Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπορεῖται δ’ εἰ τῷ ἀνδρείῳ οὐθέν ἐστι φοβερόν, οὐδ’ ἂν φοβηθείη.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 18:1)
ἀπορεῖται δὲ πολλὰ περὶ τῆσ φιλίασ, πρῶτον μὲν ὡσ οἱ ἔξωθεν παραλαμβάνοντεσ καὶ ἐπὶ πλέον λέγοντεσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 9:1)
ἀπορεῖται δὲ διὰ τί μᾶλλον φιλοῦσιν οἱ ποιήσαντεσ εὖ τοὺσ παθόντασ ἢ οἱ παθόντεσ εὖ τοὺσ ποιήσαντασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 153:1)
ἐπεὶ δὲ ὁ ὁρισμὸσ λόγοσ ἐστί, πᾶσ δὲ λόγοσ μέρη ἔχει, ὡσ δὲ ὁ λόγοσ πρὸσ τὸ πρᾶγμα, καὶ τὸ μέροσ τοῦ λόγου πρὸσ τὸ μέροσ τοῦ πράγματοσ ὁμοίωσ ἔχει, ἀπορεῖται ἤδη πότερον δεῖ τὸν τῶν μερῶν λόγον ἐνυπάρχειν ἐν τῷ τοῦ ὅλου λόγῳ ἢ οὔ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 136:1)
ἀπορεῖται δὲ εἰκότωσ καὶ ποῖα τοῦ εἴδουσ μέρη καὶ ποῖα οὔ, ἀλλὰ τοῦ συνειλημμένου.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 167:1)
ὅθεν καὶ ἀπορεῖται πότερόν ἐστι μαθητὸν ἢ ἐθιστὸν ἢ καὶ ἄλλωσ πωσ ἀσκητόν, ἢ κατά τινα θείαν μοῖραν ἢ καὶ διὰ τύχην παραγίνεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 91:3)
ὅθεν καὶ ἀπορεῖται, μή ποτ’ οὐ βούλονται οἱ φίλοι τοῖσ φίλοισ τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν, οἱο͂ν θεοὺσ εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 75:1)
ἀπορεῖται δὲ καὶ πότερον δεῖ φιλεῖν ἑαυτὸν μάλιστα ἢ ἄλλον τινά.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 82:3)
ἀπορεῖται δὴ εἰκότωσ ποτέροισ χρεὼν ἕπεσθαι, ἀμφοῖν ἐχόντοιν τὸ πιστόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 88:2)
τὸ δὲ μετὰ τοῦτο ἀπορεῖται πῶσ ἕξουσι τὸ ἴσον, πότερον δεῖ τὰ τιμήματα διελεῖν χιλίοισ τὰ τῶν πεντακοσίων καὶ τοὺσ χιλίουσ ἴσον δύνασθαι τοῖσ πεντακοσίοισ, ἢ οὐχ οὕτω δεῖ τιθέναι τὴν κατὰ τοῦτο ἰσότητα, ἀλλὰ διελεῖν μὲν οὕτωσ, ἔπειτα ἐκ τῶν πεντακοσίων ἴσουσ λαβόντα καὶ ἐκ τῶν χιλίων, τούτουσ κυρίουσ εἶναι τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν δικαστηρίων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 33:1)
"ἐπεὶ καὶ περὶ αὐτῶν τῶν Δωρίων μελοποιιῶν ἀπορεῖται, πότερόν ἐστι διαγνωστικὴ ἡ ἁρμονικὴ πραγματεία, καθάπερ τινὲσ οἰόνται, τῶν Δωρίων, ἢ οὔ.
(위 플루타르코스, De musica, section 3319)
"τὸν παίωνα τὴν τῆσ χρήσεωσ αὐτοῦ οἰκειότητα οὐκ εἴσεται διὰ τὸ αὐτὴν μόνην εἰδέναι τὴν τοῦ παίωνοσ ξύνθεσιν ἐπεὶ καὶ περὶ αὐτῶν τῶν παιωνικῶν ῥυθμοποιιῶν ἀπορεῖται, πότερόν ἐστι διαγνωστικὴ ἡ ῥυθμικὴ πραγματεία τούτων, καθάπερ τινέσ φασιν, ἢ οὐ διατείνει μέχρι τούτου.
(위 플루타르코스, De musica, section 3323)
ὥστε τῶν δεομένων γίγνεσθαι οὐδὲν ἀπορεῖται·
(크세노폰, Minor Works, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, chapter 13 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION