Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἡ βουλὴ περιποθήτω τε εἶχεν αἰεὶ καὶ ἀτυχήσαντε ἐλεεινὼ δυοῖν τε τούτοιν ἕνεκα πᾶσιν ἀμνηστίαν ἐτίθετο καὶ φυγόντοιν αὐτοῖν ἔπεμψεν ἡγεμονίασ, ἵνα μὴ φυγάδεσ εἰε͂ν, οὐκ ἀμελοῦσα μὲν Γαϊού Καίσαροσ οὐδὲ ἐφηδομένη τοῖσ γεγονόσιν, ὅπου καὶ ζῶντα τῆσ ἀρετὴσ καὶ τύχησ ἐθαύμαζε καὶ ἀποθανόντα ἔθαπτε δημοσίᾳ καὶ ἐκύρου τὰ ἔργα ἀθάνατα εἶναι ἀρχάσ τε καὶ ἡγεμονίασ ἐσ πολὺ ἐκ τῶν ὑπογραφῶν ἐποίει τῶν Καίσαροσ, οὐδὲν ἡγουμένη κρεῖσσον εὑρήσειν ὧν ἐκεῖνοσ ἐνόησεν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 17 3:2)
τί οὖν θαυμαστὸν εἰ κἀκεῖνοι πολλὰ καὶ χρηστὰ συμβουλεύσαντεσ Ἀθηναίοισ καὶ πολλὰ τῶν δυσχερῶν κωλύσαντεσ μὴ διὰ τέλουσ αὐτοὺσ ἠδυνήθησαν κατασχεῖν μηδ’ ἀθάνατα ἰάσαντο, ἀλλ’ ἡττήθησαν τῆσ δήμου φύσεωσ, εἴτε καὶ τῆσ κοινῆσ ἀνθρώπων δεῖ λέγειν, καὶ μὴ ἠδυνήθησαν καθάπαξ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐξελεῖν ἀδικίαν, ὥσπερ γεωργοὶ τὰ λυμαινόμενα τῇ χώρᾳ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐκκόπτοντεσ, εἶτ’ οὐκ ἐφικνούμενοι διὰ παντὸσ τοῦ σπέρματοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 112:6)
ὁμοίωσ δὲ καὶ θνατὰ χρὴ τὸν θνατόν, οὐκ ἀθάνατα τὸν θνατὸν φρονεῖν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 6:5)
στέφανοί τε χρυσοῖ τοῖσ πλείστοισ ὑμῶν εἰσι μνημεῖα τῆσ τε ἀρετῆσ τῆσ ὑμετέρασ καὶ τῆσ ἐξ ἐμοῦ τιμῆσ ἀθάνατα.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 10 3:1)
μὴ γὰρ ὡσ θεῷ νομίζετ’ ἐκείνῳ τὰ παρόντα πεπηγέναι πράγματ’ ἀθάνατα, ἀλλὰ καὶ μισεῖ τισ ἐκεῖνον καὶ δέδιεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ φθονεῖ, καὶ τῶν πάνυ νῦν δοκούντων οἰκείωσ ἔχειν·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 10:1)
διὸ καὶ τοὺσ ἀρχαίουσ βασιλεῖσ ἱστοροῦσι κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἔργα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ διὰ τῆσ πολυχειρίασ κατασκευάσαντασ ἀθάνατα τῆσ ἑαυτῶν δόξησ ἀπολιπεῖν ὑπομνήματα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 31 9:1)
μετὰ δὲ ταῦτα διελθὼν τὸ Λεοντῖνον πεδίον, τὸ μὲν κάλλοσ τῆσ χώρασ ἐθαύμασε, πρὸσ δὲ τοὺσ τιμῶντασ αὐτὸν οἰκείωσ διατιθέμενοσ ἀπέλιπε παρ’ αὐτοῖσ ἀθάνατα μνημεῖα τῆσ ἑαυτοῦ παρουσίασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 24 1:1)
τὸν δὲ ἀνωτάτω ἀεικίνητόν τ’ εἶναι καὶ καθαρὸν καὶ ὑγιᾶ καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ ἀθάνατα καὶ διὰ τοῦτο θεῖα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 26:8)
τῶν λόγων ἢ φαύλην τινά, βουλόμενον μνημεῖα τῆσ ἑαυτοῦ διανοίασ ἀθάνατα καταλιπεῖν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 51 3:1)
οὐδ’ ἀποστάντεσ τῶν θνητῶν καὶ δούλων τὰ ἀθάνατα καὶ φύσει ἐλεύθερα ἐκπονεῖν;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ μαχίμουσ καὶ θηριώδεισ. 28:2)
τοῦ δὲ παῖσ, ὅνπερ μόνον ἀθανάτα τίκτεν ἐν Φθίᾳ Θέτισ, ἐν πολέμῳ τόξοισ ἀπὸ ψυχὰν λιπὼν ὦρσεν πυρὶ καιόμενοσ ἐκ Δαναῶν γόον.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 3 ΙΕΡΩΝΙ ΣΨΡΑΚΟΣΙῼ ΚΕΛΗΤΙ 31:1)
συμπεσὸν γὰρ τὸ σῶμα καὶ ταριχευθέν, ὥσπερ οἱ ἐν Αἰγύπτῳ ταριχευθέντεσ, ὀλίγου ὅλον μένει ἀμήχανον ὅσον χρόνον, ἔνια δὲ μέρη τοῦ σώματοσ, καὶ ἂν σαπῇ, ὀστᾶ τε καὶ νεῦρα καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα, ὅμωσ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἀθάνατά ἐστιν·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 439:2)
ἀλλὰ πάντα ταῦτα πρῶτον διεκόσμησεν, ἔπειτ’ ἐκ τούτων πᾶν τόδε συνεστήσατο, ζῷον ἓν ζῷα ἔχον τὰ πάντα ἐν ἑαυτῷ θνητὰ ἀθάνατά τε.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 337:3)
τῷ δὲ περὶ φιλομαθίαν καὶ περὶ τὰσ ἀληθεῖσ φρονήσεισ ἐσπουδακότι καὶ ταῦτα μάλιστα τῶν αὑτοῦ γεγυμνασμένῳ φρονεῖν μὲν ἀθάνατα καὶ θεῖα, ἄνπερ ἀληθείασ ἐφάπτηται, πᾶσα ἀνάγκη που, καθ’ ὅσον δ’ αὖ μετασχεῖν ἀνθρωπίνῃ φύσει ἀθανασίασ ἐνδέχεται, τούτου μηδὲν μέροσ ἀπολείπειν, ἅτε δὲ ἀεὶ θεραπεύοντα τὸ θεῖον ἔχοντά τε αὐτὸν εὖ κεκοσμημένον τὸν δαίμονα σύνοικον ἑαυτῷ, διαφερόντωσ εὐδαίμονα εἶναι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 478:2)
θνητὰ γὰρ καὶ ἀθάνατα ζῷα λαβὼν καὶ συμπληρωθεὶσ ὅδε ὁ κόσμοσ οὕτω, ζῷον ὁρατὸν τὰ ὁρατὰ περιέχον, εἰκὼν τοῦ νοητοῦ θεὸσ αἰσθητόσ, μέγιστοσ καὶ ἄριστοσ κάλλιστόσ τε καὶ τελεώτατοσ γέγονεν εἷσ οὐρανὸσ ὅδε μονογενὴσ ὤν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 493:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION