Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ ἄρτιον εἶναι καὶ περιττόν, τὸν δ’ ἀριθμὸν ἐκ τοῦ ἑνόσ, ἀριθμοὺσ δέ, καθάπερ εἴρηται, τὸν ὅλον οὐρανόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 110:1)
ἕτεροι δὲ τῶν αὐτῶν τούτων τὰσ ἀρχὰσ δέκα λέγουσιν εἶναι τὰσ κατὰ συστοιχίαν λεγομένασ, πέρασ καὶ ἄπειρον, περιττὸν καὶ ἄρτιον, ἓν καὶ πλῆθοσ, δεξιὸν καὶ ἀριστερόν, ἄρρεν καὶ θῆλυ, ἠρεμοῦν καὶ κινούμενον, εὐθὺ καὶ καμπύλον, φῶσ καὶ σκότοσ, ἀγαθὸν καὶ κακόν, τετράγωνον καὶ ἑτερόμηκεσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 111:1)
οἱ μὲν γὰρ περιττὸν καὶ ἄρτιον, οἱ δὲ θερμὸν καὶ ψυχρόν, οἱ δὲ πέρασ καὶ ἄπειρον, οἱ δὲ φιλίαν καὶ νεῖκοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 38:2)
οἱο͂ν τὸ τρίγωνον εἰ μὴ μεταβάλλειν οἰέται, οὐκ οἰήσεται ποτὲ μὲν δύο ὀρθὰσ ἔχειν ποτὲ δὲ οὔ μεταβάλλοι γὰρ ἄν, ἀλλὰ τὶ μὲν τὶ δ’ οὔ, οἱο͂ν ἄρτιον ἀριθμὸν πρῶτον εἶναι μηθένα, ἢ τινὰσ μὲν τινὰσ δ’ οὔ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 134:1)
διὸ τῶν μὲν ἔστι μεταξύ, καὶ ἔστιν οὔτε ἀγαθὸσ ἄνθρωποσ οὔτε κακόσ, τῶν δὲ οὐκ ἔστιν, ἀλλ’ ἀνάγκη εἶναι ἢ περιττὸν ἢ ἄρτιον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 73:2)
οὕτωσ, εἴρηται ὅτι οὐκ ἐνδέχεται εἶναι ἀρχήν, ἀλλ’ ἐκεῖνο ᾧ συμβέβηκε, τὸν ἀέρα ἢ τὸ ἄρτιον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 157:1)
ὡδὶ μὲν τοῦ ἑνὸσ εἰσ τὸν ἄρτιον πίπτοντοσ περιττόσ, ὡδὶ δὲ τῆσ μὲν δυάδοσ ἐμπιπτούσησ ὁ ἀφ’ ἑνὸσ διπλασιαζόμενοσ, ὡδὶ δὲ τῶν περιττῶν ὁ ἄλλοσ ἄρτιοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 170:2)
πάθη τε γὰρ ταῦτα καὶ συμβεβηκότα μᾶλλον ἢ ὑποκείμενα τοῖσ ἀριθμοῖσ καὶ τοῖσ μεγέθεσίν ἐστι, τὸ πολὺ καὶ ὀλίγον ἀριθμοῦ, καὶ μέγα καὶ μικρὸν μεγέθουσ, ὥσπερ ἄρτιον καὶ περιττόν, καὶ λεῖον καὶ τραχύ, καὶ εὐθὺ καὶ καμπύλον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 20:2)
τὸν δ’ ἄρτιον πρῶτον ἐξ ἀνίσων τινὲσ κατασκευάζουσι τοῦ μεγάλου καὶ μικροῦ ἰσασθέντων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 88:1)
οὐ γὰρ τῶν αὐτῶν τὸ εὐδαιμονεῖν ὧνπερ τὸ ἄρτιον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 93:2)
"ἐπιδημήσαντί μοι οἱ Ἄσσιοι παρέστησαν χοῖρον ἔχοντα τὸ μὲν ὕψοσ δύο καὶ ἡμίσουσ πήχεων, ὅλον δ’ ἄρτιον πρὸσ τὸ μῆκοσ, τῇ χροιᾷ χιόνινον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 17 6:3)
ἀφ’ οὗ καὶ τετευχέναι τῆσ προσηγορίασ αὐτὸν ταύτησ, οὐχ εὑρετὴν τῶν ὀνομάτων καὶ λέξεων γενόμενον, ὥσ τινέσ φασιν, ἀλλὰ τὸ τῆσ ἀπαγγελίασ ἄρτιον καὶ σαφὲσ ἐκπεπονηκότα περιττότερον τῶν ἄλλων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 75 2:3)
ὅτι Μεγαβύζου τοῦ καὶ Ζωπύρου, φίλου ὄντοσ Δαρείου τοῦ βασιλέωσ, μαστιγώσαντοσ δ’ ἑαυτὸν καὶ τὰ περὶ τὸ πρόσωπον ἀκρωτήρια ἀποκόψαντοσ διὰ τὸ αὐτόμολον γενέσθαι καὶ Βαβυλῶνα προδοῦναι Πέρσαισ, φασὶ βαρέωσ φέρειν τὸν Δαρεῖον καὶ εἰπεῖν βούλεσθαι τὸν Μεγάβυζον, εἰ δυνατὸν ἦν, ἄρτιον γενόμενον ἢ δέκα Βαβυλῶνασ λαβεῖν ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν, καίπερ ἀπράκτου τῆσ ἐπιθυμίασ οὔσησ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 19 5:1)
αἰ πὸτ ἀριθμόν τισ περισσόν, αἰ δὲ λῇσ, πὸτ ἄρτιον, ποτθέμειν λῇ ψᾶφον ἢ καὶ τᾶν ὑπαρχουσᾶν λαβεῖν, ἦ δοκεῖ κά τοί γ’ ἔθ’ ωὑτὸσ εἶμεν;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 9:13)
Ἀρτιάκισ ἄρτιοσ ἀριθμόσ ἐστιν ὁ ὑπὸ ἀρτίου ἀριθμοῦ μετρούμενοσ κατὰ ἄρτιον ἀριθμόν.
(유클리드, Elements, book 7, type Def8)

SEARCH

MENU NAVIGATION