Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πρῶτον μὲν ἔθετο τὸν αὐτὸν εὑρόντα τὰ βέλτιστα, ἔσχατον δὲ ἀμαθίᾳ τὸν οὔτε συνιέντα οὔτε πειθόμενον, μέσον δὲ ἀμφοτέρων, ὥσπερ ἐν ἀριθμῶν ὁρ́οισ, τὸν τῷ συνιέντι πεισθέντα, τοσούτῳ χείρω τοῦ νοήσαντοσ, ὅσῳ βελτίω τοῦ μήθ’ εὑρόντοσ μήτε πεισθέντοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 25:5)
ἀλλ’ ὥσπερ ἂν ἄλλο τι μάθημα διδάσκων αὐτοὺσ, κατὰ ταὐτὰ ἃ καὶ πρότερον διεξῄει, καὶ οὐ διέφθειρε τὰ δόγματα ἐπὶ τῶν κινδύνων, οὐδ’ ἐπὶ τῆσ ἐξουσίασ ἐφιλοσόφησε μόνον, ἀλλ’ ὡσ περὶ ἀριθμῶν ἢ μέτρων ἐρωτηθεὶσ ταυτὸν ἂν ἀπεκρίνατο καὶ ὕστερον καὶ πρότερον, οὕτω καὶ τότε τὰσ αὐτὰσ ἠφίει φωνὰσ ὑπὲρ τῶν ὅλων πραγμάτων, οὔτε τοῖσ δεινοῖσ εἴκειν ἀξιῶν οὔθ’ αὑτῷ μέμφεσθαι, αἰσχύνεσθαί τε ὑπὲρ αὑτῶν ἑτέρων ἅμα τοῖσ καιροῖσ γεγονότων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 24:2)
νῦν μὲν γὰρ ἐκ τῶν ἀνομολογουμένων ἔχειν τὸ ἀγαθόν, ἐξ ἐκείνων τὰ ὁμολογούμενα εἶναι ἀγαθὰ δεικνύουσιν, ἐξ ἀριθμῶν, ὅτι ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ὑγίεια ἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 102:2)
ἐπεὶ δὴ τὰ μὲν ἄλλα τοῖσ ἀριθμοῖσ ἐφαίνοντο τὴν φύσιν ἀφωμοιῶσθαι πᾶσαν, οἱ δ’ ἀριθμοὶ πάσησ τῆσ φύσεωσ πρῶτοι, τὰ τῶν ἀριθμῶν στοιχεῖα τῶν ὄντων στοιχεῖα πάντων ὑπέλαβον εἶναι, καὶ τὸν ὅλον οὐρανὸν ἁρμονίαν εἶναι καὶ ἀριθμόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 104:1)
λέγω δ’ οἱο͂ν, ἐπειδὴ τέλειον ἡ δεκὰσ εἶναι δοκεῖ καὶ πᾶσαν περιειληφέναι τὴν τῶν ἀριθμῶν φύσιν, καὶ τὰ φερόμενα κατὰ τὸν οὐρανὸν δέκα μὲν εἶναί φασιν, ὄντων δὲ ἐννέα μόνον τῶν φανερῶν διὰ τοῦτο δεκάτην τὴν ἀντίχθονα ποιοῦσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 107:2)
οἱ μὲν γὰρ Πυθαγόρειοι μιμήσει τὰ ὄντα φασὶν εἶναι τῶν ἀριθμῶν, Πλάτων δὲ μεθέξει, τοὔνομα μεταβαλών.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 137:2)
εἰ δ’ ὅτι λόγοι ἀριθμῶν τἀνταῦθα, οἱο͂ν ἡ συμφωνία, δῆλον ὅτι ἐστὶν ἕν γέ τι ὧν εἰσὶ λόγοι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 215:4)
ἔτι ἐκ πολλῶν ἀριθμῶν εἷσ ἀριθμὸσ γίγνεται, ἐξ εἰδῶν δὲ ἓν εἶδοσ πῶσ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 216:3)
ἔτι ἐν οἷσ τὸ πρότερον καὶ ὕστερόν ἐστιν, οὐχ οἱο͂́ν τε τὸ ἐπὶ τούτων εἶναί τι παρὰ ταῦτα οἱο͂ν εἰ πρώτη τῶν ἀριθμῶν ἡ δυάσ, οὐκ ἔσται τισ ἀριθμὸσ παρὰ τὰ εἴδη τῶν ἀριθμῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 84:2)
ἔτι παρὰ τὰ αἰσθητὰ οἱ μὲν οὐκ οἰόνται εἶναι οὐδὲν τοιοῦτον, οἱ δὲ πλείω καὶ μᾶλλον ὄντα ἀί̈δια, ὥσπερ Πλάτων τά τε εἴδη καὶ τὰ μαθηματικὰ δύο οὐσίασ, τρίτην δὲ τὴν τῶν αἰσθητῶν σωμάτων οὐσίαν, Σπεύσιπποσ δὲ καὶ πλείουσ οὐσίασ ἀπὸ τοῦ ἑνὸσ ἀρξάμενοσ, καὶ ἀρχὰσ ἑκάστησ οὐσίασ, ἄλλην μὲν ἀριθμῶν ἄλλην δὲ μεγεθῶν, ἔπειτα ψυχῆσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 14:2)
οὕτω γὰρ δεῖ λαμβάνειν, ἀλλ’ οὐχ ὅτι ἀριθμῶν ἀριθμόσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 24:2)
ὁ δ’ αὐτὸσ λόγοσ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων γενῶν, ὥστ’ εἴπερ καὶ ἐν τοῖσ πάθεσι καὶ ἐν τοῖσ ποιοῖσ καὶ ἐν τοῖσ ποσοῖσ καὶ ἐν κινήσει ἀριθμῶν ὄντων καὶ ἑνόσ τινοσ ἐν ἅπασιν ὅ τε ἀριθμὸσ τινῶν καὶ τὸ ἓν τὶ ἕν, ἀλλ’ οὐχὶ τοῦτο αὐτὸ ἡ οὐσία, καὶ ἐπὶ τῶν οὐσιῶν ἀνάγκη ὡσαύτωσ ἔχειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 38:3)
τὴν γὰρ δυάδα καὶ τῶν λοιπῶν ἕκαστον ἀριθμῶν τῶν συνθέτων πῶσ ἓν δεῖ νοῆσαι;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 30:1)
ἡ μὲν γὰρ περὶ τὰσ ἰδέασ ὑπόληψισ οὐδεμίαν ἔχει σκέψιν ἰδίαν ἀριθμοὺσ γὰρ λέγουσι τὰσ ἰδέασ οἱ λέγοντεσ ἰδέασ, περὶ δὲ τῶν ἀριθμῶν ὁτὲ μὲν ὡσ περὶ ἀπείρων λέγουσιν ὁτὲ δὲ ὡσ μέχρι τῆσ δεκάδοσ ὡρισμένων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 87:2)
δι’ ἣν δ’ αἰτίαν τοσοῦτον τὸ πλῆθοσ τῶν ἀριθμῶν, οὐδὲν λέγεται μετὰ σπουδῆσ ἀποδεικτικῆσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 88:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION