Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ εἶναι ἐν ἐκείνῳ τῷ μέρει τοῦ ᾄσματοσ πολὺ γὰρ πολύ μοι τὸ μέσον βιότου μέλπειν τε θεοὺσ ἔν τ’ εὐφροσύναισ ἦτορ ἰαίνειν τοιῷδ’ ὑπὸ παιδονόμῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 8:17)
τὸ μὲν κέρδοσ τοσοῦτον καὶ ὁ μισθὸσ τοῦ ᾄσματοσ, ὥσπερ Σιμωνίδῃ παρὰ τῶν Διοσκούρων φασὶ γενέσθαι, τὸ σωθῆναι μόνον ἀνθ’ ὧν εἰσ αὐτοὺσ ἐποίησε, πλὴν ὅσον ἡμεῖσ γε οὐ μόνοι τότε, ἀλλὰ καὶ οἱ φίλοι μεθ’ ἡμῶν ἐσώθησαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 9:11)
δοκεῖ δέ μοι καὶ Πίνδαροσ, εἴ τι δεῖ περὶ τοῦ ᾄσματοσ εἰπεῖν, οὐκ εἰσηγούμενοσ οὐδὲ συμβουλεύων σπουδῇ ταῦτα λέγειν τοῖσ ἀνθρώποισ, ἀλλ’ ὡσπερεὶ σχετλιάζων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 52:3)
"’ Ἀναξανδρίδησ διδάσκων ποτὲ διθύραμβον Ἀθήνησιν εἰσῆλθεν ἐφ’ ἵππου καὶ ἀπήγγειλέν τι τῶν ἐκ τοῦ ᾄσματοσ, ἦν δὲ τὴν ὄψιν καλὸσ καὶ μέγασ καὶ κόμην ἔτρεφε καὶ ἐφόρει ἁλουργίδα καὶ κράσπεδα χρυσᾶ, πικρὸσ δ’ ὢν τὸ ἦθοσ ἐποίει τι τοιοῦτο περὶ τὰσ κωμῳδίασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 14 5:40)
ἐγὼ γοῦν, εἰ ἦν ᾠδικόσ, οὐκ ἂν δεῦρο εἰσῆλθον δίχα μέλουσ τινὸσ ἢ ᾅσματοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 28:1)
τραφῆναι μὲν δὴ τὸν Σιληνὸν ἐν τῇ Μαλέᾳ δηλοῖ καὶ τάδε ἐξ ᾄσματοσ Πινδάρουὁ ζαμενὴσ δὲ ὁ χοροιτύποσ, ὃν Μαλέασ ὄροσἔθρεψε, Ναί̈δοσ ἀκοίτασ, Σιληνόσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 25 4:2)
ἐπίσταμαί τε γάρ, καὶ πάνυ μοι τυγχάνει μεμεληκὸσ τοῦ ᾄσματοσ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 244:2)
οἶσθα οὖν, ἔφη, ὅτι προιόντοσ τοῦ ᾄσματοσ λέγει που ‐ οὐδέ μοι ἐμμελέωσ τὸ Πιττάκειον νέμεται,καίτοι σοφοῦ παρὰ φωτὸσ εἰρημένον·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 246:2)
ἐγὼ τοίνυν, ἦν δ’ ἐγώ, ἅ γέ μοι δοκεῖ περὶ τοῦ ᾄσματοσ τούτου, πειράσομαι ὑμῖν διεξελθεῖν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 277:1)
εὐθὺσ γὰρ τὸ πρῶτον τοῦ ᾄσματοσ μανικὸν ἂν φανείη, εἰ βουλόμενοσ λέγειν ὅτι ἄνδρα ἀγαθὸν γενέσθαι χαλεπόν, ἔπειτα ἐνέβαλε τὸ μέν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 286:2)
ἀλλὰ τὸν τύπον αὐτοῦ τὸν ὅλον διεξέλθωμεν καὶ τὴν βούλησιν, ὅτι παντὸσ μᾶλλον ἔλεγχόσ ἐστιν τοῦ Πιττακείου ῥήματοσ διὰ παντὸσ τοῦ ᾄσματοσ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 291:1)
ὥστε καὶ τοῦτο τοῦ ᾄσματοσ πρὸσ τοῦτο τείνει, ὅτι εἶναι μὲν ἄνδρα ἀγαθὸν οὐχ οἱο͂́ν τε, διατελοῦντα ἀγαθόν, γενέσθαι δὲ ἀγαθὸν οἱο͂́ν τε, καὶ κακόν γε τὸν αὐτὸν τοῦτον·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 298:3)
ταῦτά τε οὖν πάντα πρὸσ τὸν Πιττακὸν εἴρηται, καὶ τὰ ἐπιόντα γε τοῦ ᾄσματοσ ἔτι μᾶλλον δηλοῖ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 299:2)
ἐπί θ’ ὑμῖν εὑρὼν ἀπαγγελέω, φησίν ‐ οὕτω σφόδρα καὶ δι’ ὅλου τοῦ ᾄσματοσ ἐπεξέρχεται τῷ τοῦ Πιττακοῦ ῥήματι ‐ πάντασ δ’ ἐπαίνημι καὶ φιλέωἑκὼν ὅστισ ἑρ́δῃμηδὲν αἰσχρόν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 299:4)
καὶ ὁ Ἱππίασ, εὖ μέν μοι δοκεῖσ, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, καὶ σὺ περὶ τοῦ ᾄσματοσ διεληλυθέναι·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 310:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION