Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δι’ ὧν γὰρ ἃ δέδωκεν ἀφαιρεῖν αὖθισ οἰέται δεῖν, λογίζεσθαι πᾶσιν ἐξ ἀνάγκησ ξυμβαίνει ὡσ ἢ μὴ γνώμησ εὐθύτητι παρέσχεν ἐκεῖνα, ἀλλ’ ὅπωσ μειζόνωσ τούτουσ οἷσ ἀποστερήσει λυπήσῃ ἢ εἰ μὴ, τοῦτο λειπόμενόν ἐστιν ἐξ ἀνάγκησ, ὡσ οὐ μετὰ λογισμοῦ τότε παρέσχεν, ἐπεὶ πάλιν ἐκτὸσ αἰτίασ ἀφείλετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 51:5)
ἀποδείξω γὰρ αὐτὸν οὐ μόνον τὴν προῖκ’ οὐ δεδωκότα, ἧσ φησι νῦν ἀποτετιμῆσθαι τὸ χωρίον, ἀλλὰ καὶ ἐξ ἀρχῆσ τοῖσ ἐμοῖσ ἐπιβουλεύσαντα, καὶ πρὸσ τούτοισ τὴν μὲν γυναῖκ’ οὐκ ἀπολελοιπυῖαν, ὑπὲρ ἧσ ἐξήγαγέ μ’ ἐκ ταύτησ τῆσ γῆσ, προϊστάμενον δ’ ἐπ’ ἀποστερήσει τῶν ἐμῶν Ἀφόβου καὶ τούτουσ ὑπομένοντα τοὺσ ἀγῶνασ, οὕτω μεγάλοισ τεκμηρίοισ καὶ φανεροῖσ ἐλέγχοισ ὥσθ’ ὑμᾶσ ἅπαντασ εἴσεσθαι σαφῶσ ὅτι δικαίωσ καὶ προσηκόντωσ οὗτοσ φεύγει ταύτην ὑπ’ ἐμοῦ τὴν δίκην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Α 5:1)
θαυμάζω δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῆσ ἀναιδείασ αὐτοῦ, τὸ ἡνίκα μὲν ἦρχεν αὐτὸσ μετ’ Ἀνδροτίωνοσ, τὸν ἔλεον τοῦτον ἐπὶ τῷ πλήθει τῷ ὑμετέρῳ μὴ ποιήσασθαι, τῷ ἀπειρηκότι τὰ ἑαυτοῦ χρήματ’ εἰσφέροντι, ἐπειδὴ δ’ Ἀνδροτίων’ ἔδει ἃ πάλαι ὑφῄρητο τῆσ πόλεωσ χρήματα καταθεῖναι, τὰ μὲν ἱερά, τὰ δ’ ὅσια, τότε θεῖναι τὸν νόμον ἐπ’ ἀποστερήσει τῶν μὲν ὁσίων τῆσ διπλασίασ, τῶν ἱερῶν δὲ τῆσ δεκαπλασίασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 168:1)
Μαρτυρίαι τοσαῦτα τοίνυν ἐμοῦ ἐλαττουμένου φανερῶσ, οὑτοσὶ νῦν σχετλιάζων καὶ δεινοπαθῶν καὶ τὴν προῖκά με τῆσ μητρὸσ ἀποστερήσει;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 63:3)
τούτου δὲ ἄπαιδοσ τετελευτηκότοσ, ἀξιοῦμεν ἡμεῖσ οἱ γένει ἐγγυτάτω ὄντεσ Ἀρχιάδῃ κληρονομεῖν τῆσ οὐσίασ, καὶ μὴ τῷ τετελευτηκότι τῷ αὐτῷ εἰσποιητῷ ὄντι υἱὸν εἰσποιεῖν ἐπ’ ἀποστερήσει τῶν ἡμετέρων.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 29:4)
ἐὰν δ’ ἐπαιτιώμενοσ ὁ δεσπότησ κοινῇ τοῦ βλάψαντοσ τέχνῃ καὶ τοῦ βλαβέντοσ ἐπ’ ἀποστερήσει φῇ τοῦ δούλου γεγονέναι τὴν αἰτίαν, διαδικαζέσθω μὲν κακοτεχνιῶν τῷ φάσκοντι βλαβῆναι, καὶ ἐὰν ἕλῃ, διπλασίαν τῆσ ἀξίασ τοῦ δούλου κομιζέσθω ἧσ ἂν τιμήσῃ τὸ δικαστήριον, ἐὰν δὲ ἡττηθῇ, τήν τε βλάβην ἐξιάσθω καὶ τὸν δοῦλον παραδότω.
(플라톤, Laws, book 11 158:1)
ἀλλὰ μὴ λίαν, ἔφη, <ᾖ> θαυμαστὸσ ὁ λόγοσ, εἴ τισ τὸν θεὸν ἀποστερήσει τοῦ εἰδέναι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 173:1)
ἐὰν δὲ ἄλλην λάβῃ ἑαυτῷ, τὰ δέοντα καὶ τὸν ἱματισμὸν καὶ τὴν ὁμιλίαν αὐτῆσ οὐκ ἀποστερήσει.
(70인역 성경, 탈출기 21:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION