Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

στρατὸσ δ’ ὁ λοιπὸσ ἔν τε Βοιωτῶν χθονὶ διώλλυθ’, οἱ μὲν ἀμφὶ κρηναῖον γάνοσ δίψῃ πονοῦντεσ, οἱ δ’ ὑπ’ ἄσθματοσ κενοὶ διεκπερῶμεν ἔσ τε Φωκέων χθόνα καὶ Δωρίδ’ αἰᾶν, Μηλιᾶ τε κόλπον, οὗ Σπερχειὸσ ἄρδει πεδίον εὐμενεῖ ποτῷ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 6:2)
μίμνουσι δ’ ἔνθα πεδίον Ἀσωπὸσ ῥοαῖσ ἄρδει, φίλον πίασμα Βοιωτῶν χθονί·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics 2:4)
τόν τ’ ἰχθυόρρουν ποταμὸν Ὑπερείδην περᾷσ, ὃσ ἠπίαισ φωναῖσιν, ἔμφρονοσ λόγου κόμποισ παφλάζων, ὑπτίοισ πυκνώμασι πρὸσ πᾶν ἀπαντῶν κλῇθρ’ ὅταν λύσασ ἔχῃ, μισθωτὸσ ἄρδει πεδία τοῦ δεδωκότοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 27 2:5)
ἄρδει γοῦν πλέονα τῶν ἄλλων ἁπάντων, καὶ πεδίον μὲν ἔπεισιν ἑβδομήκοντα σταδίων μῆκοσ εὖροσ δ’ εἴκοσιν, ἐκτρέφει δ’ ἐν αὐτῷ παραδείσουσ καλλίστουσ τε καὶ πυκνοτάτουσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 528:1)
ὁ δὲ θεόσ σφεασ οὐκ ἐά ποιέειν ταῦτα, φὰσ Αἴγυπτον εἶναι ταύτην τὴν ὁ Νεῖλοσ ἐπιὼν ἄρδει, καὶ Αἰγυπτίουσ εἶναι τούτουσ οἳ ἔνερθε Ἐλεφαντίνησ πόλιοσ οἰκέοντεσ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τούτου πίνουσι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 18 4:1)
ὑγίεντα δ’ εἴ τισ ὄλβον ἄρδει, ἐξαρκέων κτεάτεσσι καὶ εὐλογίαν προστιθείσ, μὴ ματεύσῃ θεὸσ γενέσθαι.
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 5 ΨΑΥΜΙΔΙ ΚΑΜΑΡΙΝΑΙῼ ΑΠΗΝΗ 14:1)
τὸ δὲ ἀπὸ τῶν νεύρων καὶ σαρκῶν ἀπιὸν αὖ γλίσχρον καὶ λιπαρὸν ἅμα μὲν τὴν σάρκα κολλᾷ πρὸσ τὴν τῶν ὀστῶν φύσιν αὐτό τε τὸ περὶ τὸν μυελὸν ὀστοῦν τρέφον αὔξει, τὸ δ’ αὖ διὰ τὴν πυκνότητα τῶν ὀστῶν διηθούμενον καθαρώτατον γένοσ τῶν τριγώνων λειότατόν τε καὶ λιπαρώτατον, λειβόμενον ἀπὸ τῶν ὀστῶν καὶ στάζον, ἄρδει τὸν μυελόν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 428:1)
καὶ οἱο͂ν πνεῦμα ἤ τισ ἠχὼ ἀπὸ λείων τε καὶ στερεῶν ἁλλομένη πάλιν ὅθεν ὡρμήθη φέρεται, οὕτω τὸ τοῦ κάλλουσ ῥεῦμα πάλιν εἰσ τὸν καλὸν διὰ τῶν ὀμμάτων ἰόν, ᾗ πέφυκεν ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἰέναι ἀφικόμενον καὶ ἀναπτερῶσαν, τὰσ διόδουσ τῶν πτερῶν ἄρδει τε καὶ ὡρ́μησε πτεροφυεῖν τε καὶ τὴν τοῦ ἐρωμένου αὖ ψυχὴν ἔρωτοσ ἐνέπλησεν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 195:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION