Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀρκεῖ γάρ μοι μικρά, καὶ μειζόνων αἰσχρῶσ οὐκ ἐπιθυμῶ, ὥστε καὶ σιωπῶ καὶ λέγω βουλευσάμενοσ, οὐκ ἀναγκαζόμενοσ ὑπὸ τῆσ ἐν τῇ φύσει δαπάνησ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2182)
οὐκοῦν ἔμ’ ἀρκεῖ τῶνδε βουλεύειν πέρι.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode4)
καὶ οὕτωσ εἰσὶ τολμηροὶ ὥσθ’ ἃ αὐτοὶ κατεσκεύασαν, οὐκ ἀρκεῖ αὐτοῖσ ὅτι οὐ κατέσχον ἃ ἐπεβούλευσαν, ἀλλὰ καὶ κατηγορίαν ἐμοῦ ποιοῦνται ὡσ ἀδικοῦντοσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 179:2)
πτισάνησ δὲ τὰ ξυνήθεα ἐσ ἡδονὴν καὶ ποικιλίην φάρμακα ἀπέστω, νῦν γὰρ ἀρκεῖ ὁ χυλὸσ μοῦνοσ· ἱκανὴ μὲν ὑγρῆναι καὶ θερμῆνα ι, δυνατὴ δὲ λῦσαι φλέγμα καὶ σμῆξαι· ἄνω δὲ ἀνάγειν μὲν ἀπόνωσ ὁκόσα ἀνάγεσθαι χρή· ὑπάγειν δὲ Ῥηϊδίωσ τὴν κοιλίην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.359)
οὐδὲν γὰρ τούτων Ξενοφῶν ποιεῖ, ἀλλ’ ἀρκεῖ αὐτῷ τοσοῦτον μόνον, διὰ δὲ τοῦτο ὁ ποταμὸσ καλεῖται Μαρσύασ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:39)
μόνη δὲ ἥδε πάσαισ μὲν πανηγύρεσι, πᾶσι δὲ συλλόγοισ καὶ βουλευτηρίοισ σύμμετροσ, ἔτι δὲ ἅπασι καὶ καιροῖσ καὶ τόποισ ἀρκεῖ καὶ δι’ ἴσου πρέπει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 91:6)
νῦν δὲ ὁ νεὼσ ἀντὶ τῶν ὀρῶν ἀρκεῖ, καὶ μόνοισ ὑμῖν οὐδὲν δεῖ λαμπτήρων οὐδὲ πυρσῶν οὐδὲ πύργων πρὸσ τοὺσ καταίροντασ, ἀλλ’ ὁ νεὼσ πληρῶν ἅπαν τὸ ὁρώμενον τήν τε πόλιν καὶ τὴν μεγαλοψυχίαν τῶν ἐχόντων αὐτὴν ὁμοῦ δηλοῖ, καὶ τοσοῦτοσ ὢν καλλίων ἐστὶν ἢ μείζων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 5:7)
καὶ ὃσ, ἀρκεῖ, ἔφη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 7:10)
οὐ γὰρ πεντάετεσ οὐδ’ ἑξάετεσ οὐκ ἀρκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 14:2)
ἐν ἐκείνῳ μὲν γὰρ τῷ τρόπῳ τοῖσ πολίταισ διαλεγόμεθα, ὥστ’ ἀρκεῖ φθέγγεσθαι ταυτὸν διὰ τέλουσ, ταῦτα δὲ πρὸσ τοὺσ ἔξω καὶ πρὸσ τὰσ τοῦ πολέμου τύχασ ἀνεύρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 2:12)
πρὸσ μὲν οὖν τοὺσ ταὐτὰ γιγνώσκοντασ ἡμῖν βραχὺσ ἀρκεῖ λόγοσ καὶ τοσοῦτοσ ἴσωσ, ὅτι τοὺσ ἱππέασ καὶ τοὺσ ὁπλίτασ κατελείπομεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 2:5)
οὐκοῦν εἰ μὲν τὰ τῶν ὁμιλητῶν ἁμαρτήματα τῶν προεστηκότων ἐστὶ κατηγορήματα, σαυτοῦ καὶ τοῦ ἑταίρου μᾶλλον κατηγόρηκασ ἢ Περικλέουσ τε καὶ ὧν οἰεί, καὶ νὴ Δί’, εἰ βούλει, τὸ μᾶλλον ἀφίημί σοι, ὅτι δ’ οὐχ ἧττον, ἀρκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:7)
καὶ γὰρ ἐκείνοισ ἀρκεῖ τοὺσ πατέρασ αὐτοῖσ εἶναι τοιούτουσ, αὐτοὶ δ’ ὡσ τὰ πολλὰ τρυφῶσι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 7:6)
καὶ ὑμῖν ἀρκεῖ παρεῖναι ἐμὲ καὶ λέγειν, τὸ δ’ ἀπαντᾶν καὶ μετέχειν τῶν ξένων ἅπαν ἠξιώσατε εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 7:7)
ἀρκεῖ οὖν ταῦτά πωσ ἔχοντα γενέσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 38:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION