Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δημηγοροῦντοσ γάρ τινοσ ἐν τῇ τῶν Λακεδαιμονίων ἐκκλησίᾳ, ἀνδρὸσ βεβιωκότοσ μὲν αἰσχρῶσ, λέγειν δ’ εἰσ ὑπερβολὴν δυνατοῦ, καὶ τῶν Λακεδαιμονίων, ὥσ φασι, κατὰ τὴν ἐκείνου γνώμην ψηφίζεσθαι μελλόντων, παρελθών τισ τῶν γερόντων, οὓσ ἐκεῖνοι καὶ αἰσχύνονται καὶ δεδίασι, καὶ τὴν τῆσ ἡλικίασ αὐτῶν ἐπωνυμίαν ἀρχὴν μεγίστην εἶναι νομίζουσι, καθιστᾶσι δ’ αὐτοὺσ ἐκ τῶν ἐκ παιδὸσ εἰσ γῆρασ σωφρόνων, τούτων εἷσ, ὡσ λέγεται, παρελθὼν ἰσχυρῶσ ἐπέπληξε τοῖσ Λακεδαιμονίοισ, καί τι τοιοῦτον κατ’ αὐτῶν ἐβλασφήμησεν, ὡσ οὐ πολὺν χρόνον τὴν Σπάρτην ἀπόρθητον οἰκήσουσι, τοιούτοισ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ συμβούλοισ χρώμενοι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1803)
μοῦνον ἀπόρθητον τελέθειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 96:8)
ὅτε Πελοπίδασ, ὥσ φασιν, ἡγεῖτο τοῦ ἱεροῦ λόχου καὶ Ἐπαμινώνδασ ἐστρατήγει καὶ οἱ μετὰ τούτων, τότε τὴν ἐν Λεύκτροισ μάχην ἐνίκησεν ἡ τῶν Θηβαίων πόλισ, τότ’ εἰσ τὴν ἀπόρθητον νομιζομένην εἶναι Λακεδαιμονίων χώραν εἰσέβαλον, κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ πολλὰ καὶ καλὰ διεπράξαντ’ ἔργα, Μεσσήνην τετρακοσιοστῷ ἔτει κατῴκισαν, Ἀρκάδασ αὐτονόμουσ ἐποίησαν, ἔνδοξοι παρὰ πᾶσιν ἦσαν.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 88:1)
πῶσ δὲ ὁ μὲν Ἡρακλῆσ σὺν ἓξ ναυσὶν εἷλεν ἐκ πολλοῦ ἀπόρθητον οὖσαν, οἱ δὲ Ἀχαιοὶ μετὰ νεῶν χιλίων καὶ διακοσίων ἐλθόντεσ οὐκ ἐδύναντο ἑλεῖν;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 70:5)
τοῦτο γὰρ πράξασ ἤλπιζε τοὺσ μὲν ἐν τῇ Καρχηδόνι τετρυφηκότασ ἐν εἰρήνῃ πολυχρονίῳ καὶ διὰ τοῦτ’ ἀπείρουσ ὄντασ τῶν ἐν ταῖσ μάχαισ κινδύνων ὑπὸ τῶν ἐνηθληκότων τοῖσ δεινοῖσ ῥᾳδίωσ ἡττηθήσεσθαι, τοὺσ δὲ κατὰ Λιβύην συμμάχουσ, βαρυνομένουσ τοῖσ προστάγμασιν ἐκ πολλῶν χρόνων, λήψεσθαι καιρὸν τῆσ ἀποστάσεωσ, τὸ δὲ μέγιστον, διαρπάσειν ἀπροσδοκήτωσ ἐπιφανεὶσ χώραν ἀπόρθητον καὶ διὰ τὴν τῶν Καρχηδονίων εὐδαιμονίαν πεπληρωμένην παντοίων ἀγαθῶν, τὸ δ’ ὅλον ἀπὸ τῆσ πατρίδοσ καὶ πάσησ Σικελίασ περισπάσειν τοὺσ βαρβάρουσ καὶ πάντα τὸν πόλεμον μετάξειν εἰσ τὴν Λιβύην·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 3 3:2)
ὁ δὲ Φάβιοσ Τυρρηνῶν πολλοῖσ πλήθεσιν ἐπὶ τὸ Σούτριον συνδραμόντων ἔλαθε τοὺσ πολεμίουσ διὰ τῆσ τῶν ὁμόρων χώρασ ἐμβαλὼν εἰσ τὴν ἀνωτέρω Τυρρηνίαν, ἀπόρθητον γενομένην πολλῶν χρόνων·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 35 3:1)
ὁ δὲ Ἰμίλκασ τὰ ἱερὰ καὶ τὰσ οἰκίασ συλήσασ καὶ φιλοτίμωσ ἐρευνήσασ, τοσαύτην ὠφέλειαν συνήθροισεν ὅσην εἰκόσ ἐστιν ἐσχηκέναι πόλιν οἰκουμένην ὑπὸ ἀνδρῶν εἴκοσι μυριάδων, ἀπόρθητον δὲ ἀπὸ τῆσ κτίσεωσ γεγενημένην, πλουσιωτάτην δὲ σχεδὸν τῶν τότε Ἑλληνίδων πόλεων γεγενημένην, καὶ ταῦτα τῶν ἐν αὐτῇ φιλοκαλησάντων εἰσ παντοίων κατασκευασμάτων πολυτέλειαν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 90 4:1)
οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, πεντακόσια ἔτη τὴν Λακωνικὴν τετηρηκότεσ ἀπόρθητον, τότε θεωροῦντεσ δῃουμένην ὑπὸ τῶν πολεμίων οὐκ ἐκαρτέρουν, ἀλλὰ τοῖσ θυμοῖσ προπίπτοντεσ ἐξεπήδων ἐκ τῆσ πόλεωσ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 63 13:1)
σοὶ μὲν γὰρ μικρὸν οἰκητήριον καὶ τὸ πᾶν οὐρανοῦ καὶ τῶν κατὰ τοῦτον ὄντων κύτοσ, οὐχ ὅτι γε οὗτοσ ὁ τυχὼν ναόσ, ἀλλὰ φυλάσσειν τε ἀπόρθητον ἐκ πολεμίων ὡσ ἴδιον εἰσ ἅπαν καὶ προνοεῖν ὡσ οἰκείου κτήματοσ παρακαλῶ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 144:2)
θαρρῶ γὰρ ὡσ καὶ δίκην ληψόμενοσ παρὰ τῶν πολεμίων καὶ πάντασ ὑμᾶσ μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων τῆσ ἐξ αὐτῶν ὕβρεωσ ῥυσόμενοσ καὶ τὸ ἱερὸν ἀπόρθητον μετὰ τοῦ θεοῦ διαφυλάξων·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 243:2)
πυθόμενοσ δὲ ταῦτα Θάσον μὲν ἀπόρθητον λείπει, αὐτὸσ δὲ ἐσ τὴν Λέσβον ἠπείγετο ἄγων πᾶσαν τὴν στρατιήν.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 28 2:3)
τῶν ἄλλων γὰρ ἁλισκομένων ὅσα Κέκροποσ οὖροσ ἐντὸσ ἔχει κευθμών τε Κιθαιρῶνοσ ζαθέοιο, τεῖχοσ Τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεύσ μοῦνον ἀπόρθητον τελέθειν, τὸ σὲ τέκνα τ’ ὀνήσει.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 141 4:3)
Ἔφοροσ δὲ τοὺσ Αἰτωλοὺσ εἰπὼν ἔθνοσ εἶναι μηδεπώποτε γεγενημένον ὑφ’ ἑτέροισ, ἀλλὰ πάντα τὸν μνημονευόμενον χρόνον μεμενηκὸσ ἀπόρθητον διά τε τὰσ δυσχωρίασ τῶν τόπων καὶ διὰ τὴν περὶ τὸν πόλεμον ἄσκησιν, ἐξ ἀρχῆσ μέν φησιν ἅπασαν τὴν χώραν Κουρῆτασ κατασχεῖν, ἀφικομένου δ’ ἐξ Ἤλιδοσ Αἰτωλοῦ τοῦ Ἐνδυμίωνοσ καὶ τοῖσ πολέμοισ κρατοῦντοσ αὐτῶν, τοὺσ μὲν Κουρῆτασ εἰσ τὴν νῦν καλουμένην Ἀκαρνανίαν ὑποχωρῆσαι, τοὺσ δ’ Αἰτωλοὺσ συγκατελθόντασ Ἐπειοῖσ τὰσ ἀρχαιοτάτασ κτίσαι τῶν ἐν Αἰτωλίᾳ πόλεων, δεκάτῃ δ’ ὕστερον γενεᾷ τὴν Ἦλιν ὑπὸ Ὀξύλου τοῦ Αἵμονοσ συνοικισθῆναι περαιωθέντοσ ἐκ τῆσ Αἰτωλίασ.
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 3 3:1)
εἰπὼν γὰρ ἀπόρθητον ἐκ τοῦ μνημονευομένου χρόνου παντὸσ τὴν Αἰτωλίαν, εἰπὼν δὲ καὶ ἐξ ἀρχῆσ τὴν χώραν ταύτην τοὺσ Κουρῆτασ κατασχεῖν ὤφειλε μὲν τοῖσ εἰρημένοισ ἀκόλουθον τοῦτο ἐπιφέρειν, ὅτι οἱ Κουρῆτεσ διέμειναν ἑώσ εἰσ αὐτὸν κατέχοντεσ τὴν Αἰτωλίαν γῆν·
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 3 5:4)
ἴσωσ δή τισ ἂν φαίη λέγειν αὐτὸν ἀπόρθητον τὴν Αἰτωλίαν ἀφ’ οὗ τοὔνομα τοῦτ’ ἔσχε μετὰ τὴν Αἰτωλοῦ παρουσίαν·
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 3 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION