Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Μηνοδώρῳ γὰρ ἁρμόζειν ἐπιορκεῖν, οὐ Πομπηίῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 8 7:8)
οὐ γὰρ ἁρμόζειν τὰ ὑψηλότερα τοῖσ παρακαλοῦσιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 3:8)
οὐ μὴν ἔν γε τῷ ἀφελεῖ λόγῳ ἁρμόζειν τοῦτο ἔμοιγε δοκεῖ, εἴ γε δεῖ ὡσ ἂν μάλιστα ἀνεπιβούλευτον τὸν λόγον φαίνεσθαι καὶ ἁπλοῦν καὶ καθαρόν, καὶ Ξενοφῶν ἕκαστα τῶν νοημάτων ψιλὰ κατ’ ἰδίαν τίθησιν, ὡσ ἐν τῷ Ἀγησιλάῳ, αὐτὰ καθ’ αὑτά, ὅθεν ἄν τισ καὶ ἐρρῖφθαι νομίσειε τὰ νοήματα, οὐ μὴν ἔρριπταί γε, ἀλλ’ ἔστι μὲν ἕκαστα ἐν ἐτιμελείᾳ προηγμένα, ἀφῃρημένα δὲ τῆσ κατὰ λεπτὸν ἐξετάσεωσ καὶ προσθήκησ καὶ μεταθέσεωσ καὶ ἐναλλαγῶν καὶ πάντων τῶν τοιούτων, καὶ ἁπλῶσ τὰ τοιαῦτα φαίνεται, ὅθεν καὶ διαστάσεισ πολλαὶ καὶ συνεχεῖσ καὶ ἀρχαὶ τῶν νοημάτων οὐχ ἡνωμέναι ἔτι, ἀλλ’ ἀπηρτισμέναι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἐπιχειρημάτων. 3:1)
τὰ δὲ τῆσ τάξεωσ οὕτωσ ἔχειν δεῖ, ὅπωσ ἂν ἑκάστῳ ἁρμόζειν δοκῇ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 29:1)
τοῖσ μὲν δὴ πρὸσ χρῆσιν κἂν πάνυ δόξειεν ἁρμόζειν τὸ λεχθέν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 125:2)
αὐτὸσ δ’ ἀεὶ τὴν εὔνοιαν βεβαιοτάτην πρὸσ τοὺσ βασιλεῖσ τετηρηκὼσ ἔκρινεν Ἀντιγόνῳ μὲν μὴ προσέχειν ἐξιδιαζομένῳ τὴν βασιλείαν, τοῦ δὲ Ἀλεξάνδρου παιδὸσ προσδεομένου βοηθείασ διά τε τὴν ὀρφανίαν καὶ διὰ τὴν τῶν ἡγεμόνων πλεονεξίαν διέλαβεν ἁρμόζειν ἑαυτῷ πάντα κίνδυνον ἀναδέχεσθαι τῆσ τῶν βασιλέων σωτηρίασ ἕνεκα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 58 4:2)
τὴν μὲν γὰρ Λιβύην διεζευγμένην μεγάλῳ καὶ χαλεπῷ πελάγει μηδαμῶσ ἁρμόζειν αὐτῷ, εἰσ ἣν καὶ νῦν οὐ κατ’ ἐπιθυμίαν, ἀλλὰ κατ’ ἀνάγκην ἀφῖχθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 40 4:1)
οὐ γὰρ κατὰ καιρὸν τοῦτον ὑπ’ αὐτῶν ἐνεχθῆναι, βιασαμένησ δὲ τῆσ φύσεωσ ἀώρωσ μήτε τῷ θεῷ ἁρμόζειν μήτ’ αὐτῷ τῷ δεσπότῃ χρῆσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 292:2)
Εὑρ́οι δ’ ἄν τισ καὶ ἄλλουσ τρόπουσ τούτου τοῦ ἄρθρου ἐμβολῆσ‧ εἰ γὰρ τὸ ξύλον τὸ μέγα τοῦτο ἔχοι κατὰ μέσον καὶ ἐκ πλαγίων φλιὰσ δύο, ὡσ ποδιαίασ, ὕψοσ δὲ ὅκωσ ἂν δοκέοι ξυμφέρειν, τὴν μὲν ἔνθεν, τὴν δὲ ἔνθεν, ἔπειτα ξύλον πλάγιον ἐνείη ἐν τῇσι φλιῇσιν ὡσ κλιμακτὴρ, ἔπειτα διέρσαι τὸ ὑγιὲσ σκέλοσ μεσηγὺ τῶν φλιέων, τὸ δὲ σιναρὸν ἄνωθεν τοῦ κλιμακτῆροσ ἔχειν ἁρμόζον ἀπαρτὶ πρὸσ τὸ ὕψοσ καὶ πρὸσ τὸ ἄρθρον, ᾗ ἐκπέπτωκεν‧ Ῥηί̈διον δὲ ἁρμόζειν‧ τὸν γὰρ κλιμακτῆρα ὑψηλότερόν τινι χρὴ ποιέειν τοῦ μετρίου, καὶ ἱμάτιον πολύπτυχον, ὡσ ἂν ἁρμόσῃ, ὑποτείνειν ὑπὸ τὸ σῶμα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 73.1)
Τὴν μέντοι ξὺν τῷ ξύλῳ τῷ ὑποτεινομένῳ μόχλευσιν μηχανήσαιτ’ ἄν τισ, ὥστε ἁρμόζειν καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ τοῦ ὀλισθήματοσ, ἔξωθεν προσαρτέων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 74.3)
οὐ χαλεπόν, ὦ Πολύστρατε, εἰ τὸ ἀπὸ τοῦδε παραδόντεσ τὰσ εἰκόνασ τῷ λόγῳ, ἐπιτρέψαιμεν αὐτῷ μετακοσμεῖν καὶ συντιθέναι καὶ ἁρμόζειν ὡσ ἂν εὐρυθμότατα δύναιτο, φυλάττων ἅμα τὸ συμμιγὲσ ἐκεῖνο καὶ ποικίλον.
(루키아노스, Imagines, (no name) 5:4)
τὸ πλῆθοσ ἁρμόζειν τὸ Θηβαίων εἶναί τινασ ἀναιτίουσ καὶ καθαροὺσ τῶν πεπραγμένων, οἳ μᾶλλον ἕξουσιν ἀνυπόπτωσ πρὸσ τὸν δῆμον ὡσ ἀπὸ τοῦ βελτίστου παραινοῦντεσ, ἐδόκει ταῦθ’ ἡμῖν.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 25 5:1)
"ἁρμόζειν δ’ οὐδέτερον οἶμαι συμποσίῳ γένοσ, τὰσ μὲν ὑποθέσεισ διὰ τὰ μήκη τῶν δραμάτων καὶ τὸ δυσχορήγητον τὰ δὲ παίγνια, πολλῆσ γέμοντα βωμολοχίασ καὶ σπερμολογίασ, οὐδὲ τοῖσ τὰ ὑποδήματα κομίζουσι παιδαρίοισ, ἄν γε δὴ δεσποτῶν σωφρονούντων, θεάσασθαι προσήκει.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσι μάλιστα χρηστέον ἀκροάμασι παρὰ δεῖπνον. 13:2)
Ἦσαν δὲ κινήσεισ, ἃσ ὑπελάμβανε πρὸσ πάντα καιρὸν ἁρμόζειν, αἷσ ἔδει συνειθίσθαι τοὺσ ἱππεῖσ, αὗται·
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 23 1:1)
ὁ δὲ Λεύκιοσ ἐπιτεμὼν αὐτῶν τὴν ὁρμὴν οὐκ ἔφη τοῖσ παροῦσι καιροῖσ ἁρμόζειν τοῦτο τὸ γένοσ τῆσ δικαιολογίασ·
(폴리비오스, Histories, book 20, chapter 9 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION