Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐχέτω δὲ ὁπότερά τισ βούλεται εἴτε τοῦ Παιᾶνοσ ταύτην γενέσθαι τὴν ἐπικαρπίαν καὶ χάριν καὶ διὰ τοῦτο ὑπάρξαι σωθῆναι εἴτε τοῦτο μὲν πάντωσ ἂν οὕτω γενέσθαι, τὸν δὲ θεὸν προειδότα ἐφ’ ἅπασι τοῖσ μέλλουσι σημῆναι τοῦτο μὲν ὡσ ἐν θαλάττῃ κίνδυνοί τε συμβήσονται καὶ ἐξ αὐτῶν σωτηρίαι, τοῦτο δὲ ὡσ τῶν περὶ τὸ σῶμα ἀποριῶν ἔσται παιὼν αὐτόσ τε καὶ τῶν αὐτοῦ παίδων ὁ πρῶτόσ τε καὶ πάντα παύειν εἰδὼσ ὁπόσοισ κάμνουσιν ἄνθρωποι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 9:12)
ᾧ γε ἐπικουρεῖ μὲν ὕδωρ οὐδὲν, ἀλλὰ καὶ πέτραι ῥήγνυνται τῇ ξηρότητι καὶ τὰ ὄρη μονονοὺ φλόγα ἀφίησιν, ὁ δ’ ἐν μέσῳ τῶν ἀποριῶν τούτων ῥέων πάσασ μὲν λίμνασ, πάντασ δὲ κόλπουσ καθείργει πλήθει τοῦ ὕδατοσ, οὐ μόνον τὸν τῆσ ἀναβάσεωσ χρόνον, ἀλλὰ καὶ τὸν ἄλλον ἅπαντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 32:13)
μηθὲν γὰρ τιθέντεσ ἀναιροῦσι τὸ διαλέγεσθαι καὶ ὅλωσ λόγον, ὥστε πρὸσ μὲν τοὺσ τοιούτουσ οὐκ ἔστι λόγοσ, πρὸσ δὲ τοὺσ διαποροῦντασ ἐκ τῶν παραδεδομένων ἀποριῶν ῥᾴδιον ἀπαντᾶν καὶ διαλύειν τὰ ποιοῦντα τὴν ἀπορίαν ἐν αὐτοῖσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 93:2)
περὶ δὲ τὸν πολίτην ἔτι λείπεταί τισ τῶν ἀποριῶν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 71:1)
καίτοι πῶσ οὐ δεινόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ σχέτλιον τὰσ τῶν ὑμετέρων συμμάχων συμφορὰσ προσόδουσ τοῖσ πρέσβεσι τοῖσ ὑμετέροισ γεγενῆσθαι, καὶ τὴν αὐτὴν εἰρήνην τῇ μὲν ἐκπεμψάσῃ πόλει τῶν μὲν συμμάχων ὄλεθρον, τῶν δὲ κτημάτων ἀπόστασιν, ἀντὶ δὲ δόξησ αἰσχύνην γεγενῆσθαι, τῶν δὲ πρέσβεων τοῖσ κατὰ τῆσ πόλεωσ ταῦτα πράξασι προσόδουσ, εὐπορίασ, κτήματα, πλοῦτον ἀντὶ τῶν ἐσχάτων ἀποριῶν εἰργάσθαι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 188:1)
ταῦτ’ οὖν ἅπαντα συνιδὼν ὁ Ἐρασίστρατοσ ἀποριῶν μεστὰ καὶ μίαν μόνην δόξαν εὔπορον εὑρὼν ἐν ἅπασι τὴν τῆσ ὁλκῆσ, οὔτ’ ἀπορεῖσθαι βουλόμενοσ οὔτε τὴν Ἱπποκράτουσ ἐθέλων λέγειν ἄμεινον ὑπέλαβε σιωπητέον εἶναι περὶ τοῦ τρόπου τῆσ διακρίσεωσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1645)
ἔτι γάρ, ὦ μακάριε, ἔστι, καὶ ταῦτά γε τῶν ἀποριῶν ἡ μεγίστη καὶ πρώτη.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 132:2)
"ἐμοὶ δὲ δοκεῖ καθάπερ ὁ Λυδὸσ ἐφ’ αὑτὸν τὸν ἀνοίγειν οὐ θύραν μίαν ἀλλὰ ταῖσ πλείσταισ τῶν ἀποριῶν καὶ μεγίσταισ περιβάλλειν τὸν Ἐπίκουρον.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 33)
διὰ δὲ τὴν ἄλλην δύναμιν αὐτοῦ καὶ ἀρετὴν καὶ δόξαν οὐ μόνον ἐχρῶντο βασιλεῖ καὶ στρατηγῷ τῶν κατὰ πόλεμον, ἀλλὰ καὶ τῶν πολιτικῶν ἀποριῶν ἰατρῷ καὶ διαιτητῇ, τοῖσ ἐν τῇ μάχῃ καταδειλιάσασιν, οὓσ αὐτοὶ τρέσαντασ ὀνομάζουσιν, ὀκνοῦντεσ τὰσ ἐκ τῶν νόμων ἀτιμίασ προσάγειν, πολλοῖσ οὖσι καὶ δυνατοῖσ, φοβούμενοι νεωτερισμὸν ἀπ’ αὐτῶν.
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 30 2:1)
"εὖ μὲν οὖν λέγουσι καὶ οἱ λέγοντεσ, ὅτι Πλάτων τὸ ταῖσ γεννωμέναισ ποιότησιν ὑποκείμενον στοιχεῖον ἐξευρών, ὃ νῦν ὕλην καὶ φύσιν καλοῦσιν, πολλῶν ἀπήλλαξε καὶ μεγάλων ἀποριῶν τοὺσ φιλοσόφουσ·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 103)
"ἀλλὰ τἄλλα , μὲν ἴσωσ ἄστρα καὶ τὸν ὅλον οὐρανὸν εἴσ τινα φύσιν καθαρὰν καὶ εἰλικρινῆ καὶ τῆσ κατὰ πάθοσ ἀπηλλαγμένην μεταβολῆσ τιθεμένοισ ὑμῖν καὶ κύκλον ἄγουσιν ἀιδίου καὶ ἀτελευτήτου περιφορᾶσ οὐκ ἄν τισ ἔν γε τῷ νῦν διαμάχοιτο, καίτοι μυρίων οὐσῶν ἀποριῶν.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 16 2:1)
ἀπέστρεψε μὲν γὰρ τὴν παρὰ Λυσιμάχου βοήθειαν ἀπιστῶν καὶ φοβούμενοσ, αὐτὸσ δὲ καθ’ ἑαυτὸν ὤκνει τῷ Δημητρίῳ συνάψαι, δεδιὼσ τὴν ἀπόνοιαν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀεὶ μεταβολὴν ἐκ τῶν ἐσχάτων ἀποριῶν τὰσ μεγίστασ εὐτυχίασ ἐπιφέρουσαν.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 48 3:1)
ταχὺ δ’ ἐξερρύη τὸ φιλότιμον αὐτοῦ καὶ φιλόνεικον ἐν αἰσθήσει γενομένου τῶν ἀποριῶν, αἷσ οἱ στρατιῶται συνείχοντο, καὶ τῶν ἀνθρωποφαγιῶν, ἅτε δὴ μὴ θεατρικῶσ μηδ’ ἐπιδεικτικῶσ Λουκούλλου πολεμοῦντοσ, ἀλλὰ, τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον, εἰσ τὴν γαστέρα ἐναλλομένου καὶ ὅπωσ ὑφαιρήσει τὴν τροφὴν ἅπαντα πραγματευομένου.
(플루타르코스, Lucullus, chapter 11 1:2)
ὅθεν οὐδὲν ἐδίδασκε Σωκράτησ, ἀλλ’ ἐνδιδοὺσ ἀρχὰσ ἀποριῶν ὥσπερ ὠδίνων τοῖσ νέοισ ἐπήγειρε καὶ ἀνεκίνει καὶ συνεξῆγε τὰσ ἐμφύτουσ νοήσεισ·
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 1, section 6 2:1)
ἐπεὶ δὲ μετὰ τὴν μάχην ὁ Καῖσαρ ὑπὸ τῶν ἀποριῶν ἀναστὰσ ἐβάδιζε δι’ Ἀθαμάνων εἰσ Θετταλίαν, οὐκέτι καθεκτὸν ἦν τὸ φρόνημα τῶν ἀνδρῶν , ἀλλὰ φεύγειν Καίσαρα βοῶντεσ οἱ μὲν ἀκολουθεῖν καὶ διώκειν ἐκέλευον, οἱ δὲ διαβαίνειν εἰσ Ἰταλίαν, οἱ δὲ θεράποντασ εἰσ Ῥώμην καὶ φίλουσ ἔπεμπον οἰκίασ προκαταληψομένουσ ἐγγὺσ ἀγορᾶσ ὡσ αὐτίκα μετιόντεσ ἀρχάσ, ἐθελονταὶ δὲ πολλοὶ πρὸσ Κορνηλίαν ἔπλεον εἰσ Λέσβον εὐαγγελιζόμενοι πέρασ ἔχειν τὸν πόλεμον·
(플루타르코스, Pompey, chapter 66 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION