Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὧν ὁ Πομπήιοσ αἰσθανόμενοσ ἐπικίνδυνον μὲν ἡγεῖτο γεγυμνασμένοισ καὶ ἀπογινώσκουσιν αὑτῶν ἀνδράσι καὶ τύχῃ Καίσαροσ λαμπρᾷ περὶ τῶν ὅλων συνενεχθῆναι δι’ ἑνὸσ ἔργου, δυνατώτερον δὲ καὶ ἀκινδυνοτερον ἐκτρῦσαι ταῖσ ἀπορίαισ αὐτοὺσ οὔτε γῆσ εὐπόρου κρατοῦντασ οὔτε θαλάσσῃ χρωμένουσ οὔτε ναῦσ ἐσ φυγὴν ταχεῖαν ἔχοντασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 4:9)
ἐνοχλουμένου δὲ τοῦ δήμου ταῖσ ἀπορίαισ, ἐπεσκεύαζε τὰσ ναῦσ ἐσ τὴν γῆν ἀνέλκων μετὰ ἐπείξεωσ καὶ τὰ πληρώματα τῶν διεφθαρμένων ἐσ τὰσ παρὰ Ταύρῳ ναῦσ κενὰσ ἐξέπεμπεν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 11 3:5)
ὃσ ἁπάντων μὲν κεκινημένων καὶ μεθισταμένων, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, εἰσ ἑτέραν γῆν, σαλευούσησ δὲ τῆσ ἀρχῆσ ὥσπερ ἐν μεγάλῳ χειμῶνι ἢ σεισμῷ, κᾆτα ὥσπερ νεὼσ καταδύεσθαι μελλούσησ ἀποφερομένησ πρὸσ ἔσχατα γῆσ, οὗ καὶ πρότερον ἀπεπλανήθησάν τινεσ τῶν ἐν ἀρχαῖσ καὶ βασιλείαισ γενομένων, κἄπειτα ὥσπερ ἐν λαβυρίνθῳ πολλαῖσ καὶ χαλεπαῖσ ἀπορίαισ ἐντυχόντεσ, τελευτῶντεσ αὑτοὺσ ἀπεῖπον ἀποκλεισθέντεσ τῆσ ὀπίσω ὁδοῦ ἐπανελθεῖν μὴ δυνηθέντεσ, ταῦτα ὁρῶν οὐχ ὡσ ἄπειροσ κυβερνήτησ εἰάσεν ὅπωσ ἔτυχε φέρεσθαι οὐδὲ κινδυνεύειν, ἀλλ’ ὡσ ἂν ἐμπειρότατοσ βασιλέων καὶ γνώμῃ προέχων πρῶτον μὲν ἐπέσχε καὶ ἔπαυσε τῆσ ἐκεῖσε ὁρμῆσ, ἔπειτα κατέστησεν εἰσ ὁρ́μον ἄγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 5:3)
ἂν οὖν, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ νῦν ταυτὸν ὅπερ πρότερον συμβῇ καὶ ὑμεῖσ μὲν πρὸσ τὴν βοήθειαν καὶ τὸ πέμπειν ὁπόσουσ ἂν μάλιστα ἐθελήσειεν ὁρμήσητε, οἱ δὲ ταῖσ αὐταῖσ ἀπορίαισ ἐμπέσωσι νὴ Δί’, οὐ γὰρ ἂν τοῦτο γένοιτο;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 6:6)
φανερὸν οὖν ὅπερ ἐν ταῖσ ἀπορίαισ ἐλέχθη ὅτι μιᾶσ περὶ τούτων καὶ τῆσ οὐσίασ ἐστὶ λόγον ἔχειν τοῦτο δ’ ἦν ἓν τῶν ἐν τοῖσ ἀπορήμασιν, καὶ ἔστι τοῦ φιλοσόφου περὶ πάντων δύνασθαι θεωρεῖν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 30:1)
οὐκοῦν δεινόν, ὦ γῆ καὶ θεοί, καὶ πέρᾳ δεινοῦ, τοὺσ Ἕλληνα μὲν ἀντὶ βαρβάρου ποιήσαντασ, γνώριμον δ’ ἀντ’ ἀνδραπόδου, τοσούτων δ’ ἀγαθῶν ἡγεμόνασ, τούτουσ περιορᾶν ἐν ταῖσ ἐσχάταισ ἀπορίαισ ὄντασ ἔχοντα καὶ πλουτοῦντα, καὶ εἰσ τοῦθ’ ἥκειν ἀναιδείασ ὥστε, ἧσ παρ’ ἡμῶν τύχησ μετέσχε, ταύτησ ἡμῖν μὴ τολμᾶν μεταδοῦναι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 113:1)
μετὰ δὲ ταῦτα χρόνῳ ὕστερον παιδίων αὐτῇ δυοῖν ἤδη γεγενημένων, καὶ τοῦ μὲν πατρὸσ στρατευομένου καὶ ἀποδημοῦντοσ μετὰ Θρασυβούλου, αὐτὴ δ’ οὖσ’ ἐν ἀπορίαισ ἠναγκάσθη τὸν Κλεινίαν τὸν τοῦ Κλειδίκου τιτθεῦσαι, τῷ μὲν εἰσ ἔμ’ ἥκοντι κινδύνῳ νῦν μὰ τὸν Δι’ οὐχὶ συμφέρον πρᾶγμα ποιήσασα ἀπὸ γὰρ ταύτησ τῆσ τιτθείασ ἅπασ’ ἡ περὶ ἡμᾶσ γέγονεν βλασφημία, τῇ μέντοι ὑπαρχούσῃ πενίᾳ ἴσωσ καὶ ἀναγκαῖα καὶ ἁρμόττοντα ποιοῦσα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 59:1)
τίσ οὕτωσ εὐέλπισ ὑμῶν ἐστιν, ὦ Ἀθηναῖοι, τίσ οὕτωσ ἀλόγιστοσ, τίσ τῶν προγεγενημένων καὶ νῦν ἐνεστηκότων πραγμάτων ἄπειροσ, ὅστισ ἐλπίζει τὸν ἐκ τοσαύτησ εὐδαιμονίασ εἰσ τοσαύτην ἀδοξίαν καταστήσαντα τὴν πόλιν, δι’ ἡντιναδήποτε αἰτίαν ἢ τύχην ‐ ἐῶ γὰρ τοῦτο ‐ νῦν, ἐπειδὴ πρὸσ ταῖσ ἄλλαισ ἀπορίαισ καὶ τοῖσ περιεστηκόσιν ἡμᾶσ κινδύνοισ καὶ ἡ τῶν ἐξ αὐτῆσ τῆσ πόλεωσ δωροδοκία προσγέγονε, καὶ περὶ αἰσχρᾶσ αἰτίασ κοινῇ πάντεσ ἀγωνιζόμεθα καὶ περὶ τοῦ μὴ δοκεῖν τὰ ἰδίᾳ παρά τισιν ὄντα χρήματα κοινῇ τὸν δῆμον ἔχειν, τηνικαῦτα συμβουλεύοντα καὶ διοικοῦντα τοῦτον σώσειν ὑμᾶσ;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 113:1)
τό τε γὰρ ἠπορῆσθαι θεραπείασ καὶ τροφῆσ ἐπέτεινεν εἰσ πλέον ἀρξαμένην ἰσχυρῶσ τὴν λοιμώδη νόσον ἥ τε φθορὰ τῶν οὕτωσ ἀπολλυμένων ἀφῃρεῖτο καὶ τοὺσ περιόντασ εὐθυμίασ, ἐπεὶ προσαρκεῖν ταῖσ ἀπορίαισ ἐξ ἐπιμελείασ [οὐκ] ἐδύναντο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 360:1)
τὸ γὰρ ἐν ταῖσ ἀπορίαισ μεγαλόψυχον παρὰ δόξαν ἐπιδειξάμενοσ ἀντιμετέστησε τοὺσ πολλούσ, ὡσ ἐξ ὑπαρχῆσ δοκεῖν οὐχ οἱο͂ν ἡ πεῖρα τῶν πάλαι γεγενημένων, ἀλλ’ οἱο͂ν ἡ μετὰ τῆσ χρείασ ἐπιμέλεια παρεστήσατο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 376:2)
ἢ γὰρ ἀναγκαζομένουσ ταῖσ ἀπορίαισ ἱκετεύσειν αὐτὸν ἢ μέχρι παντὸσ ἀπαυθαδισαμένουσ διαφθαρήσεσθαι λιμῷ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 222:1)
ἆρ’ οὖν ἐν τούτοισ μόνον ἀπορίαισ ἀφύκτοισ ὁ Ἐρασιστράτου λόγοσ ἐνέχεται μὴ βουληθέντοσ χρήσασθαι ταῖσ ἑλκτικαῖσ δυνάμεσιν εἰσ μηδέν, ἢ σφοδρότατα μὲν ἐν τούτοισ καὶ σαφῶσ οὕτωσ, ὡσ ἂν μηδὲ παῖδα λαθεῖν;
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 58)
διὸ δὴ καὶ τότ’ ἤδη θεὸσ ὁ κοσμήσασ αὐτόν, καθορῶν ἐν ἀπορίαισ ὄντα, κηδόμενοσ ἵνα μὴ χειμασθεὶσ ὑπὸ ταραχῆσ διαλυθεὶσ εἰσ τὸν τῆσ ἀνομοιότητοσ ἄπειρον ὄντα πόντον δύῃ, πάλιν ἔφεδροσ αὐτοῦ τῶν πηδαλίων γιγνόμενοσ, τὰ νοσήσαντα καὶ λυθέντα ἐν τῇ καθ’ ἑαυτὸν προτέρᾳ περιόδῳ στρέψασ, κοσμεῖ τε καὶ ἐπανορθῶν ἀθάνατον αὐτὸν καὶ ἀγήρων ἀπεργάζεται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 100:2)
ἐκ τούτων πάντων ἐν μεγάλαισ ἀπορίαισ ἦσαν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 105:1)
ἐμβαλὼν δὲ εἰσ χώραν τραχύτητι χαλεπὴν καὶ ὁμιχλώδη καὶ τῶν ἀπὸ σπόρου καρπῶν ἄγονον, ἀπίοισ δὲ καὶ μήλοισ καὶ τοιούτοισ ἄλλοισ ἀκροδρύοισ τρέφουσαν ἀνθρώπουσ πολεμικοὺσ καὶ θυμοειδεῖσ, ἔλαθε μεγάλαισ ἀπορίαισ καὶ κινδύνοισ περιπεσών.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 24 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION