Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ῥωμαῖοι μὲν δὴ τούσδε τοὺσ νεοπολίτασ οὐκ ἐσ τὰσ πέντε καὶ τριάκοντα φυλάσ, αἳ τότε ἦσαν αὐτοῖσ, κατέλεξαν, ἵνα μὴ τῶν ἀρχαίων πλέονεσ ὄντεσ ἐν ταῖσ χειροτονίαισ ἐπικρατοῖεν, ἀλλὰ δεκατεύοντεσ ἀπεφηναν ἑτέρασ, ἐν αἷσ ἐχειροτόνουν ἔσχατοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 6 6:6)
ἀνθισταμένων δὲ τῶν ἀρχαίων κατὰ κράτοσ, Κίννασ μὲν τοῖσ νεοπολίταισ συνέπραττε, νομιζόμενοσ ἐπὶ τῷδε τριακόσια δωροδοκῆσαι τάλαντα, τοῖσ δ’ ἀρχαίοισ ὁ ἕτεροσ ὕπατοσ Ὀκτάουιοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 1:4)
εἰ δὲ σὺ τὸ ἐναντίον συλλαβὼν ἔλεγεσ, ὡσεὶ ὅσοι μὲν τοὺσ τοιούτουσ εἶναι λέγονται, οὓσ ἂν ὁρῶσιν ἀρχαῖσ τε καὶ τιμαῖσ καὶ τοιαύταισ δυνάμεσι πλέον τι τῶν ἄλλων ὑπεραίροντασ, οὔ μοι δοκοῦσιν ὀρθῶσ ποιεῖν, Κριτίου μᾶλλον ὁ τοιοῦτοσ τρόποσ ἔδοξεν εἶναι ἤ τινοσ τῶν ἀρχαίων σοφιστῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 16:2)
ὁρ́α δὲ καὶ ἐν τούτῳ τὴν ἐγκράτειαν τῶν ἀρχαίων·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:37)
μικρῶν μέν γε ὄντων ἐμέμνητ’ ἄν τισ ἀεὶ τὸ προστυχὸν τῷ λόγῳ σεμνύνων, μεγάλων δ’ ὄντων, οὐ μὲν οὖν ἐχόντων ὑπερβολὴν ὥστ’ ἔργον εἶναι μέρουσ μνησθέντα διελθεῖν ἀξίωσ μὴ σύν τινι λαμπρᾷ τύχῃ τοῦ λόγου, τί ἄν τισ τά γ’ ἐν χερσὶν ἐγκαταλιπὼν, ἃ μηδ’ αὐτὰ μικρὰ, εἰ μὴ καὶ μείζω τῶν ἀρχαίων ἐκείνων ὄντα, εὐχῆσ προσδεῖται, περὶ τοῦ παντὸσ ἔτι πρὸσ τοῖσ προκειμένοισ ἀποκινδυνεύοι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 3:2)
ταυτὶ μὲν οὖν κοινὰ δείγματα, ὅπερ εἶπον, ἀνδρείασ τε καὶ φιλανθρωπίασ ὑπαρχέτω τῶν ἀρχαίων ἐξειλεγμένα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 27:6)
πάντα γὰρ τὰ ἔθνη τὰ πληροῦνθ’ ἡμῖν τὴν Ἀσίαν φιλοτιμίαν κοινὴν φιλοτιμεῖται πρὸσ τὴν πόλιν, τὰ κράτιστα τῶν ἀρχαίων ἀνιστάντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 6:6)
πάντεσ γὰρ ἄνθρωποι συνήσονται, ὅσον μὲν εἰσ ἡμᾶσ κἀκείνουσ ἧκεν, οὐδὲ μικρὸν αὐτοὺσ ἀντᾶραι δυνηθέντασ, Λακεδαιμονίων δὲ καὶ Κορινθίων ἐπελθόντων καὶ τῶν ἀρχαίων πολεμίων οὕτωσ ἡμᾶσ δόντασ λογισμὸν ἡμῖν αὐτοῖσ πρὸσ τὰ παρόντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 13:1)
οὔτε γὰρ τῶν ἀρχαίων κοινωνιῶν ἄξιον οὔθ’, ἵνα πάντα τἄλλ’ ἀφῶ, τῆσ παρούσησ γνώμησ ἡμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:4)
ὡσ δ’ εἰπεῖν, ἓν ἀπῆν τῶν ἀρχαίων, τὸ ναυμαχεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 3:1)
ὑμᾶσ δὲ οὔτε ζητῆσαι νῦν οὐδὲν δεῖ περὶ τῶν ὅλων καὶ εἴ τινα λείπεται τῶν ἀρχαίων παραβοηθεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 15:5)
οὔκουν ὁ Περικλῆσ ἦν ὁ ποιήσασ οἰδεῖν καὶ ὕπουλον εἶναι τὴν πόλιν, οὐδὲ δι’ ὃν τῶν ἀρχαίων σαρκῶν, ὡσ σὺ φῂσ, ἐστερήθησαν, ἀλλ’ ὁ τὰσ ἐπιθυμίασ ἐπαύξων αὐτοῖσ καὶ τοῖσ τῶν Αἰγεσταίων χρήμασι δελεάζων καὶ τὴν Σικελικὴν τράπεζαν προξενῶν, ἅτε καὶ αὐτὸσ ὢν τοιοῦτοσ καὶ μηδαμοῦ στῆναι τῶν ἐλπίδων ἐῶν τὸν δῆμον, ἀλλ’ ἀεὶ μακρότερ’ αὐτοῖσ ὧν ἐβούλοντό τε καὶ ἐδέοντο ὑποτιθεὶσ καὶ τἀναντία τῷ Περικλεῖ πολιτευόμενοσ, μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 10:3)
καὶ μὴν ὁρῶ μέν γε καὶ τοὺσ ἰατροὺσ καὶ τοὺσ πάνυ χρηστοὺσ εἶναι δοκοῦντασ οὐ καθάπαξ οὕτωσ ἐξαιροῦντασ τὰ νοσήματα ὥστε μηδὲ ἴχνοσ ἐμμεῖναι τῷ σώματι, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀρχαίων πολλάκισ ἐγκαταλιπόντασ καὶ τὸ πραῦ̈ναι χάριν ἀρκοῦσαν τιθεμένουσ, καὶ ταῖσ παντελέσι θεραπείαισ τήν γε φύσιν οὐχ οἱούσ τε ὄντασ ὑπερβῆναι, ἀλλὰ ταύτησ μὲν ἀπήλλαξαν τῆσ νόσου, ἑτέραν δ’ οὐδὲν ἐκώλυσαν ἐπελθεῖν ὕστερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 112:4)
εἰ τοίνυν Ἡρόδοτοσ εἰσ Ἐλεφαντίνην ποθ’ ἧκεν, ὥσπερ εἴρηκεν, ἔσθ’ ὅπωσ πρῶτον μὲν ἀκοὴν διηγεῖτο περὶ ὧν εἶδεν, ἔπειθ’ οὕτω ψευδῆ ὥστε περὶ τῶν ἀρχαίων πηγῶν τοῦ Νείλου ζητῶν καὶ φήσασ οὐδενόσ πω τἀληθὲσ ἀκοῦσαι, ἀλλὰ τόδε μὲν ἤκουσα τοῦ γραμματιστοῦ γράψαι, καὶ ταῦτα τοῦ ἐν τῷ Σαϊτικῷ νομῷ περὶ τῶν ἐν Ἐλεφαντίνῃ, ἢ μνησθεὶσ, εἰ μηδὲν ὧν ἤκουσεν εἶχε σιωπῆσαι, ἄλλοισ ἂν ἢ τούτοισ οἷσ ἐγὼ νῦν εἶπον ἐλέγχοισ ἐπὶ τὸν λόγον χρήσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 14:6)
σημεῖον δὲ φέρουσι τό τε ὄνομα τοῦ τέλουσ, ὡσ ἂν ἀπὸ τοῦ πράγματοσ κείμενον, καὶ τὰ ἀναθήματα τῶν ἀρχαίων·
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 7 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION