Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὅμωσ τό γε δυστυχέστατοσ εἶναι ἀνθρώπων οὐδαμῇ ἐκφεύγω, ὅτε δὴ προαγομένησ μὲν τῆσ πόλεωσ ἐπὶ ταύτασ τὰσ συμφορὰσ οὐδεὶσ ἐμοῦ ἤρχετο γίγνεσθαι δυσδαιμονέστεροσ, μεθισταμένησ δὲ πάλιν εἰσ τὸ ἀσφαλὲσ ἁπάντων ἐγὼ ἀθλιώτατοσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 15:1)
εἶτ’ ἐγένετ’ αὖθισ ἀθλιώτατοσ βροτῶν.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene 1:27)
καὶ ἐν Ναννίῳ εἰ Εὐβούλου τὸ δρᾶμα καὶ μὴ Φιλίππου, φησὶν ὅστισ λέχη γὰρ σκότια νυμφεύει λάθρᾳ, πῶσ οὐχὶ πάντων ἐστὶν ἀθλιώτατοσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 24 1:6)
ὁ Πρίαμοσ πρότερον εὐδαιμονίᾳ διαφέρων καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ τηλικούτου τόπου βασιλεύων, ὅσσον Λέσβοσ ἄνω Μάκαροσ ἕδοσ ἐντὸσ ἐέργει καὶ Φρυγίη καθύπερθε καὶ Ἑλλήσποντοσ ἀπείρων διὰ τὸν υἱὸν καὶ τὴν ἀκρασίαν τὴν ἐκείνου πάντων ἀθλιώτατοσ ἐγένετο.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 22:2)
οὕτωσ ἂν εἰήν ἀθλιώτατοσ βροτῶν.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 3:14)
πῶσ δ’ οὐκ ἂν ἦ ἀθλιώτατοσ ἀνθρώπων ἁπάντων, εἰ τοὺσ ἐμαυτοῦ θεράποντασ μηκέτι δούλουσ ἔμελλον ἕξειν ἀλλὰ δεσπότασ τὸν λοιπὸν βίον, τοιοῦτον ἔργον συνειδότασ;
(리시아스, Speeches, Ἀρεοπαγιτικὸσ περὶ τοῦ σηκοῦ ἀπολογία 21:1)
τοιγάρτοι νῦν, ἅτε μέγιστα ἠδικηκὼσ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ, ἀθλιώτατόσ ἐστιν πάντων Μακεδόνων, ἀλλ’ οὐκ εὐδαιμονέστατοσ, καὶ ἴσωσ ἔστιν ὅστισ Ἀθηναίων ἀπὸ σοῦ ἀρξάμενοσ δέξαιτ’ ἂν ἄλλοσ ὁστισοῦν Μακεδόνων γενέσθαι μᾶλλον ἢ Ἀρχέλαοσ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 148:2)
ἥκιστά γε, ἐπεὶ οὕτω γ’ ἂν ἀθλιώτατοσ εἰή.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 155:6)
ἐπεὶ εἴ τισ τοιαύτησ ἐξουσίασ ἐπιλαβόμενοσ μηδέν ποτε ἐθέλοι ἀδικῆσαι μηδὲ ἅψαιτο τῶν ἀλλοτρίων, ἀθλιώτατοσ μὲν ἂν δόξειεν εἶναι τοῖσ αἰσθανομένοισ καὶ ἀνοητότατοσ, ἐπαινοῖεν δ’ ἂν αὐτὸν ἀλλήλων ἐναντίον ἐξαπατῶντεσ ἀλλήλουσ διὰ τὸν τοῦ ἀδικεῖσθαι φόβον.
(플라톤, Republic, book 2 39:1)
τῶν δὲ λοιπῶν πολιτειῶν ἔφησθα, ὡσ μνημονεύω, τέτταρα εἴδη εἶναι, ὧν καὶ πέρι λόγον ἄξιον εἰή ἔχειν καὶ ἰδεῖν αὐτῶν τὰ ἁμαρτήματα καὶ τοὺσ ἐκείναισ αὖ ὁμοίουσ, ἵνα πάντασ αὐτοὺσ ἰδόντεσ, καὶ ὁμολογησάμενοι τὸν ἄριστον καὶ τὸν κάκιστον ἄνδρα, ἐπισκεψαίμεθα εἰ ὁ ἄριστοσ εὐδαιμονέστατοσ καὶ ὁ κάκιστοσ ἀθλιώτατοσ, ἢ ἄλλωσ ἔχοι·
(플라톤, Republic, book 8 13:2)
ἆρ’ οὖν, ἦν δ’ ἐγώ, ὃσ ἂν φαίνηται πονηρότατοσ, καὶ ἀθλιώτατοσ φανήσεται;
(플라톤, Republic, book 9 114:1)
τοῦτο δ’ οὐκ ἂν μάλιστα θαυμάσαισ αὐτῶν, ἀλλ’ ὅτι, τῆσ ἀρετῆσ καὶ τῆσ εὐδαιμονίασ παραγιγνομένησ, πολλάκισ οὐδ’ αἰσθάνεσθαι τὸν κτησάμενον οἰόνται, διαλεληθέναι δ’ αὑτόν, ὅτι μικρῷ πρόσθεν ἀθλιώτατοσ ὢν καὶ ἀφρονέστατοσ νῦν ὁμοῦ φρόνιμοσ καὶ μακάριοσ γέγονεν.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 91)

SEARCH

MENU NAVIGATION