Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὐ ταῦτά γ’ ἐστὶν ὧν προϋπέδειξεν αὐτοῖσ ὁ διδάσκαλοσ οὐδ’ ὧν ἐπαιδεύοντο, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ μὲν ὅπωσ ὀρθῶσ γράφωσιν εἰσηγεῖτο, καὶ ἅ γε σώζουσι, τῶν ἐκείνου μαθημάτων σώζουσι, ταῦτα δὲ αὐτῶν ἐστιν ἁμαρτήματα, εἴτ’ ἐνδείᾳ μαθήσεωσ εἴτε ῥᾳθυμίᾳ εἴθ’ ὅπωσ δή ποτε ἐπακολουθήσαντα, πλὴν οὐ δι’ ἐκεῖνόν γε οὐδὲ τὴν παρ’ ἐκείνου συντέλειαν, οὐ μᾶλλόν γ’ ἢ καὶ οἱ τῶν τροφῶν ἀποροῦντεσ διὰ τοὺσ πορίσαντασ καὶ διδόντασ αὐτοῖσ ἀποροῦσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 110:10)
ἔπειτα ταῖσ ἀφύαισ ἐδίδουν ἡδύσματα ἀποροῦσιν αὐτοῖσ προῖκα κἀχαριζόμην.
(아리스토텔레스, Lyric-Scene, iambics 1:15)
διὰ ταύτην δὲ τὴν ἀπορίαν οἱ μὲν μέθεξιν λέγουσι, καὶ αἴτιον τί τῆσ μεθέξεωσ καὶ τί τὸ μετέχειν ἀποροῦσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 80:2)
φανερῶσ γὰρ λέγουσιν ὡσ τοῦ ἑνὸσ συσταθέντοσ, εἴτ’ ἐξ ἐπιπέδων εἴτ’ ἐκ χροιᾶσ εἴτ’ ἐκ σπέρματοσ εἴτ’ ἐξ ὧν ἀποροῦσιν εἰπεῖν, εὐθὺσ τὸ ἔγγιστα τοῦ ἀπείρου ὅτι εἵλκετο καὶ ἐπεραίνετο ὑπὸ τοῦ πέρατοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 85:1)
ταχέωσ γὰρ οἱ μὲν πλουτοῦσιν αὐτῶν οἱ δ’ οὐκ ἀποροῦσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 47:1)
ἀλλ’ ἔχεθ’ ἡσυχίαν θαρροῦντεσ καὶ παρασκευαζόμενοι, καὶ βούλεσθ’ ἀπαγγέλλεσθαι μὲν περὶ ὑμῶν πρὸσ βασιλέα, μὴ μὰ Δί’ ὡσ ἀποροῦσιν ἢ φοβοῦνται ἢ θορυβοῦνται πάντεσ οἱ Ἕλληνεσ καὶ Ἀθηναῖοι, πολλοῦ γε καὶ δεῖ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν Συμμοριῶν 45:2)
ὁ ποτίμουσ ἡμῖν διεφθαρμένασ πηγὰσ ῥεῦσαι παρασκευάσασ καὶ τελέωσ ἀποροῦσιν ἐκ πετρῶν ἐλθεῖν ἡμῖν ποτὸν μηχανησάμενοσ, ὁ τῶν γῆθεν ἀπορουμένουσ εἰσ τροφὴν διασώσασ τοῖσ ἀπὸ θαλάσσησ, ὁ καὶ ἀπ’ οὐρανοῦ τροφὴν καταπέμψασ οὐ πρότερον ἱστορηθεῖσαν, ὁ νόμων ἡμῖν ἐπίνοιαν ὑποθέμενοσ καὶ διάταξιν πολιτείασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 57:1)
ἴθι δή, ὦ Νικία, ἀνδράσι φίλοισ χειμαζομένοισ ἐν λόγῳ καὶ ἀποροῦσιν βοήθησον, εἴ τινα ἔχεισ δύναμιν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 97:3)
ἱερὰ καὶ θεοὺσ οὐ ῥᾴδιον ἱδρύεσθαι, μεγάλησ δὲ διανοίασ τινὸσ ὀρθῶσ δρᾶν τὸ τοιοῦτον, ἔθοσ τε γυναιξί τε δὴ διαφερόντωσ πάσαισ καὶ τοῖσ ἀσθενοῦσι πάντῃ καὶ κινδυνεύουσι καὶ ἀποροῦσιν, ὅπῃ τισ ἂν ἀπορῇ, καὶ τοὐναντίον ὅταν εὐπορίασ τινὸσ λάβωνται, καθιεροῦν τε τὸ παρὸν ἀεὶ καὶ θυσίασ εὔχεσθαι καὶ ἱδρύσεισ ὑπισχνεῖσθαι θεοῖσ καὶ δαίμοσιν καὶ παισὶν θεῶν, ἔν τε φάσμασιν ἐγρηγορότασ διὰ φόβουσ καὶ ἐν ὀνείροισ, ὡσ δ’ αὕτωσ ὄψεισ πολλὰσ ἀπομνημονεύοντασ ἑκάσταισί τε αὐτῶν ἄκη ποιουμένουσ, βωμοὺσ καὶ ἱερὰ πάσασ μὲν οἰκίασ, πάσασ δὲ κώμασ ἔν τε καθαροῖσ ἱδρυομένουσ ἐμπιμπλάναι καὶ ὅπῃ τισ ἔτυχε τῶν τοιούτων.
(플라톤, Laws, book 10 153:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION