Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀρκέσειν γὰρ ἐμοὶ πενομένῳ τήν τε τοῦ πατρὸσ δόξαν, ἂν διαμένῃ, καὶ τὴν τοῦ δήμου διανέμησιν, ἐὰν ἐάσῃσ δοθῆναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 4 2:14)
αὐτὸσ γὰρ αὐτὸν διώκων ἀρκέσειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 10 3:8)
καὶ πυνθανομένῳ περὶ τῆσ ἐσ τὸν Ἀντώνιον γνώμησ πολλὰ ἔφη σύμβολα τοῖσ εὖ φρονοῦσιν ἐξενηνοχέναι, τοῖσ δ’ ἄφροσιν οὐδὲ τὰ πλείονα ἀρκέσειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 11 4:8)
ὅθεν τοῖσ ἄρχουσιν, ἐλπίσασιν ἐσ τὰσ τοῦ πολέμου παρασκευὰσ τάδε ἀρκέσειν, ἐνέδει μυριάδων ἔτι δισμυρίων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 5 2:7)
οὐκ ἐσ πολὺ δ’ αὐτοῖσ ἔμελλον ἀρκέσειν Μακεδονία τε καὶ Θεσσαλία, μόναι σφίσιν ἐν τῷ τότε χορηγοῦσαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 14 2:8)
Ὁ δὲ Καῖσαρ ταῖσ πόλεσιν ἐξελογεῖτο τὴν ἀνάγκην, καὶ ἐδόκουν οὐδ’ ὣσ ἀρκέσειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 2:1)
ὁ δ’ ἔφη καὶ μόνοσ ἀρκέσειν ἐπὶ οὕτω δικαίοισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 13 6:10)
Ὁ μὲν δὴ τοὺσ πολεμίουσ ὧδε συγκλείσασ οὐκ ἐσ πολὺ ἀρκέσειν ἐνόμιζεν, οὔτε τροφῆσ ἔτι προσιούσησ σφίσιν οὔτε ὅπλων οὔτ’ ἐπικουρίασ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 3:10)
Ξέρξησ δὲ καθῆστο μὲν ἐπὶ τῆσ ἠπείρου κεκοσμημένοσ, ὥσπερ ἄλλον τινὰ ἀγῶνα ποιῶν, ἤ τισ τῶν ἐξ οὐρανοῦ κριτὴσ τῶν γιγνομένων, οἰόμενοσ τοῖσ ἑαυτοῦ τὸν παρ’ αὑτοῦ φόβον ἀρκέσειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 52:4)
οἶμαι τοίνυν οὐκ ἀρκέσειν τοῖσ ἀνδράσι ταῦτα, ἀλλ’ ἐκεῖνο ἥδιστ’ ἂν αὐτοὺσ ἤδη προσθεῖναι, τὸ ποῖον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 115:19)
ἀρκέσειν δὲ φράσαντοσ ταύτην μόνην εἰδέναι, τίσ εἰή λέγειν ἐκέλευεν, ἵνα τοῦ παιδὸσ γενομένου χάριν αὐτῷ καὶ δωρεὰν παράσχωσι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 365:2)
ἐπαγγειλαμένου δὲ πορεύσεσθαι καὶ δεῖσθαι χρημάτων οὐ πολλῶν φήσαντοσ εἰσ τὴν ὁδόν, ζήσεσθαι γὰρ ἐπιεικῶσ ὥστε ἀρκέσειν αὐτῷ δραχμὰσ μυρίασ, ἥσθη τοῦ παιδὸσ τῇ σωφροσύνῃ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 229:1)
Ὁ δὲ Δημήτριοσ τοῦτ’ ἤδη καὶ τοῖσ ἰδίοισ αὐτοῦ πράγμασιν ἐπισφαλὲσ ἡγησάμενοσ εἶναι τὸ περιιδεῖν Ιοὔδαν ἐν ἰσχύι τοσαύτῃ γενόμενον, ἐκπέμπει Νικάνορα τὸν εὐνούστατον αὐτῷ καὶ πιστότατον τῶν φίλων, οὗτοσ γάρ ἐστιν ὁ καὶ ἀπὸ τῆσ Ῥωμαίων πόλεωσ αὐτῷ συμφυγών, καὶ δοὺσ δύναμιν ὅσην ὑπέλαβεν ἀρκέσειν αὐτῷ πρὸσ τὸν Ιοὔδαν ἐκέλευσεν μηδεμίαν φειδὼ ποιεῖσθαι τοῦ ἔθνουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 476:1)
καὶ ταῦτ’ αὐτοῖσ ἀρκέσειν, εἰ καὶ θνήσκοιεν, εἰσ ἔννοιαν ὧν ὁ βασιλεὺσ ἐξυβρίζειν ἐδόκει τὸ πλῆθοσ καὶ αὐτὸν ἐκεῖνον ἀγαγεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 340:1)
Τότε δ’ οὖν ὀκτωκαιδεκάτου τῆσ Ἡρώδου βασιλείασ γεγονότοσ ἐνιαυτοῦ μετὰ τὰσ προειρημένασ πράξεισ ἔργον οὐ τὸ τυχὸν ἐπεβάλετο, τὸν νεὼν τοῦ θεοῦ δι’ αὐτοῦ κατασκευάσασθαι μείζω τε τὸν περίβολον καὶ πρὸσ ὕψοσ ἀξιοπρεπέστερον ἐγείρειν, ἡγούμενοσ ἁπάντων αὐτῷ τῶν πεπραγμένων περισημότερον, ὥσπερ ἦν, ἐκτελεσθήσεσθαι τοῦτο καὶ πρὸσ αἰώνιον μνήμην ἀρκέσειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 452:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION