Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δ’ ἐνθυμήματα τοῖσ δικανικοῖσ αἰτίαν γὰρ καὶ ἀπόδειξιν μάλιστα δέχεται τὸ γεγονὸσ διὰ τὸ ἀσαφέσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 40:3)
τὸ μὲν γὰρ ἀσαφὲσ διὰ τὸ μῆκοσ, τὸ δὲ ἀδολεσχία διὰ τὸ φανερὰ λέγειν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 3:2)
διὸ ποιητικῶσ λέγοντεσ τῇ ἀπρεπείᾳ τὸ γελοῖον καὶ τὸ ψυχρὸν ἐμποιοῦσι, καὶ τὸ ἀσαφὲσ διὰ τὴν ἀδολεσχίαν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 3 3:7)
ἐὰν δὲ πολὺ τὸ μεταξὺ γένηται τοῦ ἐπορευόμην, ἀσαφέσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 5 2:4)
ὥστε καὶ τὴν Ὁμήρου ποίησιν ὀρθῶσ ἄν τινα εἰπεῖν ἐνύπνιον, καὶ τοῦτο ἄκριτον καὶ ἀσαφέσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 162:3)
οὕτωσ ὀνομαζόμενον ἀσαφὲσ ἐκείνου καταλιπόντοσ οὐδ’ ἐγὼ δύναμαι συμβαλεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 73 9:1)
τοῦτον δέ τινεσ μὲν ἀποφαίνουσι τῶν μνηστήρων ἕνα γενέσθαι τῆσ κόρησ ἐρῶντα τῆσ παιδίσκησ, οἱ δὲ αὐτὸν Ἀμόλιον οὐκ ἐπιθυμίασ μᾶλλον ἢ ἐπιβουλῆσ ἕνεκα φραξάμενόν τε ὅπλοισ ὡσ ἐκπληκτικώτατοσ ὀφθήσεσθαι ἔμελλε καὶ τὸ τῆσ ὄψεωσ γνώριμον εἰσ ἀσαφὲσ ὡσ μάλιστα ἐδύνατο καθιστάντα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 77 1:2)
ἥ τε γὰρ ὄψισ ἐκ πολλοῦ διαστήματοσ γινομένη πολὺ τὸ ἀσαφὲσ εἶχε, καὶ τὸ πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ ἀγωνιστὰσ ἑκάστοισ συμπαθὲσ ἐπὶ το βεβουλημένον ἐλάμβανε τὰ πρασσόμενα, αἵ τε συνεχεῖσ τῶν μαχομένων ἐπεμβάσεισ καὶ ὑπαναχωρήσεισ καὶ εἰσ τὸ ἀντίπαλον αὖθισ ἀντιμεταστάσεισ πολλαὶ καὶ ἀγχίστροφοι γινόμεναι τὸ ἀκριβὲσ τῆσ γνώμησ ἀφῃροῦντο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 19 2:2)
οἱ δὲ Θουκυδίδην ζηλοῦν λέγοντεσ καὶ τὸ μὲν εὔτονον καὶ στερεὸν καὶ δεινὸν καὶ τὰ τούτοισ ὅμοια χαλεπῶσ ἐκλαμβάνοντεσ, τοὺσ δὲ σολοικοφανεῖσ σχηματισμοὺσ καὶ τὸ ἀσαφὲσ προχειριζόμενοι, πάνυ εὐχερῶσ ἂν ἁλίσκοιντο ἐκ τούτου τοῦ παραγγέλματοσ.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 8 1:2)
ὑφ’ ὧν ἀσαφὲσ γίνεται τὸ βραχύ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24 3:3)
ἐκδηλότατα δὲ αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό τε πειρᾶσθαι δι’ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι νοήματα εἰσ ἓν καὶ τὸ ἔτι προσδεχόμενόν τι τὸν ἀκροατὴν ἀκούσεσθαι καταλιπεῖν, ὑφ’ ὧν ἀσαφὲσ γίνεται τὸ βραχύ.
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 3:4)
ἐῶ τοῦτ’ ἀσαφὲσ ἐν κοινῷ σκοπεῖν.
(에우리피데스, episode 1:13)
οὐ μὴν οὐδ’ ἀδύνατον οὐδ’ ἀσαφὲσ ἐξευρεῖν, ὅτι μὴ τῷ πλείστην ἐν ἑαυτῷ περιέχειν τὸ μέλι τὴν ξανθὴν χολὴν ἀλλ’ ἐν τῷ σώματι μεταβαλλόμενον εἰσ αὐτὴν ἀλλοιοῦταί τε καὶ τρέπεται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 845)
μεθ’ οὓσ τὸ σοφιστῶν φῦλον οὐκ οἶδ’ ὅπωσ μοι παρενεφύετο, οὔτε ζηλοῦν τἀμὰ ἐσ βάθοσ οὔτε κομιδῇ ἀπᾷδον, ἀλλ’ οἱο͂ν τὸ Ἱπποκενταύρων γένοσ, σύνθετόν τι καὶ μικτὸν ^ ἐν μέσῳ ἀλαζονείασ καὶ φιλοσοφίασ πλαζόμενον, οὔτε τῇ ἀγνοίᾳ τέλεον προσεχόμενον οὔτε ἡμᾶσ ἀτενέσι τοῖσ ὀφθαλμοῖσ καθορᾶν δυνάμενον, ἀλλ’ οἱο͂ν λημῶντεσ ὑπὸ τοῦ ἀμβλυώττειν ἀσαφέσ τι καὶ ἀμυδρὸν ἡμῶν εἴδωλον ἢ σκιὰν ἐνίοτε ἰδόντεσ ἄν·
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 10:1)
παραλαβὼν δέ με ὁ ἀνὴρ πρῶτα μὲν ἡμέρασ ἐννέα καὶ εἴκοσιν ἅμα τῇ σελήνῃ ἀρξάμενοσ ἔλουε κατάγων ἑώθεν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην πρὸσ ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον, ῥῆσίν τινα μακρὰν ἐπιλέγων ἧσ οὐ σφόδρα κατήκουον ὥσπερ γὰρ οἱ φαῦλοι τῶν ἐν τοῖσ ἀγῶσι κηρύκων ἐπίτροχόν τι καὶ ἀσαφὲσ ἐφθέγγετο.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 6:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION