Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄρχει χρόνοσ τοῦδε τοῦ ψηφίσματοσ ἡ βουλὴ οἱ πεντακόσιοι <οἱ> λαχόντεσ τῷ κυάμῳ, οἷσ Κλειγένησ πρῶτοσ ἐγραμμάτευεν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 158:5)
κέκλυτέ μευ, πάντεσ τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι, ὡσ ἔμ’ ἀτιμάζειν ἄρχει νεφεληγερέτα Ζεὺσ πρῶτοσ, ἐπεί μ’ ἄλοχον ποιήσατο κέδν’ εἰδυῖαν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 17:1)
ἀλλ’ Ἐρέννιοσ μὲν ἐψεύσατο τοῖσ ἐπιτρίβουσιν ἐσ τὸν πόλεμον ὑμᾶσ πρόφασιν εὐσχήμονα διδούσ, Εὐμένησ δ’ ὑπ’ ἔχθρασ τε καὶ φθόνου καὶ δέουσ οὐδὲ ταῦτ’ ὤκνησεν ἐγκαλέσαι Περσεῖ, ὅτι πολλοῖσ ἔθνεσι κεχαρισμένοσ καὶ φιλέλλην, καὶ σωφρόνωσ ἀντὶ μέθησ καὶ τρυφῆσ ἄρχει.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15:5)
καίτοι πρόσ γε τὸ τῆσ Κύπρου παράδειγμα τοσοῦτον εἰπεῖν εἶχον, ὅτι βασιλεὺσ μὲν ἄρχει Κύπρου διὰ πάσησ συνεχοῦσ ἀπὸ τῆσ ἑαυτοῦ, ἡμῖν δὲ εὐθὺσ πρὶν Μαλέαν περιπλεῦσαι πᾶν τὸ ἐν δεξιᾷ πολέμιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 10:6)
κἄν τισ οἷσ τὰσ τιμωρίασ ἀναπληροῖ πρὸσ τἀδικήματα τούτοισ ὑπερβῇ, δεύτεροσ ἄρχει πάλιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 5:3)
τὸ γὰρ οὐ σὸν τοῦτο, ἀλλ’ ἐμὸν, ἄρχει πάσησ τῆσ φιλονεικίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 18:8)
"ἤδη οὖν σοι πώποτ’ ἐμέλησεν ὅτι τῆσ χώρασ τοσαύτησ οὔσησ ὅσην ὁ ἥλιοσ πορεύεται, ἣ καλεῖται Ἀσία, εἷσ ἀνὴρ ἄρχει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 107:4)
πρῶτον μὲν γὰρ οἱ ταμίαι τῆσ Ἀθηνᾶσ εἰσὶ μὲν δέκα, κληροῦται δ’ εἷσ ἐκ τῆσ φυλῆσ, ἐκ πεντακοσιομεδίμνων κατὰ τὸν Σόλωνοσ νόμον ἔτι γὰρ ὁ νόμοσ κύριόσ ἐστιν, ἄρχει δ’ ὁ λαχὼν κἂν πάνυ πένησ ᾖ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 47 1:2)
κἄν τινα ἀποχειροτονήσωσιν, κρίνουσιν ἐν τῷ δικαστηρίῳ, κἂν μὲν ἁλῷ, τιμῶσιν ὅ τι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι, ἂν δ’ ἀποφύγῃ, πάλιν ἄρχει.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 61 2:2)
ᾗ ἄνθρωποσ, λογισμὸν ἐνεῖναι καὶ ἀρχὴν καὶ πρᾶξιν, ἄρχει δ’ ὁ λογισμὸσ οὐ λογισμοῦ ἀλλ’ ὀρέξεωσ καὶ παθημάτων, ἀνάγκη ἄρα ταῦτ’ ἔχειν τὰ μέρη.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 30:1)
τῶν δ’ ἀρχῶν ὅσαι τοιαῦται, ὅθεν πρῶτον αἱ κινήσεισ, κύριαι λέγονται, μάλιστα δὲ δικαίωσ ἀφ’ ὧν μὴ ἐνδέχεται ἄλλωσ, ἣν ἴσωσ ὁ θεὸσ ἄρχει.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 97:2)
τὸ δὴ ποιοῦν καὶ ὅθεν ἄρχεται ἡ κίνησισ τοῦ ὑγιαίνειν, ἂν μὲν ἀπὸ τέχνησ, τὸ εἶδόσ ἐστι τὸ ἐν τῇ ψυχῇ, ἐὰν δ’ ἀπὸ ταὐτομάτου, ἀπὸ τούτου ὅ ποτε τοῦ ποιεῖν ἄρχει τῷ ποιοῦντι ἀπὸ τέχνησ, ὥσπερ καὶ ἐν τῷ ἰατρεύειν ἴσωσ ἀπὸ τοῦ θερμαίνειν ἡ ἀρχή τοῦτο δὲ ποιεῖ τῇ τρίψει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 94:5)
οὐ γὰρ ἄρχει ὁ θυμῷ ποιῶν, ἀλλ’ ὁ ὀργίσασ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 113:3)
αὕτη γὰρ καὶ τῆσ ποιητικῆσ ἄρχει·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 17:1)
ἡ γὰρ ποιοῦσα ἄρχει καὶ ἐπιτάττει περὶ ἕκαστον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 91:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION