Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δὲ βουλὴ πάνυ μὲν ἀποροῦσα καὶ δεινὸν ἡγουμένη Λεύκιον Μερόλαν, τὸν ἱερέα τοῦ Διόσ, ὑπατεύοντα ἀντὶ τοῦ Κίννα καὶ οὐδὲν ἐσ τὴν ἀρχὴν ἁμαρτόντα ἀφελέσθαι, ἄκουσα δ’ ὅμωσ ὑπὸ τῶν συμφορῶν αὖθισ ἐσ τὸν Κίνναν τοὺσ πρέσβεισ ἔπεμπεν ὡσ πρὸσ ὕπατον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 7:2)
ἥ τε βουλὴ πάμπαν ἀποροῦσα, καὶ δεδιυῖα, μὴ συνθοῖντο ἀλλήλοισ ὅ τε Καῖσαρ καὶ ὁ Ἀντώνιοσ, ἔπεμπε μὲν ἐσ Βροῦτόν τε καὶ Κάσσιον κρύφα ἀπὸ σφῶν Λεύκιον καὶ Πάνσαν, ὡσ ἐπὶ θέασ εἰσ Ἑλλάδα ἐξιόντασ, ἀμύνειν αὑτοῖσ ἐσ ὃ δύναιντο, μετεκάλει δὲ ἐκ Λιβύησ ἀπὸ τριῶν τῶν ὑπὸ Σέξτιον δύο τέλη, καὶ τὸ τρίτον ἐκέλευε Κορνιφικίῳ παραδοθῆναι, τῆσ ἑτέρασ ἄρχοντι Λιβύησ καὶ τὰ τῆσ βουλῆσ φρονοῦντι, εἰδότεσ μὲν καὶ τούσδε Γαϊῴ Καίσαρι ἐστρατευμένουσ καὶ τὰ ἐκείνου πάντα ὑπονοοῦντεσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 12 3:3)
Ἐφ’ οἷσ ἀποροῦσα ἡ βουλὴ συμβούλουσ ἔπεμψε τῷ Σκιπίωνι, μεθ’ ὧν ἔμελλε κρινεῖν τε καὶ πράξειν ὅ τι δοκιμάσειε συνοίσειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 2:1)
σῶμα ψυχῆσ μὴ παρούσησ, ὣσ δὲ καὶ πόλισ μοι δοκεῖ λειτουργιῶν ἀποροῦσα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 16:7)
εἰε͂ν, γυνή τισ ὑποβαλέσθαι βούλεται ἀποροῦσα παίδων, οὐδὲ τοῦτ’ ἔστιν λαθεῖν.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene23)
ταῦτα δὲ τῶν ὑπάτων λεγόντων καὶ πολλῶν συναγορευόντων ἀμφοτέροισ ἀποροῦσα, ὅ τι χρὴ πράττειν, ἡ βουλὴ καὶ ἐφ’ ἡμέρασ συχνὰσ σκοποῦσα, ἐπεὶ συμφορώτερα μὲν ὁ Βροῦτοσ ἐδόκει λέγειν, δικαιότερα δ’ ὁ Κολλατῖνοσ παρῄνει, τελευτῶσα διέγνω τὸν δῆμον ποιῆσαι τοῦ τε συμφέροντοσ καὶ τοῦ δικαίου κριτήν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 6 1:1)
καθάπερ γὰρ ὁ Φειδίασ εἶχε μὲν τὰσ δυνάμεισ τῆσ τέχνησ καὶ πρὶν ψαύειν τῆσ ὕλησ, ἐνήργει δ’ αὐταῖσ περὶ τὴν ὕλην‐‐ἅπασα γὰρ δύναμισ ἀργεῖ ἀποροῦσα τῆσ οἰκείασ ὕλησ‐‐, οὕτω καὶ τὸ σπέρμα τὰσ μὲν δυνάμεισ οἴκοθεν ἐκέκτητο, τὰσ δ’ ἐνεργείασ οὐκ ἐκ τῆσ ὕλησ ἔλαβεν, ἀλλὰ περὶ τὴν ὕλην ἐπεδείξατο.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 321)
ἐκ δὲ ἀμφοτέρων μεμειγμένων ἀδημονεῖ τε τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ πάθουσ καὶ ἀποροῦσα λυττᾷ, καὶ ἐμμανὴσ οὖσα οὔτε νυκτὸσ δύναται καθεύδειν οὔτε μεθ’ ἡμέραν οὗ ἂν ᾖ μένειν, θεῖ δὲ ποθοῦσα ὅπου ἂν οἰήται ὄψεσθαι τὸν ἔχοντα τὸ κάλλοσ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 170:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION