Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καλὸν δ’ ἐστὶ καὶ τὰσ ξενικὰσ ἀρετὰσ μιμεῖσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1802)
ἐπειδὴ γάρ, ὦ ἄνδρεσ, αἱ νῆεσ διεφθάρησαν, πολλῶν βουλομένων τὴν πόλιν ἀνηκέστοισ συμφοραῖσ περιβαλεῖν, Λακεδαιμόνιοι ἔγνωσαν ὅμωσ τότε ἐχθροὶ ὄντεσ σῴζειν τὴν πόλιν διὰ τὰσ ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ἀρετάσ, οἳ ὑπῆρξαν τῆσ ἐλευθερίασ ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 228:2)
ἐπειδὴ τοίνυν καὶ ἡ πόλισ ἐσώθη δημοσίᾳ διὰ τὰσ τῶν προγόνων τῶν ὑμετέρων ἀρετάσ, ἀξιῶ κἀμοὶ διὰ τὰσ τῶν προγόνων τῶν ἐμῶν ἀρετὰσ σωτηρίαν γενέσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 229:1)
βασιλεῖσ ἐνικήθησαν Τιγράνησ Ἀρμένιοσ, Ἀρτώκησ Ἴβηρ, Ὀροίζησ Ἀλβανόσ, Δαρεῖοσ Μῆδοσ, Ἀρέτασ Ναβαταῖοσ, Ἀντίοχοσ Κομμαγηνόσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 4:10)
τάσδε μέντοι ἐν τροφῇ τὰσ ἀρετὰσ ἴσχει τὸ γάλα· εὐπορείσθω δὲ νεοτόκου, καὶ ἐσ δύο κυάθουσ τοῦ γάλακτοσ ἐμβεβλήσθω εἷσ ὕδατοσ· ἄριστον δὲ καὶ τὸ τῆσ βοόσ· τρίτον δὲ αἰγόσ· τροφαὶ εὔπεπτοι, τὰ πολλὰ χυλοὶ μαράθρου Ῥίζησ, καὶ σελίνου καρπὸσ ἐμβεβλήσθω καὶ μέλι· τὸ ὕδωρ δὲ τὸ πινόμενον ἐχέτω τάδε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.267)
ὀσπρίων κάκιστον κύαμοσ καὶ τὰ τοῦδε εἴδεα, πισσοὶ, καὶ ὠχροὶ, καὶ δολιχοί · δεύτερον φακοὶ, οἵ γε ἔχουσι μέν τινασ ἀρετὰσ πέψιόσ τε καὶ ἐκκρίσιοσ, κεφαλῆσ δὲ πλήσμιοι καὶ πόνου ποιητικοί· πλὴν ἑψηθέντεσ ξὺν πεπέρι οὐκ ἀποξενωτέοι· χόνδροι δὲ οἵ τε πλυτοὶ χαρίεντεσ ξὺν οἴνῳ, καὶ μέλιτι ὅσον ἡδῦναι· καὶ τὸ ἐκ τουτέων Ῥόφημα καὶ οἱ ξὺν ἁπλοῖσι ζωμοῖσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.56)
ἐπειδή σοι τὰσ ἰδέασ ὑπεδείξαμεν τοῦ πολιτικοῦ λόγου καὶ τὰσ ἀρετὰσ αὐτοῦ, δεῖ σε ἀκοῦσαι καὶ περὶ τῆσ ἰδέασ τοῦ ἀφελοῦσ λόγου·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 2:1)
ἔπειτα καὶ οὗτοί μοι δοκοῦσιν ἡμῶν γε κρατήσαντεσ οὐδὲν ἂν πλέον ζητῆσαι, ἀλλ’ αἰσχυνθέντεσ ἂν τὸ σχῆμα καὶ τὰσ ἀρετὰσ ἐνταῦθά που στῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 4:2)
ἆρ’ οὖν καλὸν ἢ τοὺσ συσσώσαντασ ἡμῖν τοὺσ ἀρχηγέτασ αὐτοῖσ παισὶ καὶ γυναιξὶ νῦν ὑφ’ ἡμῶν ἀπολέσθαι, ἢ τοὺσ τὴν πόλιν ἐκλιπόντασ ὑπὲρ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ ὑφ’ ἡμῶν τῆσ πόλεωσ στερηθῆναι, ἢ τοὺσ ὑπὲρ τῆσ ἐκείνων ἐλευθερίασ τοῖσ τυράννοισ ὑμᾶσ πολεμοῦντασ, καὶ ταῦτα πρὶν ἃσ εἶπον αὐτοὺσ ἀρετὰσ ἐπιδείξασθαι, τούτουσ νῦν πανωλεθρίᾳ τοὺσ αὐτοὺσ τούτουσ διαφθεῖραι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 7:1)
ἀλλ’ οἶμαι πάντα ταῦτα τῶν φυρόντων ἐστὶ τὰ ὀνόματα, καὶ διῄρηται σοφία καὶ κακουργία, σωφροσύνη καὶ βλακεία, δικαιοσύνη τε καὶ εὐήθεια, ἀνδρεία καὶ θρασύτησ, οὐδέτερον δέ γε οὔτε καλὸν οὔτε προσῆκον, οὔτε τὰσ κακίασ ὑποκορίζεσθαι τῷ τῆσ ἀρετῆσ ὀνόματι οὔτε τὰσ ἀρετὰσ φαυλίζειν τὰ τῆσ κακίασ ἑκάστῃ παρατιθέντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 111:4)
οἶμαι γὰρ, εἴ τισ ἐστὶν αἴσθησισ τοῖσ τελευτήσασι, μὴ ὅτι τῶν νομιζομένων, ἀλλὰ μηδ’ αὐτῶν τῶν μνημάτων ἀποστερηθέντασ ἂν αὐτοὺσ μηδ’ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ τὰ ἔσχατα πάντων ἀτυχήσαντασ τοσαύτην ἂν ποιήσασθαι τὴν συμφορὰν, ὅσην περ εἰ κολακείαν αὐτῶν οἱ Ἕλληνεσ καταγνοῖεν, καὶ ἃ ζῶντεσ ἔφυγον καὶ ὑπὲρ ὧν ὅπωσ αὐτοῖσ μὴ ἔνοχοι γένοιντο πάντα καὶ λέγειν καὶ πράττειν ὑπέστησαν, ταῦτα τεθνηκότεσ καὶ ἐπ’ ἐξειργασμένοισ οἷσ διενοήθησαν φέροιντο τὰ τῆσ δουλείασ ὀνείδη, ὁ δὲ ταῦτα πείθων εἰή Πλάτων, ὁ μόνοσ κοσμῆσαι τὰσ ἐκείνων ἀρετὰσ κατ’ ἀξίαν δυνάμενοσ, καὶ μέντοι καὶ κεκοσμηκώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:4)
ταῦτα οὐ μετὰ πάντων ἐγκωμίων εἰσ αὑτὸν εἰρῆσθαί σοι δοκεῖ τῷ ἀνδρὶ, εἴπερ γε μὴ τὰ Μίδου ὦτα ἔχεισ, οὗ τὸ ἐπίγραμμα ἐκεῖνοσ ἐπέσκωπτε προσεικάζων τῷ τοῦ ἑταίρου λόγῳ, καὶ κατὰ πάσασ γέ που τὰσ ἀρετάσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 35:4)
ἐπιστήμασ γὰρ ᾤετ’ εἶναι πάσασ τὰσ ἀρετάσ, ὥσθ’ ἅμα συμβαίνειν εἰδέναι τε τὴν δικαιοσύνην καὶ εἶναι δίκαιον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 62:1)
κρίνει δ’ ἡ περὶ ἕκαστον ἀρετὴ τὸ μεῖζον καὶ τὸ ἔλαττον ὀρθῶσ, ἅπερ ὁ φρόνιμοσ ἂν κελεύσειε καὶ ἡ ἀρετή, ὥστε ἕπεσθαι αὐτῇ πάσασ τὰσ ἀρετάσ, ἢ αὐτὴν ἕπεσθαι πάσαισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 96:1)
ἀλλ’ ὅμωσ ἐστί τισ παρὰ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ μία μεγαλοψυχία, ὥσπερ καὶ ἰδίᾳ μεγαλόψυχον τοῦτον λεκτέον τὸν ἔχοντα ταύτην.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 106:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION