Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

" μᾶλλον οὖν ἔτι παρρησίᾳ διὰ τὴν ἱερωσύνην ὑπὲρ τῆσ εἰρήνησ τῶν μισθωτῶν ἐνισταμένων, "ἀσεβὲσ μέν," ἔφη, "καὶ παράνομον, ἐργάσομαι δὲ ὅμωσ, ὃ βούλεσθε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 7:3)
ἡμεῖσ δέ, οἷσ ἀσεβὲσ οὐδὲν εἴργασται, καὶ τὰ ἐπηγγελμένα δεδώκαμεν καὶ ἕτερα ἕτοιμα ἔχομεν ἐσ ἀμοιβὰσ μείζονασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 8:8)
ἦθοσ δὲ ἀγαθὸν καὶ Σωκρατικὸν τὸ μὴ ἀπὸ τῶν ἀναγκαίων ἐπὶ τὰ ἀναγκαῖα ἄγειν, οἱο͂ν αὐτὸσ δὲ περὶ τῶν ἀνθρωπείων διελέγετο, σκοπῶν τί εὐσεβέσ, τί ἀσεβέσ, εἶτα ἀπὸ τῶν οὐδετέρων ἐπὶ τὰ ὀνοματικά, τί σωφροσύνη, τί μανία, τί ἀνδρεία, τί δειλία, τί πόλισ, τί πολιτικόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 13:1)
ὅπερ οὐκ ἄτοπον μόνον, ἀλλὰ καὶ παντάπασιν ἀσεβέσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 10:5)
καὶ ἡ μὲν ἀξιοῖ σπείσαντα πιεῖν, ὁ δὲ καθῃμαγμένοσ ἀσεβὲσ ἡγεῖται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 17 2:1)
καίτοι τὸ παρανομεῖν εἰσ κήρυκα καὶ πρέσβεισ τοῖσ ἄλλοισ τε πᾶσιν ἀσεβὲσ εἶναι δοκεῖ καὶ μάλισθ’ ὑμῖν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 6:1)
καίτοι πῶσ οὐ δεινόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μᾶλλον δ’ ἀσεβέσ, λέγειν ὡσ φονεύσ, καὶ πάλιν ὡσ οὐκ εἴρηκε ταῦτ’ ἀπομνύναι, καὶ φόνον μὲν ὀνειδίζειν, τούτῳ δ’ ὁμωρόφιον γίγνεσθαι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 158:1)
ἐπεὶ δὲ σαφῶσ αὐτὸν ἔγνωκα, δεινόν μοι δοκεῖ, μᾶλλον δὲ ἀσεβέσ, μὴ εἰπεῖν ἃ συνεπίσταμαι μηδ’ ἀποδοῦναι λόγῳ χάριν, ἔργῳ τὰ μέγιστα εὖ παθών.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 66:1)
ἀσεβὲσ γὰρ ἑκάτερον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 48 8:1)
οἶδεν τί ἐστι τὸ εὐσεβὲσ ἢ τὸ ἀσεβέσ;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 52:2)
ἀνόητον, ἀσεβέσ, ἀχάριστον πρὸσ τὸν θεόν.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τῆσ τοῦ λέγειν δυνάμεωσ. 23:5)
ἃ τεθαύμακεν καὶ φοβεῖται, ἀνάγκη δ’ ἀσεβὲσ εἶναι ἅτε βλάπτεσθαι οἰόμενον ὑπὸ τοῦ θεοῦ καὶ ἄνισον, ἀεὶ αὑτῷ τοῦ πλείονοσ περιποιητικόν, ἀνάγκη δὲ καὶ ταπεινὸν εἶναι καὶ μικροπρεπέσ.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἀφοβίασ. 11:1)
ἦν δὲ καὶ τὸ μὴ προσέσθαι παρέχοντοσ ἐκείνου τὴν τιμὴν ἀσεβέσ, καὶ πάλιν ἀξιοῦντ’ ἔχειν εἰσ ἅπαντα χρόνον μὴ τὴν ἀσφάλειαν τὴν ἐπ’ αὐτῇ βεβαιοῦντοσ ἡμῖν τοῦ θεοῦ παντάπασιν ἀλόγιστον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 40:1)
προσιόντοσ δὲ ἀσπάσασθαι τοῦ Ἀμασᾶ φιλοτεχνεῖ τὴν μάχαιραν αὐτομάτωσ ἐκ τῆσ θήκησ ἐκπεσεῖν, βαστάσασ δ’ αὐτὴν ἀπὸ τῆσ γῆσ καὶ τῇ ἑτέρᾳ τὸν Ἀμασᾶν ἐγγὺσ γενόμενον ὡσ καταφιλήσων τοῦ γενείου λαβόμενοσ οὐ προϊδόμενον εἰσ τὴν γαστέρα πλήξασ ἀπέκτεινεν, ἀσεβὲσ ἔργον διαπραξάμενοσ καὶ παντελῶσ ἀνόσιον, ἀγαθὸν νεανίαν καὶ συγγενῆ καὶ μηδὲν ἀδικήσαντα ζηλοτυπήσασ τῆσ στρατηγίασ καὶ τῆσ παρὰ τῷ βασιλεῖ πρὸσ αὐτὸν ἰσοτιμίασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 348:1)
διαδεξάμενοσ δὲ τὴν βασιλείαν ὁ παῖσ αὐτοῦ Μανασσῆσ ἐκ μητρὸσ μὲν Ἐχίβασ τοὔνομα πολίτιδοσ γεγονώσ, ἀπέρρηξεν ἑαυτὸν τῶν τοῦ πατρὸσ ἐπιτηδευμάτων καὶ τὴν ἐναντίαν ἐτράπετο πᾶν εἶδοσ πονηρίασ ἐπιδειξάμενοσ ἐν τῷ τρόπῳ καὶ μηδὲν ἀσεβὲσ παραλιπών, ἀλλὰ μιμούμενοσ τὰσ τῶν Ἰσραηλιτῶν παρανομίασ, οἳ εἰσ τὸν θεὸν ἁμαρτόντεσ ἀπώλοντο·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 48:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION