Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἵππουσ δὲ προπάροιθεν ὑπὸ χρυσέοισιν ὄχεσφιν ἔντυεν ἀθανάτουσ Πολυσημάντωρ Αἰδωνευσ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 40:4)
φαίη κ’ ἀθανάτουσ καὶ ἀγήρωσ ἔμμεναι αἰεί, ὃσ τόθ’ ὑπαντιάσει’, ὅτ’ Ιἄονεσ ἀθρόοι εἰε͂ν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 15:6)
μακάρων δὲ θεῶν ἠλεύαθ’ ὅμιλον, ἄντρον ἔσω ναίουσα παλίσκιον, ἔνθα Κρονίων νύμφῃ ἐυπλοκάμῳ μισγέσκετο νυκτὸσ ἀμολγῷ, ὄφρα κατὰ γλυκὺσ ὕπνοσ ἔχοι λευκώλενον Ἥρην, λήθων ἀθανάτουσ τε θεοὺσ θνητούσ τ’ ἀνθρώπουσ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 2:2)
τάχα δὲ λιγέωσ κιθαρίζων γηρύετ’ ἀμβολάδην ‐ ἐρατὴ δέ οἱ ἕσπετο φωνή ‐ κραίνων ἀθανάτουσ τε θεοὺσ καὶ γαῖαν ἐρεμνήν, ὡσ τὰ πρῶτα γένοντο καὶ ὡσ λάχε μοῖραν ἕκαστοσ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 46:11)
τοὺσ δὲ κατὰ πρέσβιν τε καὶ ὡσ γεγάασιν ἕκαστοσ ἀθανάτουσ ἐγέραιρε θεοὺσ Διὸσ ἀγλαὸσ υἱόσ, πάντ’ ἐνέπων κατὰ κόσμον, ἐπωλένιον κιθαρίζων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 46:14)
τὸν δὴ ἔπειτα γόασκε διαμπερὲσ ἤματα πάντα καί μιν Ζεὺσ ἐλέησε, δίδου δέ οἱ υἱο͂σ ἄποινα, ἵππουσ ἀρσίποδασ, τοί τ’ ἀθανάτουσ φορέουσι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 22:3)
αὐτὰρ ἐμοὶ μέγ’ ὄνειδοσ ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσιν ἔσσεται ἤματα πάντα διαμπερὲσ εἵνεκα σεῖο, οἳ πρὶν ἐμοὺσ ὀάρουσ καὶ μήτιασ, αἷσ ποτε πάντασ ἀθανάτουσ συνέμιξα καταθνητῇσι γυναιξί, τάρβεσκον·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 27:1)
αὐτὰρ ἐπειδὴ πάντα περὶ χροὶ̈ κόσμον ἔθηκαν, ἦγον ἐσ ἀθανάτουσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 2:6)
λάνθανε δ’ ἀθανάτουσ τε θεοὺσ θνητούσ τ’ ἀνθρώπουσ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 2:4)
σέβασ δ’ ἔχε πάντασ ὁρῶντασ ἀθανάτουσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀθήναν 2:2)
μήτε τὴν ἐπωνυμίαν τοῦ Καίσαροσ ἀπηλεῖφθαι τὴν ἐμοὶ μάλιστα πάντων ἡδίστην μήτε τὴν περιουσίαν δεδημεῦσθαι μήτε τὴν θέσιν, ἐφ’ ᾗ νῦν οὗτοσ γαυριᾷ, διαλελύσθαι μήτε τὰσ διαθήκασ ἀκύρουσ γενέσθαι τό τε σῶμα τεθάφθαι βασιλικῶσ καὶ τιμὰσ αὐτῷ τὰσ πάλαι δεδομένασ ἀθανάτουσ διαμένειν καὶ τὰ πεπραγμένα πάντα κύρια εἶναι καὶ τὸν ἐκείνου παῖδα καὶ τοὺσ φίλουσ ἡμᾶσ, καὶ στρατηγοὺσ καὶ στρατιώτασ, ἐν ἀσφαλεῖ γενέσθαι σωτηρίᾳ καὶ ἐνδόξῳ βίῳ ἀντὶ ἐπονειδίστου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 5 4:10)
οὐκ ἐξ ἴσου τὰ πράγματα οἱ θεοὶ σφίσι τ’ αὐτοῖσ καὶ τοῖσ ἀνθρώποισ ἔνειμαν, ἀλλ’ αὐτοὶ μὲν, ἅτ’ ὄντεσ ἀθάνατοι καὶ κύριοι τῶν ἁπάντων, ἀθανάτουσ καὶ τὰσ εὐτυχίασ ἔχουσι καὶ οὐ δέοσ μή τισ αὐτοὺσ ἀφέληται κρείττων γενόμενοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 2:9)
‐ οὕτω γὰρ καὶ λέγειν ἄξιον περὶ αὐτῶν ‐ ἀλλὰ νομίζειν τοὺσ μὲν τῶν Ἑλλήνων πρὸσ ἀλλήλουσ πολέμουσ καὶ τὰ ἐγκλήματα ταῖσ στάσεσι προσεοικέναι, καὶ δεῖν μάλιστα μὲν, εἰ οἱο͂́ν τε, σκοπεῖν ὅπωσ μὴ συμβήσεται, εἰ δ’ ἄρα, τὴν ταχίστην ἀπαλλάττεσθαι, τὸν δὲ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ καὶ πάλαι κακόνουσ πόλεμον φύσει προσειρῆσθαι, καὶ μὴ καιρῶν εἶναι ταῦτα νοσήματα καὶ φορὰν, ἀλλ’ ἀθανάτουσ ἑστάναι τούτων τοὺσ ὁρ́ουσ, ὥσπερ ὅταν τῳ χρέοσ ὀφείληται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 7:10)
καὶ μὴν πολὺ βέλτιον τὰσ φιλίασ ἀθανάτουσ ἀξιοῦν εἶναι ἢ ’κείνων ἐρχομένων ὑπὸ τὴν τύχην τῆσ ἔχθρασ μὴ βούλεσθαι πορίζεσθαι λύσεισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 12:10)
τί δὲ καλὸν ἕξετε λέγειν πρὸσ τοὺσ ἀπαιτοῦντασ ὑμᾶσ τὸν λόγον τοῦ τὰσ μὲν τιμὰσ εἶναι παῤ ὑμῖν θνητάσ, τὰσ δὲ ἀτιμίασ ἀθανάτουσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 55:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION