Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ῥᾴδιον ἦν ἄνευ δόλου τινὸσ ἀνδρῶν περιγενέσθαι νομάδα βίον ἐζηλωκότων καὶ καταφυγὴν ἀπρόσιτον ἐχόντων τὴν ἔρημον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 96 2:3)
ταῦτ’ εἰπὼν ἀνῄει πρὸσ τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν ἐν ἐκείνοισ τοῖσ χωρίοισ ὀρῶν τυγχάνον καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθουσ καὶ τῶν κρημνῶν τὸ ἀπότομον ἀνθρώποισ οὐ μόνον οὐκ ἀναβατὸν ἀλλ’ οὐδὲ ὁραθῆναι δίχα πόνου τῆσ ὄψεωσ δυνάμενον ἄλλωσ τε διὰ τὸ λόγον εἶναι περὶ τοῦ τὸν θεὸν ἐν αὐτῷ διατρίβειν φοβερὸν καὶ ἀπρόσιτον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 97:1)
ἀλλ’ ἀποκλείσασ τὰσ πύλασ ἀπρόσιτον αὐτὸ παντελῶσ ἐποίησεν, ὡσ μηδ’ ἴχνοσ ἔτι τῆσ εἰσ τὸν θεὸν θεραπείασ ἐν τῷ τόπῳ καταλιπεῖν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 487:1)
παρεκάθητο δὲ αὐτῷ γυνὴ ἐπὶ ζεύγουσ ὁδοιποροῦντι τά τε ἄλλα εἰδεχθὴσ καὶ ξηρὰ τὸ ἥμισυ τὸ δεξιὸν καὶ τὸν ὀφθαλμὸν ἐκκεκομμένη, παλλώβητόν τι καὶ ἀπρόσιτον μορμολυκεῖον.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 24:4)
ἣν καιροῖσ ἰδίοισ δείξει ὁ μακάριοσ καὶ μόνοσ δυνάστησ, ὁ βασιλεὺσ τῶν βασιλευόντων καὶ κύριοσ τῶν κυριευόντων, ὁ μόνοσ ἔχων ἀθανασίαν, φῶσ οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶσ ἀνθρώπων οὐδὲ ἰδεῖν δύναται·
(PROS TIMOQEON A, chapter 4 62:1)
οὐδένα γὰρ ἡ τύχη περιέσχεν ἔξωθεν καὶ περιέφραξε τοῖσ λεγομένοισ ἀγαθοῖσ τοσοῦτον ὥστ’ ἄτρωτον ὑπὸ φιλοσοφίασ γενέσθαι, καὶ λόγοισ ἀπρόσιτον παρρησίαν καὶ δηγμὸν ἔχουσιν·
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 4 2:1)
περὶ Μεθώνην δὲ τὴν ἐν τῷ Ἑρμιονικῷ κόλπῳ ὄροσ ἑπταστάδιον τὸ ὕψοσ ἀνεβλήθη γενηθέντοσ ἀναφυσήματοσ φλογώδουσ, μεθ’ ἡμέραν μὲν ἀπρόσιτον ὑπὸ τοῦ θερμοῦ καὶ τῆσ θειώδουσ ὀδμῆσ, νύκτωρ δ’ ἐκλάμπον πόρρω καὶ θερμαῖνον ὥστε ζεῖν τὴν θάλατταν ἐπὶ σταδίουσ πέντε, θολερὰν δ’ εἶναι καὶ ἐπὶ εἴκοσι σταδίουσ, προσχωσθῆναι δὲ πέτραισ ἀπορρῶξι πύργων οὐκ ἐλάττοσιν.
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 3 36:6)
τὸ μὲν οὖν κατ’ αὐτὴν τὴν κορυφὴν τοῦ λεχθέντοσ σχήματοσ ἤδη πωσ ὑποπῖπτον τῇ διακεκαυμένῃ λέγομεν ἐξ εἰκασμοῦ διὰ τὸ ἀπρόσιτον, ὥστ’ οὐδὲ τὸ μέγιστον πλάτοσ τῆσ χώρασ ἔχοιμεν ἂν λέγειν·
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 3 2:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION