Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι εἰ τὸν Ἀρχέλαον κακίζεισ ὡσ ἄθλιον καὶ κακοδαίμονα, ὅτι οὐδαμόθεν προσῆκον αὐτῷ τὴν τυραννίδα ἐκτήσατο, ὑπερβὰσ τὸ δίκαιον καὶ διαφθείρασ οὓσ ἥκιστα εἰκὸσ ἦν, ᾧ γε ἐξὸν ἐκείνῳ ὁμοίωσ τυραννεῖν, εἴπερ ἐβούλετο, οὐ ταῦτα ἔδοξεν, ἀλλὰ τοὺσ νόμουσ καὶ τὸ δίκαιον πλείονοσ ἄξια τοῦ κέρδουσ ἐποιήσατο, πῶσ οὐ τούτῳ συγχαίρειν εἰκὸσ ἦν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 5:2)
ἄτοπον δέ μοι φαίνεται, εἰ μὲν συμμάχουσ τινὰσ ἢ φρούριον προὔδοσαν, ἢ ναῦν μίαν ἢ δύο, ἢ φυγῆσ αἴτιοί τισιν ἢ θανάτου κατέστησαν, πολλοῖσ ἂν καὶ πυκνοῖσ ἐλαύνειν αὐτοὺσ τοῖσ ῥήμασι καὶ μετ’ Εὐρυβάτου καὶ Φρυνώνδου καταλέγειν, ὥσπερ τὸν Ἀρχέλαον κακοδαίμονα δή που καὶ ἄθλιον προσείρηκεν, ἀποκτείναντα οὓσ οὐ προσῆκεν, ἐπεὶ δ’ ἅπαντασ μὲν ἠλευθέρωσαν καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν προκινδυνεύοντεσ, ἔσωσαν δὲ οὐ μόνον τὰ σώματα καὶ τὰσ ψυχὰσ τῶν ἑαυτοὺσ παρακαταθεμένων, ἀλλὰ καὶ πόλεισ καὶ χώραν καὶ πολιτείαν καὶ ἔθη καὶ νόμουσ καὶ τὴν ἐπωνυμίαν αὐτὴν τοῦ γένουσ, ἀνδρείασ δὲ καὶ δικαιοσύνησ οὐδ’ ὁτιοῦν ἀπέλιπον, μείζω δὲ ἢ παρέλαβον παρέδοσαν τὴν Ἑλλάδα, τοῖσ δὲ θεοῖσ πρέποντα χαριστήρια τούτων ἀπήγαγον, διεγένοντο δ’ ὡσ εἰπεῖν πανηγυρίζοντεσ καὶ ταῖσ πράξεσι καὶ τοῖσ πολιτεύμασι καὶ φανερὰν ἅπασι τὴν ἑαυτῶν ἀρετὴν, ἣν εἴσ τε θεοὺσ καὶ ἀνθρώπουσ εἶχον, κατέστησαν, τῆσ Μιθαίκου καὶ Θεαρίωνοσ μοίρασ αὐτοὺσ ἀξιοῦν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 84:7)
δῆλον γὰρ ὡσ εἰ συνακολουθοίημεν ταῖσ τύχαισ, τὸν αὐτὸν εὐδαίμονα καὶ πάλιν ἄθλιον ἐροῦμεν πολλάκισ, χαμαιλέοντά τινα τὸν εὐδαίμονα ἀποφαίνοντεσ καὶ σαθρῶσ ἱδρυμένον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 107:1)
εἰ δὴ τὸ οὕτωσ ἔχειν λίαν ἐστὶν ἄθλιον, φευκτέον τὴν μοχθηρίαν διατεταμένωσ καὶ πειρατέον ἐπιεικῆ εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 55:2)
τὸ δ’ ἐμὲ κορώνῃ πειθόμενον τὸν ἄθλιον ὁδοῦ περιελθεῖν στάδια πλεῖν ἢ χίλια.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 1:6)
κοινωνεῖν γὰρ πάντασ φήσω χρῆναι πάντων μετέχοντασ κἀκ ταὐτοῦ ζῆν, καὶ μὴ τὸν μὲν πλουτεῖν, τὸν δ’ ἄθλιον εἶναι, μηδὲ γεωργεῖν τὸν μὲν πολλήν, τῷ δ’ εἶναι μηδὲ ταφῆναι, μηδ’ ἀνδραπόδοισ τὸν μὲν χρῆσθαι πολλοῖσ, τὸν δ’ οὐδ’ ἀκολούθῳ·
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme6)
ἔχων ἀφῖκται δεῦρο πρεσβύτην τιν’ ὦ πόνηροι ῥυπῶντα κυφὸν ἄθλιον ῥυσὸν μαδῶντα νωδόν·
(아리스토파네스, Plutus, Parodos8)
ῥοφεῖν φακῆν ἐσθ’ ἡδὺ μὴ δεδοικότα, μαλακῶσ καθεύδειν ἄθλιον δεδοικότα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 44 3:2)
οἴμοι τάλασ, ἕστηκασ ἔτι πρὸσ ταῖσ θύραισ τὸ φορτίον θείσ σιτόκουρον, ἄθλιον, ἄχρηστον εἰσ τὴν οἰκίαν εἰλήφαμεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 52 4:3)
κἀκεῖνοσ ἀσθενέσι καὶ κούφοισ τῷ ὄντι πιστεύσασ πτεροῖσ, λέγω δὲ τιμαῖσ τε καὶ ἐπαίνοισ ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων τῶν πολλῶν ὡσ ἔτυχε γιγνομένοισ, ἐπισφαλῶσ καὶ ἀσταθμήτωσ φέρεται καὶφέρει τὸν ἄνδρα τὸν αὑτοῦ ζηλωτήν τε καὶ ὑπηρέτην, νῦν μὲν ὑψηλὸν καὶ μακάριον πολλοῖσ φαινόμενον, πάλιν δὲ αὖ ταπεινόν τε καὶ ἄθλιον τοῖσ τε ἄλλοισ καὶ πρώτῳ καὶ μάλιστα αὑτῷ δοκοῦντα.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 142:1)
καὶ διὰ τοῦτο ἄθλουσ ἐκάλουν τοὺσ πόνουσ αὐτοῦ καὶ τὰ ἔργα, ὡσ τὸν ἐπίπονον βίον ἄθλιον ὄντα·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 34:2)
καίτοι ταῦτα τὰ θηρία πάντων ἐστὶ δειλότατα, καὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ τοὺσ κύνασ καὶ τοὺσ ἀετοὺσ φοβεῖται, καὶ ζῇ βίον ἄθλιον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 19:3)
καὶ τούτουσ μὲν ἐάσωμεν, ἀλλ’ ἐν αὐτῇ τῇ θέᾳ τὰ γιγνόμενα οὐκ αἰσχρὰ καὶ μεστὰ πάσησ ὕβρεωσ, τὸ ἀνατετάσθαι καὶ ἀποβλέπειν, μόνον οὐκ ἐπὶ τοῖσ χείλεσι τὰσ ψυχὰσ ἔχοντασ, καθάπερ οἶμαι διὰ τῶν ὤτων τὴν εὐδαιμονίαν δεχομένουσ, σωτῆρα καὶ θεὸν καλοῦντασ ἄνθρωπον ἄθλιον;
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 66:3)
εἰ μὴ τῶν ἄλλων καταφρονῆσαι πείσεισ σαυτόν, οὐδέποτε παύσῃ κακοδαιμονῶν, ἀλλ̓ ἀεὶ βίον ἄθλιον ζήσεισ καὶ χαλεπόν, πᾶσιν ὑποκείμενοσ τοῖσ βουλομένοισ λυπεῖν, καὶ τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου, λαγὼ βίον ζῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 41:1)
Οὔκουν, ἔφην, ἄθλιον δεῖ καλεῖν αὐτόν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Β ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Α. 18:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION