Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ καὶ τοῦτ’ οὐ μικρόν ἐστιν, οἶμαι, πρὸσ ἀλλήλουσ ὑμῖν, τὸ μὴ σὲ φῦναι μόνον αὐτὸν ἐπὶ ταυτησὶ τῆσ πόλεωσ λέγω, προγόνουσ δ’ ἀλλαχόθεν ἀριθμεῖν ἔχειν, ἀλλ’ ἄνωθεν ἀρξαμένην διαδοχὴν, ὅθεν οὐδ’ εὑρεῖν ἦν ἂν διὰ χρόνου μῆκοσ, εἰ μὴ προέκειτο ἡ λαμπρότησ, μέχρι σοῦ προχωρῆσαι, διὰ σοῦ πλήρη τὸν αἰῶνα τὸν ἑξῆσ ἀναμένουσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:4)
τὸ κοινὸν ὄνομα πασῶν πολιτείαν γὰρ καλοῦσιν, ἀλλὰ διὰ τὸ μὴ πολλάκισ γίνεσθαι λανθάνει τοὺσ πειρωμένουσ ἀριθμεῖν τὰ τῶν πολιτειῶν εἴδη, καὶ χρῶνται ταῖσ τέτταρσι μόνον ὥσπερ Πλάτων ἐν ταῖσ πολιτείαισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 112:1)
τοιαύτη τισ ἦν ἡ φιλοχρηματία παρὰ τοῖσ τότε περὶ ἧσ Ἀνάχαρσισ πυνθανομένου τινὸσ πρὸσ τί οἱ Ἕλληνεσ χρῶνται τῷ ἀργυρίῳ εἶπεν ’ πρὸσ τὸ ἀριθμεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 49 2:1)
τῷ παντὶ γὰρ μᾶλλον πρέπον τόδε τὸ ᾆσμα ταῖσ θεαῖσ ἢ τοὺσ ἐπὶ Ἴλιον ἐλθόντασ ἀριθμεῖν, αὐτούσ τε καὶ τὰ σέλματα τῶν νεῶν ἐφεξῆσ, ὧν οἱ πολλοὶ ἀνόητοι ἦσαν·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 28:2)
ἐπειδὴ δὲ τούσ τε ἄλλουσ ἐδίδαξε γράμματα καὶ τοὺσ Ἀτρείδασ δῆλον ὅτι πρώτουσ, καὶ μετὰ τῶν γραμμάτων τοὺσ φρυκτοὺσ ὅπωσ χρὴ ἀνέχειν καὶ ἀριθμεῖν τὸ πλῆθοσ, ἐπεὶ πρότερον οὐκ ᾔδεσαν οὐδὲ καλῶσ ἀριθμῆσαι τὸν ὄχλον, ὥσπερ οἱ ποιμένεσ τὰ πρόβατα, τηνικαῦτα σοφώτεροι γενόμενοι καὶ ἀμείνουσ ἀπέκτειναν αὐτόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 27:4)
ἔφη γὰρ ἄνθρωπόν τινα ἐπὶ τῇ ἠϊόνι καθεζόμενον ἐπὶ τὴν κυματωγὴν ἀριθμεῖν τὰ κύματα, σφαλέντα δὲ καὶ ἄχθεσθαι καὶ ἀνιᾶσθαι, ἄχρι δὴ τὴν κερδὼ παραστᾶσαν εἰπεῖν αὐτῷ, Τί, ὦ γενναῖε, ἀνιᾷ τῶν παρελθόντων ἕνεκα, δέον τὰ ἐντεῦθεν ἀρξάμενον ἀριθμεῖν ἀμελήσαντα ἐκείνων;
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 175:1)
οἶδα καὶ νῦν ἀριθμεῖν.
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 4:2)
εἰ δέ τινα τῶν ἐν Ἕλλησι πολισματίων ἀφθόνῳ καταρρεῖται τῷ ὕδατι, ἀριθμεῖν καὶ τὴν Φελλόην ἔστιν ἐν τούτοισ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 26 15:1)
τὸ δὲ ἀριθμεῖν γε οὐκ ἄλλο τι θήσομεν τοῦ σκοπεῖσθαι πόσοσ τισ ἀριθμὸσ τυγχάνει ὤν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 341:3)
καὶ εἰ μὴ βούλει ἀριθμεῖν, ἀλλὰ δεῖξον ἀπὸ ποίασ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 84:18)
οὐδαμῶσ, ἐπεὶ οὐδ’ ἀριθμεῖν ἐκείνων γε, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, πολλοὶ ἐπίστανται.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 27:4)
καί ποτε προαγαγεῖν βουληθεὶσ αὐτοὺσ περὶ τῶν ἀρχαίων εἰσ λόγουσ, τῶν τῇδε τὰ ἀρχαιότατα λέγειν ἐπιχειρεῖν, περὶ Φορωνέωσ τε τοῦ πρώτου λεχθέντοσ καὶ Νιόβησ, καὶ μετὰ τὸν κατακλυσμὸν αὖ περὶ Δευκαλίωνοσ καὶ Πύρρασ ὡσ διεγένοντο μυθολογεῖν, καὶ τοὺσ ἐξ αὐτῶν γενεαλογεῖν, καὶ τὰ τῶν ἐτῶν ὅσα ἦν οἷσ ἔλεγεν πειρᾶσθαι διαμνημονεύων τοὺσ χρόνουσ ἀριθμεῖν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 32:2)
ἰώμεν δὴ σκεψόμενοι πρὸσ τοῦτ’ αὐτό, πῶσ ἐμάθομεν ἀριθμεῖν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 40:1)
πολλοῖσ δὲ ἄλλοισ αὖ τῶν ζῴων οὐδ’ εἰσ αὐτὸ τοῦθ’ ἡ φύσισ παραγέγονεν, ὥστε μαθεῖν δυνατοῖσ εἶναι παρὰ τοῦ πατρὸσ ἀριθμεῖν, παρὰ δ’ ἡμῖν τοῦτ’ αὐτὸ πρῶτον ἐνῴκισεν ὁ θεόσ, ὥστε ἱκανοῖσ εἶναι δεικνύμενον συννοεῖν, ἔπειτ’ ἔδειξεν καὶ δείκνυσιν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 41:1)
καὶ ἑλίττων δὴ ταῦτα αὐτὰ ὅταν μὴ παύηται πολλὰσ μὲν νύκτασ, πολλὰσ δὲ ἡμέρασ ἃσ οὐρανόσ, οὐδέποτε παύεται διδάσκων ἀνθρώπουσ ἕν τε καὶ δύο, πρὶν ἂν καὶ ὁ δυσμαθέστατοσ ἱκανῶσ μάθῃ ἀριθμεῖν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 42:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION