헬라어 문장 내 검색 Language

οὔτε γὰρ ἡμεῖσπεισόμεθ’, οὔθ’ ὑμῖν ἄρτια ταῦτ’ ἔσεται.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 5 3:3)
οὐ γὰρ ἂν ὁμοίωσ φήσαιμεν εἶναι τὰ δύο ἄρτια καὶ τὰ τρία, οὐδ’ ὁμοίωσ διέψευσται ὁ τὰ τέτταρα πέντε οἰόμενοσ καὶ ὁ χίλια.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 122:2)
ὅτι μὲν τοίνυν παραλογισμόσ τίσ ἐστι τὸ λέγειν πάντασ, φανερόν τὸ γὰρ πάντεσ καὶ ἀμφότεροι, καὶ περιττὰ καὶ ἄρτια, διὰ τὸ διττὸν καὶ ἐν τοῖσ λόγοισ ἐριστικοὺσ ποιεῖ συλλογισμούσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 25:2)
τύχοι γὰρ ἄν τισ μᾶλλον ἐν τοῖσ ἀρτιασμοῖσ ἄρτια ἢ περισσὰ εἰπὼν μᾶλλον ἢ πόσα ἔχει, καὶ τὸ ὅτι ἔσται ἢ τὸ πότε, διὸ οἱ χρησμολόγοι οὐ προσορίζονται τὸ πότε.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 5 4:6)
ταῦτα διδάξαι θυμὸσ Ἀθηναίουσ με κελεύει,ὡσ κακὰ πλεῖστα πόλει δυσνομίη παρέχει,εὐνομίη δ’ εὔκοσμα καὶ ἄρτια πάντ’ ἀποφαίνει,καὶ θαμὰ τοῖσ ἀδίκοισ ἀμφιτίθησι πέδασ,τραχέα λειαίνει, παύει κόρον, ὕβριν ἀμαυροῖ,αὐαίνει δ’ ἄτησ ἄνθεα φυόμενα,εὐθύνει δὲ δίκασ σκολιάσ, ὑπερήφανά τ’ ἔργαπραύ̈νει, παύει δ’ ἔργα διχοστασίησ,παύει δ’ ἀργαλέησ ἔριδοσ χόλον·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 335:24)
ἔστι δ’ ὑπ’ αὐτῆσπάντα κατ’ ἀνθρώπουσ ἄρτια καὶ πινυτά.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 335:25)
διόπερ ἐκ νηπίου παρ’ αὐτοῖσ τὰ βρέφη διακρίνεται καὶ τὰ μὲν ἄρτια καὶ τὴν φύσιν ἔχοντα πρὸσ εὐπρέπειαν καὶ ἰσχὺν εὔθετον τρέφεται, τὰ δὲ καταδεῆ τοῖσ σώμασιν ἀνάξια τροφῆσ ἡγούμενοι διαφθείρουσιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 89 24:1)
δῶκε δὲ Δηϊπύλῳ ἑτάρῳ φίλῳ, ὃν περὶ πάσησ τῖεν ὁμηλικίησ ὅτι οἱ φρεσὶν ἄρτια ᾔδη, νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐλαυνέμεν·
(호메로스, 일리아스, Book 5 38:3)
σίγα, μή τίσ τ’ ἄλλοσ Ἀχαιῶν τοῦτον ἀκούσῃ μῦθον, ὃν οὔ κεν ἀνήρ γε διὰ στόμα πάμπαν ἄγοιτο ὅσ τισ ἐπίσταιτο ᾗσι φρεσὶν ἄρτια βάζειν σκηπτοῦχόσ τ’ εἰή, καί οἱ πειθοίατο λαοὶ τοσσοίδ’ ὅσσοισιν σὺ μετ’ Ἀργείοισιν ἀνάσσεισ·
(호메로스, 일리아스, Book 14 9:5)
"ξεῖν’, ἐπεὶ οὐκ ἀχάριστα μεθ’ ἡμῖν ταῦτ’ ἀγορεύεισ, ἀλλ’ ἐθέλεισ ἀρετὴν σὴν φαινέμεν, ἥ τοι ὀπηδεῖ, χωόμενοσ ὅτι σ’ οὗτοσ ἀνὴρ ἐν ἀγῶνι παραστὰσ νείκεσεν, ὡσ ἂν σὴν ἀρετὴν βροτὸσ οὔ τισ ὄνοιτο, ὅσ τισ ἐπίσταιτο ᾗσι φρεσὶν ἄρτια βάζειν·
(호메로스, 오디세이아, Book 8 26:1)
τίεν δέ μιν ἔξοχον ἄλλων ὧν ἑτάρων Ὀδυσεύσ, ὅτι οἱ φρεσὶν ἄρτια ᾔδη.
(호메로스, 오디세이아, Book 19 29:5)
τὰν Ιἕρων καθαρῷ σκάπτῳ διέπων, ἄρτια μηδόμενοσ, φοινικόπεζαν ἀμφέπει Δάματρα, λευκίππου τε θυγατρὸσ ἑορτάν, καὶ Ζηνὸσ Αἰτναίου κράτοσ.
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 6 ΑΓΗΣΙᾼ ΣΥΡΑΚΟΣΙῼ ΑΠΗΝῌ 29:2)
ἢ καί, τὸ πάντων κεφάλαιον, σκόπει εἴ ποτ’ ἐπεχείρησασ σεαυτὸν πείθειν ὡσ παντὸσ μᾶλλον τὸ ἕτερον ἕτερόν ἐστιν, ἢ πᾶν τοὐναντίον οὐδ’ ἐν ὕπνῳ πώποτε ἐτόλμησασ εἰπεῖν πρὸσ σεαυτὸν ὡσ παντάπασιν ἄρα τὰ περιττὰ ἄρτιά ἐστιν ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 292:3)
ἢ οὐ φήσομεν τὰ τρία καὶ ἀπολεῖσθαι πρότερον καὶ ἄλλο ὁτιοῦν πείσεσθαι, πρὶν ὑπομεῖναι ἔτι τρία ὄντα ἄρτια γενέσθαι;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 771:1)
ἢ οὐδὲν κωλύει, ὥσπερ ἀρτίων ὄντων τινῶν ἀμφοτέρων τάχα μὲν ἑκάτερα περιττὰ εἶναι, τάχα δ’ ἄρτια, καὶ αὖ ἀρρήτων ἑκατέρων ὄντων τάχα μὲν ῥητὰ τὰ συναμφότερα εἶναι, τάχα δ’ ἄρρητα, καὶ ἄλλα μυρία τοιαῦτα, ἃ δὴ καὶ ἐγὼ ἔφην ἐμοὶ προφαίνεσθαι;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 134:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION