Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φανερὸν μὲν ἔγωγ’ οἶμαι γνῶναι τοῦτ’ εἶναι πᾶσιν ὁμοίωσ, ὅτι τοὺσ χρηστοὺσ τῶν ἀνθρώπων εὖ πράττειν ἐστὶ δίκαιον, τοὺσ δὲ πονηροὺσ καὶ τοὺσ ἀθέουσ τούτων τἀναντία δήπου.
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme1)
ἢν γὰρ ὁ Πλοῦτοσ νυνὶ βλέψῃ καὶ μὴ τυφλὸσ ὢν περινοστῇ, ὡσ τοὺσ ἀγαθοὺσ τῶν ἀνθρώπων βαδιεῖται κοὐκ ἀπολείψει, τοὺσ δὲ πονηροὺσ καὶ τοὺσ ἀθέουσ φευξεῖται·
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme3)
ὅσοι μὲν οὖν τὰσ ἀθέουσ ἀσκοῦσι φιλοσοφίασ, εἰ δὴ καὶ φιλοσοφίασ αὐτὰσ δεῖ καλεῖν, ἁπάσασ διασύροντεσ τὰσ ἐπιφανείασ τῶν θεῶν τὰσ παρ’ Ἕλλησιν ἢ βαρβάροισ γενομένασ καὶ ταύτασ εἰσ γέλωτα πολὺν ἄξουσι τὰσ ἱστορίασ ἀλαζονείαισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 68 2:1)
ἄλλωσ τε καὶ τὴν κατηγορίαν ὁ Ἀπολλώνιοσ οὐκ ἀθρόαν ὥσπερ ὁ Ἀπίων ἔταξεν, ἀλλὰ σποράδην, καὶ δὴ εἴπασ ποτὲ μὲν ὡσ ἀθέουσ καὶ μισανθρώπουσ λοιδορεῖ, ποτὲ δ’ αὖ δειλίαν ἡμῖν ὀνειδίζει καὶ τοὔμπαλιν ἔστιν ὅπου τόλμαν κατηγορεῖ καὶ ἀπόνοιαν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 97:1)
"ὁ δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ τῆσ πανηγύρεωσ πληθούσησ μόνον οὐκ ἐπὶ σκηνῆσ ὀπτήσει ἑαυτόν, οὐκ ἀνάξιοσ ὤν, μὰ τὸν Ἡρακλέα, εἴ γε χρὴ καὶ τοὺσ πατραλοίασ καὶ τοὺσ ἀθέουσ δίκασ διδόναι τῶν τολμημάτων.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 9:52)
οἱ μὲν γὰρ διανοοῦνται τοὺσ τὰ τοιαῦτα μεταχειρισαμένουσ ἀστρονομίᾳ τε καὶ ταῖσ μετὰ ταύτησ ἀναγκαίαισ ἄλλαισ τέχναισ ἀθέουσ γίγνεσθαι, καθεωρακότασ ὡσ οἱο͂́ν τε γιγνόμενα ἀνάγκαισ πράγματ’ ἀλλ’ οὐ διανοίαισ βουλήσεωσ ἀγαθῶν πέρι τελουμένων.
(플라톤, Laws, book 12 174:3)
"ὥστε τοῖσ τούτων δόγμασι τὸ ζῆν ἀναιρεῖται καὶ τὸ ζῷον εἶναι, κενὰσ καὶ ἀπαθεῖσ καὶ ἀθέουσ καὶ ἀψύχουσ, ἔτι δ’ ἀμίκτουσ καὶ ἀσυγκράτουσ ἀρχὰσ ὑποτιθεμένοισ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 10 1:14)
ῥηθέν, ὅτι τὸν περὶ θεῶν ἀγῶνα καὶ λόγον, ᾧ Πλάτων ὁμολογεῖ φιλοτιμότατα καὶ παρ’ ἡλικίαν πρὸσ τοὺσ ἀθέουσ κεχρῆσθαι, συγχέουσι, μᾶλλον δ’ ὅλωσ ἀναιροῦσιν.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 4 2:1)
ἀλλὰ δεινὰσ καὶ ἀθέουσ ἐμποιοῦσι φύσεσι καὶ πράγμασιν ὀνόματα θεῶν ἐπιφέροντεσ.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 66 4:4)
δόξα δ’ ἐμφύεται δεινή, τοὺσ μὲν ἀσθενεῖσ καὶ ἀκάκουσ εἰσ ἄκρατον ὑπερείπουσα τὴν δεισιδαιμονίαν, τοῖσ δὲ δριμυτέροισ καὶ θρασυτέροισ εἰσ ἀθέουσ ἐκπίπτουσα καὶ θηριώδεισ λογισμούσ;
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 71 5:1)
ἔνιοι δὲ τοὺσ Καλλαϊκοὺσ ἀθέουσ φασί, τοὺσ δὲ Κελτίβηρασ καὶ τοὺσ προσβόρρουσ τῶν ὁμόρων αὐτοῖσ ἀνωνύμῳ τινὶ θεῷ [θύειν] ταῖσ πανσελήνοισ νύκτωρ πρὸ τῶν πυλῶν, πανοικίουσ τε χορεύειν καὶ παννυχίζειν.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 4 32:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION