Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι οὐ δή που τοῦ μὲν Ἀσπασίᾳ μετεῖναι λόγων σημεῖον ἦν Περικλῆσ οὕτω λέγων, τῆσ δ’ αὐτοῦ Περικλέουσ δυνάμεωσ ἑτέρωθεν χρὴ τὸ σύμβολον ζητεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 16:6)
καὶ Ἀσπασία δὲ ἡ Σωκρατικὴ ἐνεπορεύετο πλήθη καλῶν γυναικῶν, καὶ ἐπλήθυνεν ἀπὸ τῶν ταύτησ ἑταιρίδων ἡ Ἑλλάσ, ὡσ καὶ ὁ χαρίεισ Ἀριστοφάνησ παρασημαίνεται, λέγων τὸν Πελοποννησιακὸν πόλεμον ὅτι Περικλῆσ διὰ τὸν Ἀσπασίασ ἔρωτα καὶ τὰσ ἁρπασθείσασ ἀπ’ αὐτῆσ θεραπαίνασ ὑπὸ Μεγαρέων ἀνερρίπισεν τὸ δεινόν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 25 2:8)
Ἀσπασία μέντοι ἡ σοφὴ τοῦ Σωκράτουσ διδάσκαλοσ τῶν ῥητορικῶν λόγων ἐν τοῖσ φερομένοισ ὡσ αὐτῆσ ἔπεσιν, ἅπερ Ἡρόδικοσ ὁ Κρατήτειοσ παρέθετο, φησὶν οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 1:5)
ἰδοῦσα γὰρ αὐτὸν ἐν οἱῴ ἦν καταστήματι Ἀσπασία φησίν τίπτε δεδάκρυσαι, φίλε Σώκρατεσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 4:2)
ἐν δὲ τῇ Ἀσπασίᾳ Ἱππόνικον μὲν τὸν Καλλίου κοάλεμον προσαγορεύει, τὰσ δ’ ἐκ τῆσ Ιὠνίασ γυναῖκασ συλλήβδην μοιχάδασ καὶ κερδαλέασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 622)
ὁ δὲ πολιτικὸσ αὐτοῦ διάλογοσ ἁπάντων καταδρομὴν περιέχει τῶν Ἀθήνησιν δημαγωγῶν, ὁ δ’ Ἀρχέλαοσ Γοργίου τοῦ ῥήτοροσ, ἡ δ’ Ἀσπασία τῶν Περικλέουσ υἱῶν Ξανθίππου καὶ Παράλου διαβολήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 633)
Καλλίασ, Ἀξίοχοσ, Ἀσπασία, Ἀλκιβιάδησ, Τηλαύγησ, Ῥίνων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. z'. AISXINHS 2:5)
Ἀσπασία.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. a'. ANTISQENHS 16:16)
καὶ παρήγοντο Ἀσπασία καὶ Διοτίμα καὶ Θαργηλία συνηγορήσουσαι αὐτῷ, καί τισ Ἀκαδημαϊκὸσ εὐνοῦχοσ ἐκ Πελασγῶν τελῶν,^ ὀλίγον πρὸ ἡμῶν εὐδοκιμήσασ ἐν τοῖσ Ἕλλησιν.
(루키아노스, Eunuchus, (no name) 7:2)
Ἀσπασίαν τὴν ἐκ Μιλήτου ἑταίραν φεῦ τοῦ λόγου, καὶ γυνὴ γὰρ σὺν τοῖσ ἄλλοισ ὁ Πυθαγόρασ ἐγένετο, καὶ ἦν ποτε χρόνοσ ὅτε καὶ σὺ ᾠοτόκεισ, ὦ ἀλεκτρυόνων γενναιότατε, καὶ συνῆσθα Περικλεῖ Ἀσπασία οὖσα καὶ ἐκύεισ ἀπ’ αὐτοῦ καὶ ἔρια ἔξαινεσ καὶ κρόκην κατῆγεσ καὶ ἐγυναικίζου ἐσ τὸ ἑταιρικόν;
(루키아노스, Gallus, (no name) 19:2)
ἦ καὶ μνημονεύσαισ ἂν ἃ ἔλεγεν ἡ Ἀσπασία;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 13:3)
πολλάκισ, ὦ Σώκρατεσ, ἐγὼ ἐντετύχηκα Ἀσπασίᾳ, καὶ οἶδα οἱά ἐστίν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 103:4)
ἐπεὶ δ’ Ἀσπασία χαριζόμενοσ δοκεῖ πρᾶξαι τὰ πρὸσ Σαμίουσ, ἐνταῦθα ἂν εἰή καιρὸσ διαπορῆσαι μάλιστα περὶ τῆσ ἀνθρώπου, τίνα τέχνην ἢ δύναμιν τοσαύτην ἔχουσα τῶν τε πολιτικῶν τοὺσ πρωτεύοντασ ἐχειρώσατο καὶ τοῖσ φιλοσόφοισ οὐ φαῦλον οὐδ’ ὀλίγον ὑπὲρ αὑτῆσ παρέσχε λόγον.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 24 1:2)
Αἰσχίνησ δέ φησι καὶ Λυσικλέα τὸν προβατοκάπηλον ἐξ ἀγεννοῦσ καὶ ταπεινοῦ τὴν φύσιν Ἀθηναίων γενέσθαι πρῶτον, Ἀσπασίᾳ συνόντα μετὰ τὴν Περικλέουσ τελευτήν.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 24 4:1)
περὶ δὲ τοῦτον τὸν χρόνον Ἀσπασία δίκην ἔφευγεν ἀσεβείασ, Ἑρμίππου τοῦ κωμῳδοποιοῦ διώκοντοσ καὶ προσκατηγοροῦντοσ ὡσ Περικλεῖ γυναῖκασ ἐλευθέρασ εἰσ τὸ αὐτὸ φοιτώσασ ὑποδέχοιτο.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 32 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION