Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀσδρούβασ δὲ καὶ Μάγων καὶ Μασσανάσσησ, ἐπιόντοσ αὐτοῖσ τοῦ Σκιπίωνοσ ἄφνω σταδίων ὄντων ἐν μέσῳ δέκα μόνων, ἄσιτον οὖσαν ἔτι τὴν στρατιὰν ὥπλιζον μετὰ σπουδῆσ καὶ θορύβου καὶ βοῆσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 4:1)
βιαιοτέρασ δὲ τῆσ παρακλήσεωσ γιγνομένησ ἐνεθυμήθην τοῦ ἐνυπνίου, καὶ ὅτι ταῦτ’ ἄρα καὶ ὁ θεὸσ προεῖπε, μὴ ἄσιτον εἰσιέναι ὅπωσ ἀνταρκέσαιμι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 9:10)
φονέα τε τῶν φίλων οὐ διαλείπειν αὑτὸν ἀνακαλοῦντα, ἄσιτόν τε καὶ ἄποτον καρτερεῖν ἔστε ἐπὶ τρεῖσ ἡμέρασ, οὐδέ τινα ἄλλην θεραπείαν θεραπεῦσαι τὸ σῶμα.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 9 4:1)
ἐπειδὰν δὲ ἄσιτόν τε καὶ ἄποτον ἡ νὺξ καταλάβῃ, λουσάμενοσ πονηρῶσ ἀωρὶ περὶ αὐτό που σχεδὸν τὸ μεσονύκτιον ἥκεισ ἐπὶ τὸ δεῖπνον, οὐκέθ’ ὁμοίωσ ἔντιμοσ οὐδὲ περίβλεπτοσ τοῖσ παροῦσιν, ἀλλ’ ἤν τισ ἄλλοσ ἐπεισέλθῃ νεαλέστεροσ, εἰσ τοὐπίσω σύ καὶ οὕτωσ εἰσ τὴν ἀτιμοτάτην γωνίαν ἐξωσθεὶσ κατάκεισαι μάρτυσ μόνον τῶν παραφερομένων, τὰ ὀστᾶ, εἰ ἐφίκοιτο μέχρι σοῦ, καθάπερ οἱ κύνεσ περιεσθίων ἢ τὸ σκληρὸν τῆσ μαλάχησ φύλλον ᾧ τὰ ἄλλα συνειλοῦσιν, εἰ ὑπεροφθείη ὑπὸ τῶν προκατακειμένων, ἄσμενοσ ὑπὸ λιμοῦ παροψώμενοσ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 26:1)
Καὶ μάλα, οὐ μὴν περὶ ταλάντων γε καὶ μυριάδων ὥσπερ ὑμῖν, ἀλλὰ περὶ καρύων τὸ μέγιστον, ὡσ μὴ ἀνιᾶσθαι ἡττηθέντα μηδὲ δακρύειν ἀεὶ ἄσιτον ὄντα μόνον τῶν ἄλλων.
(루키아노스, Saturnalia, τὰ πρὸσ Κρόνον 8:6)
ἐγὼ μέν, ὦ Σώκρατεσ, ἔφη, ᾤμην τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο κἂν ὗν γνῶναι ὅτι οἱ μέτριοι πόνοι εὖ ποιοῦσιν ἔχειν τὰ σώματα, πόθεν δὴ οὐχὶ ἄνδρα γε ἄγρυπνόν τε καὶ ἄσιτον καὶ ἀτριβῆ τὸν τράχηλον ἔχοντα καὶ λεπτὸν ὑπὸ μεριμνῶν;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἐρασταί 39:1)
ἐξ ὧν τὸ τεττίγων γένοσ μετ’ ἐκεῖνο φύεται, γέρασ τοῦτο παρὰ Μουσῶν λαβόν, μηδὲν τροφῆσ δεῖσθαι γενόμενον, ἀλλ’ ἄσιτόν τε καὶ ἄποτον εὐθὺσ ᾄδειν, ἑώσ ἂν τελευτήσῃ, καὶ μετὰ ταῦτα ἐλθὸν παρὰ μούσασ ἀπαγγέλλειν τίσ τίνα αὐτῶν τιμᾷ τῶν ἐνθάδε.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 221:1)
"ἂν ἄλλο τι γνῶσι περὶ ἡμῶν Ἀθηναῖοι, σὲ μὲν αὐχμῶντα καὶ ἄσιτον, ἐμὲ δὲ ἠριστηκότα καὶ ἀληλιμμένον ἀποκτενοῦσιν.
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Χαβρίου, section 21)

SEARCH

MENU NAVIGATION