Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κερδῶν ἄθικτον τοῦτο βουλευτήριον, αἰδοῖον, ὀξύθυμον, εὑδόντων ὕπερ ἐγρηγορὸσ φρούρημα γῆσ καθίσταμαι.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 8:4)
ἱκνεῖται δὴ σινουμένα βέλει βουκόλου πτερόεντοσ Δῖον πάμβοτον ἄλσοσ, λειμῶνα χιονόβοσκον, ὅντ’ ἐπέρχεται Τυφῶ μένοσ, ὕδωρ τε Νείλου νόσοισ ἄθικτον, μαινομένα πόνοισ ἀτί‐ μοισ ὀδύναισ τε κεντροδα‐ λήτισι, θυιὰσ Ἥρασ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, strophe 31)
ἦν γὰρ ἱερὸν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ ἅγιον καὶ πολὺν χρυσὸν ἐκ παντὸσ τοῦ χρόνου πεφυλαγμένον ἄθικτον ἔχον, ἐν ᾧ χρυσόσ τισ ἄβυσσοσ, ἀόρατοσ τοῖσ πολλοῖσ κατὰ γῆσ κείμενοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 9 3:1)
ἄθικτον εὐνὴν ἴσθι σοι σεσῳσμένην.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 3:4)
ἐν δὲ τούτῳ παντὶ τότε πρῶτον ὤφθησαν ἐν τῇ χώρᾳ πολέμιοι, πρότερον δὲ οὐδεὶσ ἐτόλμησεν ἀλλὰ ἀδῄωτον καὶ ἄθικτον οὖσαν ἐμβαλόντεσ ἐπυρπόλουν καὶ διήρπαζον ἄχρι τοῦ ποταμοῦ καὶ τῆσ πόλεωσ, μηδενὸσ ἐπεξιόντοσ.
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 31 2:2)
ἔργον δ’ ἀμεμφὲσ εἰσ ἀρετὴν οὐκ ἔστιν εὑρεῖν οὐδὲ πάθουσ ἀκέραιον ἦθοσ οὐδὲ ἄθικτον αἰσχροῦ βίον·
(플루타르코스, An virtus doceri possit, section 1 1:1)
ἀγαθοὶ δ’ ἄνδρεσ ὀνομάζονται καὶ λέγονται μόνον, ὡσ ἱπποκένταυροι καὶ γίγαντεσ καὶ κύκλωπεσ, ἔργον δ’ ἀμεμφὲσ εἰσ ἀρετὴν καὶ ἀκέραιον οὐκ ἔστιν εὑρεῖν οὐδὲ πάθουσ ἀκέραιον ἦθοσ καὶ ἄθικτον αἰσχροῦ βίον ἀλλ’ εἰ καί τι καλὸν ἡ φύσισ αὐτομάτωσ ἐκφέρει, τοῦτο πολλῷ τῷ ἀλλοτρίῳ, καθάπερ ὕλῃ καρπὸσ ἀγρίᾳ καὶ ἀκαθάρτῳ μιγνύμενοσ, ἐξαμαυροῦται.
(플루타르코스, An virtus doceri possit, section 1 2:1)
ἀπέθανε δὲ οὐδεὶσ οὐδὲ ἐτρώθη τὸ παράπαν τῶν ἐπελθόντων οὐδὲ τῶν πολεμίων, ἀλλὰ καθαρὰν καὶ ἄθικτον αἵματοσ ἐμφυλίου τὴν πρᾶξιν ἡ τύχη διεφύλαξε.
(플루타르코스, Aratus, chapter 9 2:2)
οἱ δὲ ταῦτα κολακείαν ὄχλου καὶ δημαγωγίαν εἶναι διαβάλλοντεσ ὑπὸ τῆσ ἄλλησ ἐξηλέγχοντο τοῦ ἀνδρὸσ προαιρέσεωσ ἀριστοκρατικῆσ καὶ Λακωνικῆσ οὔσησ, ὅσ γε καὶ Θεμιστοκλεῖ πέρα τοῦ δέοντοσ ἐπαίροντι τὴν δημοκρατίαν ἀντέβαινε μετ’ Ἀριστείδου, καὶ πρὸσ Ἐφιάλτην ὕστερον χάριτι τοῦ δήμου καταλύοντα τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν διηνέχθη, λημμάτων δὲ δημοσίων τοὺσ ἄλλουσ πλὴν Ἀριστείδου καὶ Ἐφιάλτου πάντασ ἀναπιμπλαμένουσ ὁρῶν, αὑτὸν ἀδέκαστον καὶ ἄθικτον ἐκ τῇ πολιτείᾳ δωροδοκίασ καὶ πάντα προῖκα καὶ καθαρῶσ πράττοντα καὶ λέγοντα διὰ τέλουσ παρέσχε.
(플루타르코스, Κίμων, chapter 10 7:1)
τὸ γὰρ ἐκ μιᾶσ πόλεωσ ὁρμώμενον ὁμοῦ τῇ Μακεδόνων δυνάμει καὶ Πελοποννησίοισ ἅπασι καὶ χορηγίᾳ βασιλικῇ πολεμεῖν, καὶ μὴ μόνον ἄθικτον διαφυλάττοντα τὴν Λακωνικήν, ἀλλὰ καὶ χώραν κακῶσ ποιοῦντα τὴν ἐκείνων καὶ πόλεισ αἱροῦντα τηλικαύτασ, οὐ τῆσ τυχούσησ ἐδόκει δεινότητοσ εἶναι καὶ μεγαλοφροσύνησ.
(플루타르코스, Cleomenes, chapter 26 4:1)
ἥν τοίνυν πλείστοισ ὁ Κάτων κεκόσμηκε καὶ καλλίστοισ ἐπαίνοισ ἀεὶ σωφροσύνην Ἀριστείδησ μὲν ἄθικτον ὡσ ἀληθῶσ καὶ καθαρὰν ἐτήρησεν, αὐτοῦ δὲ τοῦ Κάτωνοσ ὁ παρ’ ἀξίαν ἅμα καὶ παρ’ ὡρ́αν γάμοσ οὐ μικρὰν οὐδὲ φαύλην εἰσ τοῦτο διαβολὴν κατεσκέδασε.
(플루타르코스, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 6 1:1)
τῇ δὲ ἄλλῃ τῶν παρθένων ἀγωγῇ καὶ τὰ περὶ τὰσ ἐκδόσεισ ὁμολογεῖ, τοῦ μὲν Λυκούργου πεπείρουσ καὶ ὀργώσασ νυμφεύοντοσ, ὅπωσ ἥ τε ὁμιλία, δεομένησ ἤδη τῆσ φύσεωσ, χάριτοσ ᾖ καὶ φιλίασ ἀρχὴ μᾶλλον ἢ μίσουσ καὶ φόβου παρὰ φύσιν βιαζομένων καὶ τὰ σώματα ῥώμην ἔχῃ πρόσ τὸ τὰσ κυήσεισ ἀναφέρειν καὶ τὰσ ὠδῖνασ, ὡσ ἐπ’ οὐδέν ἄλλο γαμουμένων ἢ τὸ τῆσ τεκνώσεωσ ἔργον, τῶν δὲ Ῥωμαίων δωδεκαετεῖσ καὶ νεωτέρασ ἐκδιδόντων οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα καὶ τὸ σῶμα καὶ τὸ ἦθοσ καθαρὸν καὶ ἄθικτον ἐπὶ τῷ γαμοῦντι γίνεσθαι.
(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 4 1:1)
οὐ γὰρ πάντων ἐρῶμεν οὐδὲ πᾶσι φθονοῦμεν οὐδὲ πάντασ φοβούμεθα, θυμῷ δ’ ἄθικτον οὐδὲν οὐδ’ ἀνεπιχείρητον·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 5 1:3)
οὐ γὰρ πάντων ἐρῶμεν οὐδὲ πᾶσι φθονοῦμεν οὐδὲ πάντασ φοβούμεθα, θυμῷ δ’ ἄθικτον οὐδὲν οὐδ’ ἀνεπιχείρητον ἀλλ’ ὀργιζόμεθα καὶ πολεμίοισ καὶ φίλοισ καὶ τέκνοισ καὶ γονεῦσι καὶ θεοῖσ νὴ Δία καὶ θηρίοισ καὶ ἀψύχοισ σκεύεσιν, ὡσ ὁ Θάμυρισ ῥηγνὺσ χρυσόδετον κέρασ, ῥηγνὺσ ἁρμονίαν χορδοτόνου λύρασ·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 5 6:2)
"τούτων ἕνεκα καὶ συνουσίασ ἁγνὸν τὸ σῶμα καὶ τὸν βίον ὅλωσ ἀνεπίμικτον ἀλλοδαπαῖσ ὁμιλίαισ καὶ ἄθικτον φυλάττουσι τῆσ Πυθίασ, καὶ πρὸ τοῦ χρηστηρίου τὰ σημεῖα λαμβάνουσιν, οἰόμενοι τῷ θεῷ κατάδηλον εἶναι, πότε τὴν πρόσφορον ἔχουσα κρᾶσιν καὶ διάθεσιν ἀβλαβῶσ ὑπομενεῖ τὸν ἐνθουσιασμόν, οὔτε γὰρ πάντασ οὔτε τοὺσ αὐτοὺσ ἀεὶ διατίθησιν ὡσαύτωσ ἡ τοῦ πνεύματοσ δύναμισ, ἀλλ’ ὑπέκκαυμα παρέχει καὶ ἀρχὴν ὥσπερ εἴρηται τοῖσ πρὸσ;
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 518)

SEARCH

MENU NAVIGATION