐδεὶσ γὰρ οὕτωσ ἀσθενὴσ ἐχθρὸσ ὅστισ οὐκ ἐλύπησεν ἐπὶ καιροῦ καὶ τὸν ἄγαν φαινόμενον ἰσχυρὸν καὶ τὸ μῖσοσ ἐνεδείξατο ἢ λόγον τινὰ εἰπὼν λυπηρὸν ἢ ἔργον ἀσύμφορον πράξασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ. 19:3)
ἔφη δὲ αὐτὸν ἄτοπόν τινα καὶ ἀσύμφορον μοῦσαν εἰσάγειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ. 17:1)
εἰ γοῦν ἐτύγχανον ἀγνοοῦντεσ πρόβατον καὶ λύκον ὅ,τι ἐστὶν ἑκάτερον αὐτοῖν, ὅμωσ δὲ ἡγοῦντο τὸ μὲν ὠφέλιμον καὶ κτήσασθαι ἀγαθόν, τὸ δὲ βλαβερὸν καὶ ἀσύμφορον, οὐκ ἂν ἦν θαυμαστὸν οὐδέν, εἰ τὸ μὲν πρόβατον ἐφοβοῦντο καὶ ἔφευγον ἐνίοτε ὡσ λύκον, τὸν δὲ λύκον προσίεντο καὶ ὑπέμενον, νομίσαντεσ πρόβατον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Α. 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION