Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ ὀρθῶσ ἡμῖν ὁ τοῦ Πλάτωνοσ ἐπικελεύει λόγοσ, χρὴ δὲ οἰέσθαι τοῦθ’ οὕτωσ ἔχειν, ὥστε ἐν ταῖσ παιδιαῖσ τῶν μαθημάτων ὅσα ἀναγκαῖα προμεμαθηκέναι προμανθάνειν, οἱο͂ν τέκτονα μετρεῖν ἢ σταθμᾶσθαι, καὶ πολεμικὸν ἱππεύειν παίζοντα, ἤ τι τῶν τοιούτων ἄλλο ποιοῦντα, καὶ πειρᾶσθαι διὰ τῶν παιδιῶν ἐκεῖσε τρέπειν τὰσ ἡδονὰσ καὶ ἐπιθυμίασ τῶν παίδων οἷ ἀφικομένουσ δεῖ τέλοσ ἔχειν, τοῦτ’ εἰ δεῖ φῆσαι καλῶσ ἔχειν τῷ Πλάτωνι, καὶ γάρ πωσ ἔτυχον αὐτῶν ἀπομνημονεύσασ, οὔτ’ ἀφελὼν οὐδὲν οὔτε προσθεὶσ, τίσ ἂν ἡμῖν ἐκ τῆσ ἄλλησ τῶν παίδων συμμορίασ τούτῳ παράλληλοσ, ᾧ γε ἵππων μὲν ἅμιλλαι καὶ κυνῶν ἀσκήσεισ ἀφεῖνται, τοσούτου δεῖ τι τῶν χειρόνων νοσεῖν ἢ κατὰ ταῦτα ἐν οἷσ ὅ τε νῦν βίοσ ἐστὶν αὐτῷ καὶ ὁ λοιπὸσ μέλλει γενήσεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:11)
φανερὸν τοίνυν ὅτι δεῖ τὴν μάθησιν αὐτῆσ μήτε ἐμποδίζειν πρὸσ τὰσ ὕστερον πράξεισ, μήτε τὸ σῶμα ποιεῖν βάναυσον καὶ ἄχρηστον πρὸσ τὰσ πολεμικὰσ καὶ πολιτικὰσ ἀσκήσεισ, πρὸσ μὲν τὰσ χρήσεισ ἤδη πρὸσ δὲ τὰσ χρήσεισ ὕστερον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 92:2)
Τὰσ ἀσκήσεισ οὐ δεῖ διὰ τῶν παρὰ φύσιν καὶ παραδόξων ποιεῖσθαι, ἐπεί τοι τῶν θαυματοποιῶν οὐδὲν διοίσομεν οἱ λέγοντεσ φιλοσοφεῖν.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ ἀσκήσεωσ. 1:1)
οὐ γὰρ μόνον τοῖσ περὶ τὰσ γυμνικὰσ ἀσκήσεισ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἐν τῇ μουσικῇ διαγινομένοισ καὶ θυμελικοῖσ καλουμένοισ προυτίθει μέγιστα νικητήρια·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 323:1)
ἢν δέ σοι μελήσῃ ποτὲ εἰδέναι ὅπωσ ἂν τὰ κάλλιστα οἰκηθείη πόλισ καὶ ὅπωσ ἂν ἄριστοι γένοιντο οἱ πολῖται αὐτῆσ, ἐπαινέσῃ τότε καὶ τὰσ ἀσκήσεισ ταύτασ καὶ τὴν φιλοτιμίαν ἣν φιλοτιμούμεθα περὶ αὐτάσ, καὶ εἴσῃ ὅτι πολὺ τὸ χρήσιμον ἔχουσιν ἐγκαταμεμιγμένον τοῖσ πόνοισ, εἰ καὶ νῦν μάτην σπουδάζεσθαι δοκοῦσιν.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 14:2)
ἃ δὲ περὶ τῶν νέων γιγνώσκομεν καὶ ὅπωσ αὐτοῖσ χρώμεθα, ἐπειδὰν πρῶτον ἄρξωνται συνιέναι τε τοῦ βελτίονοσ καὶ τῷ σώματι ἀνδρίζεσθαι καὶ ὑφίστασθαι τοὺσ πόνουσ, ταῦτα ἤδη σοι διέξειμι, ὡσ μάθοισ οὗτινοσ χάριν τὰσ ἀσκήσεισ ταύτασ προτεθείκαμεν αὐτοῖσ καὶ διαπονεῖν τὸ σῶμα καταναγκάζομεν, οὐ μόνον ἕνεκα τῶν ἀγώνων, ὅπωσ τὰ ἆθλα δύναιντο ἀναιρεῖσθαι ‐ ἐπ’ ἐκεῖνα μὲν γὰρ ὀλίγοι πάνυ ἐξ ἁπάντων χωροῦσιν ‐ ἀλλὰ μεῖζόν τι ἁπάσῃ τῇ πόλει ἀγαθὸν ἐκ τούτου καὶ αὐτοῖσ ἐκείνοισ προσκτώμενοι.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 15:2)
ταῦτα πάντα τῷ στεφάνῳ ὅν φημι συναναπέπλεκται καὶ ἐκ τοῦ ἀγῶνοσ ἐκείνου περιγίγνεται ἐφ’ ὃν αἱ ἀσκήσεισ αὗται καὶ οἱ πόνοι ἄγουσιν.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 15:4)
οὐκοῦν καὶ παρ’ ὑμῖν εἰσί τινεσ οἱαῖ καὶ ἐν ἄλλαισ πόλεσιν ἁθρόων ἀνθρώπων ἀσκήσεισ, εἴτε πρὸσ δρόμον εἴτε πρὸσ ἄλλο τι, φιλονικίασ ἕνεκα;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 226:3)
καὶ ἵππων δὲ καὶ βοῶν ἀρετὰσ καὶ ἄλλων ζῴων οὐ τόποι μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀσκήσεισ ποιοῦσιν.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 3 14:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION