Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δοκεῖ δὴ ὁ μὲν ἀλαζὼν προσποιητικὸσ τῶν ἐνδόξων εἶναι καὶ μὴ ὑπαρχόντων καὶ μειζόνων ἢ ὑπάρχει, ὁ δὲ εἴρων ἀνάπαλιν ἀρνεῖσθαι τὰ ὑπάρχοντα ἢ ἐλάττω ποιεῖν, ὁ δὲ μέσοσ αὐθέκαστόσ τισ ὢν ἀληθευτικὸσ καὶ τῷ βίῳ καὶ τῷ λόγῳ, τὰ ὑπάρχοντα ὁμολογῶν εἶναι περὶ αὑτόν, καὶ οὔτε μείζω οὔτε ἐλάττω.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 130:1)
αἴτιον δ’ ὅτι ἀναισχυντία τὸ τὰ φανερὰ ἀρνεῖσθαι, ἡ δ’ ἀναισχυντία ὀλιγωρία καὶ καταφρόνησισ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 3 5:5)
λέγεται τοίνυν ἐκεῖνοσ, τειχίζειν εἰπὼν τοῖσ πολίταισ, κἂν ἀφικνῆταί τισ ἐκ Λακεδαίμονοσ, κατέχειν κελεύσασ, οἴχεσθαι πρεσβεύων αὐτὸσ ὡσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, λόγων δὲ γιγνομένων ἐκεῖ καί τινων ἀπαγγελλόντων ὡσ Ἀθηναῖοι τειχίζουσιν, ἀρνεῖσθαι καὶ πρέσβεισ πέμπειν σκεψομένουσ κελεύειν, ἐπειδὴ δ’ οὐχ ἧκον οὗτοι, πέμπειν ἑτέρουσ παραινεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 96:2)
ταῦτα τοίνυν αὐτοί τε ποιεῖτε, ἵν’ εὐορκῆτε, καὶ τοὺσ προγόνουσ ὀργίζεσθ’ ἂν μή τισ φῇ ποιεῖν, καὶ τοὺσ τὰ τοιαῦτα λέγοντασ παραδείγματα, ὡσ ἄρ’ ἐκεῖνοι μεγάλ’ εὖ παθόντεσ οὐδέν’ ἐτίμησαν, καὶ πονηροὺσ καὶ ἀπαιδεύτουσ ἡγεῖσθ’ εἶναι, πονηροὺσ μὲν διότι καταψεύδονται τῶν προγόνων ὑμῶν ὡσ ἀχαρίστων, ἀμαθεῖσ δὲ διότι ἐκεῖν’ ἀγνοοῦσιν, ὅτι εἰ τὰ μάλιστα ταῦθ’ οὕτωσ εἶχεν, ἀρνεῖσθαι μᾶλλον ἢ λέγειν αὐτοῖσ προσῆκεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 158:6)
ἃσ μὲν ὤμοσε πρὸσ τὸν Ἀθηνόδωρον συνθήκασ ἔξαρνοσ γίγνεται καὶ τὸν Κερσοβλέπτην ἀρνεῖσθαι πείθει, γράφει δ’ ἑτέρασ πρὸσ τὸν Χαβρίαν ἔτι τῶν πρὸσ Κηφισόδοτον δεινοτέρασ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 240:2)
ὥστε οὐκ ἄν ποτε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, παραλιπὼν τὴν οὖσάν μοι ἀπολογίαν, εἰ ἠγγυησάμην, ἐπὶ τὸ ἀρνεῖσθαι ἦλθον.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 41:6)
Φησὶ δ’ Ἀντίγονοσ ὁ Καρύστιοσ οὐκ ἀρνεῖσθαι αὐτὸν εἶναι Κιτιέα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 12:3)
ἀρνεῖσθαι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἀξιώσαιμί σε τοσούτων ἀνδρῶν εἰδότων οὐδ’ εἰσ ἀναισχύντουσ καταφεύγειν ἀπολογίασ, Μάρκιον ὄντα καὶ φρόνημα μεῖζον ἢ κατ’ ἰδιώτην ἔχοντα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 34 2:1)
θαυμαστόν γε, ὦ βουλή, τὸ διαμάχεσθαι περὶ τούτου, ὡσ οὐκ ἐγένοντο ἡμῖν διαλλαγαί, καὶ τὸ μὲν ζεῦγοσ καὶ τὰ ἀνδράποδα, καὶ ὅσα ἐξ ἀγροῦ κατὰ τὴν ἀντίδοσιν ἔλαβε, μὴ ἂν δύνασθαι ἀρνηθῆναι ὡσ οὐκ ἀπέδωκε, φανερῶσ δὲ περὶ πάντων διαλελυμένον ἀρνεῖσθαι τὰ περὶ τῆσ ἀνθρώπου, μὴ κοινῇ ἡμᾶσ χρῆσθαι συγχωρῆσαι.
(리시아스, Speeches, Περὶ τραύματοσ ἐκ προνοίασ, ὑπὲρ οὗ καὶ πρὸσ ὃν ἄδηλον 5:1)
ὅτι μὲν γὰρ γνωστὸν σημεῖον γέγονεν δι’ αὐτῶν πᾶσιν τοῖσ κατοικοῦσιν Ιἐρουσαλὴμ φανερόν, καὶ οὐ δυνάμεθα ἀρνεῖσθαι·
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 1 123:1)
"ἀρνεῖσθαι δὲ συνορῶντα τὴν ἀτοπίαν ἀναισχυντότατον·
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 813)
τὸ φανταστικόν, ἀλλὰ τὰσ δόξασ μόνον ἀναιρεῖ χρῆται τοῖσ ἄλλοισ ὡσ πέφυκεν "ἀλλ’ ἀδύνατον τὸ μὴ συγκατατίθεσθαι τοῖσ ἐναργέσι τὸ ἀρνεῖσθαι τὰ πεπιστευμένα τοῦ μήτ’, ἀρνεῖσθαι μήτε τιθέναι παραλογώτερον.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 27 7:1)
Τιμαίαν γὰρ τὴν Ἄγιδοσ γυναῖκα τοῦ βασιλέωσ στρατευομένου καὶ ἀποδημοῦντοσ οὕτω διέφθειρεν ὥστε καὶ κύειν ἐξ Ἀλκιβιάδου καὶ μὴ ἀρνεῖσθαι, καὶ τεκούσησ παιδάριον ἄρρεν ἔξω μὲν Λεωτυχίδην καλεῖσθαι, τὸ δ’ ἐντὸσ αὐτοῦ ψιθυριζόμενον ὄνομα πρὸσ τὰσ φίλασ καὶ τὰσ ὀπαδοὺσ ὑπὸ τῆσ μητρὸσ Ἀλκιβιάδην εἶναι·
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 23 7:1)
πρὸσ δὲ τὰσ ἀδίκουσ δεήσεισ ἀκολάκευτοσ ἦν, καὶ τὴν ὑπὸ τῶν ἀναισχύντωσ λιπαρούντων ἧτταν, ἣν ἔνιοι δυσωπεῖσθαι καλοῦσιν, αἰσχίστην ἀνδρὶ μεγάλῳ ποιούμενοσ εἰώθει λέγειν ὡσ οἱ μηδὲν ἀρνεῖσθαι δυνάμενοι δοκοῦσιν αὐτῷ μὴ καλῶσ τὴν ὡρ́αν διατεθεῖσθαι.
(플루타르코스, Brutus, chapter 6 5:1)
οὗτοσ ὄναρ ᾤετο καλούμενοσ ὑπὸ Καίσαροσ ἐπὶ δεῖπνον ἀρνεῖσθαι, τὸν δὲ λιπαρεῖν καὶ βιάζεσθαι, τέλοσ δ’ ἄγειν λαβόμενον τῆσ χειρὸσ εἰσ ἀχανῆ τόπον καὶ σκοτεινόν, αὐτὸν δ’ ἄκοντα καὶ τεθαμβημένον ἕπεσθαι.
(플루타르코스, Brutus, chapter 20 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION