Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ δὲ σιγᾶσ, ὅτι μὲν ἀπορεῖσ, συγγνώμην ἔχω σοι, ἃ δὲ τότ’ ἔλεγεσ, ἐγὼ νυνὶ λέξω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1661)
"ἀλλ’ ἐπεὶ ἀπορεῖσ, ἔφη, ἐγώ σε διδάξω.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 613)
τί ἀπορεῖσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 71 2:2)
εἰ δ’ ἀπορεῖσ ἐκείνωσ με κακῶσ ποιῆσαι, εἰή ἂν καὶ τοῦτο σημεῖον τῆσ ἐμῆσ ἐπιεικείασ, εἰ τοὺσ ἄλλουσ ῥᾳδίωσ κρίνων ἐμὲ μηδὲν ἔχεισ ἐφ’ ὅτῳ τοῦτο ποιήσεισ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 267:3)
εἶτ’ ἐπὶ μὲν τῆσ τραχείασ ἀρτηρίασ οὐκ ἀπορεῖσ ἐναλλὰξ ποτὲ μὲν εἴσω παραγούσησ εἰσ τὸν πνεύμονα τὸ πνεῦμα, ποτὲ δ’ ἔξω, καὶ τῶν κατὰ τὰσ Ῥῖνασ πόρων καὶ ὅλου τοῦ στόματοσ ὡσαύτωσ οὐδ’ εἶναί σοι δοκεῖ θαυμαστὸν οὐδὲ παράδοξον, εἰ, δι’ οὗ μικρῷ πρόσθεν εἴσω παρεκομίζετο τὸ πνεῦμα, διὰ τούτου νῦν ἐκπέμπεται, περὶ δὲ τῶν ἐξ ἥπατοσ εἰσ ἔντερά τε καὶ γαστέρα καθηκουσῶν φλεβῶν ἀπορεῖσ καί σοι θαυμαστὸν εἶναι φαίνεται, διὰ τῶν αὐτῶν ἀναδίδοσθαί θ’ ἅμα τὴν τροφὴν εἰσ ἧπαρ ἕλκεσθαί τ’ ἐξ ἐκείνου πάλιν εἰσ γαστέρα;
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1355)
τί δακὼν τὸν δάκτυλον ζητεῖσ καὶ ἐπὶ πολὺ ἀπορεῖσ;
(루키아노스, Dialogi deorum, Πάν, Ἑρμῆσ. 2:14)
ἐπὶ δ’ οὖν τὴν ἀρχὴν ἀφικόμενοσ εὖ οἶδ’ ὅτι ἀπορήσεισ, καὶ ἤδη ἀπορεῖσ, ποτέραν τρεπτέον.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 8:6)
ἆρα τοῦτο, ἔφην ἐγώ, ἀπορεῖσ;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 393:1)
ἔτι δὴ λοιπὴ ἀπορία ἐστίν, ἣν ἀπορεῖσ περὶ τῶν ἀνδρῶν τῶν ἀγαθῶν, τί δήποτε οἱ ἄνδρεσ οἱ ἀγαθοὶ τὰ μὲν ἄλλα τοὺσ αὑτῶν ὑεῖσ διδάσκουσιν ἃ διδασκάλων ἔχεται καὶ σοφοὺσ ποιοῦσιν, ἣν δὲ αὐτοὶ ἀρετὴν ἀγαθοὶ οὐδενὸσ βελτίουσ ποιοῦσιν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 128:1)
ἐν τούτῳ γὰρ αὕτη λύεται ἡ ἀπορία ἣν σὺ ἀπορεῖσ ἢ ἄλλοθι οὐδαμοῦ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 129:1)
τοσαύτησ οὖν τῆσ ἐπιμελείασ οὔσησ περὶ ἀρετῆσ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, θαυμάζεισ, ὦ Σώκρατεσ, καὶ ἀπορεῖσ εἰ διδακτόν ἐστιν ἀρετή;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 141:1)
ὦ Σώκρατεσ, ἤκουον μὲν ἔγωγε πρὶν καὶ συγγενέσθαι σοι ὅτι σὺ οὐδὲν ἄλλο ἢ αὐτόσ τε ἀπορεῖσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ποιεῖσ ἀπορεῖν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 59:5)
ὧν σύ, ὦ Ιὤν, εἷσ εἶ καὶ κατέχῃ ἐξ Ὁμήρου, καὶ ἐπειδὰν μέν τισ ἄλλου του ποιητοῦ ᾄδῃ, καθεύδεισ τε καὶ ἀπορεῖσ ὅτι λέγῃσ, ἐπειδὰν δὲ τούτου τοῦ ποιητοῦ φθέγξηταί τισ μέλοσ, εὐθὺσ ἐγρήγορασ καὶ ὀρχεῖταί σου ἡ ψυχὴ καὶ εὐπορεῖσ ὅτι λέγῃσ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ιὤν 38:3)
οὕτω καὶ σύ, ὦ Ιὤν, περὶ μὲν Ὁμήρου ὅταν τισ μνησθῇ, εὐπορεῖσ, περὶ δὲ τῶν ἄλλων ἀπορεῖσ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ιὤν 39:2)
μὴ δανείσῃ, οὐ γὰρ ἀπορεῖσ οὐκ ἔχεισ;
(플루타르코스, De vitando aere alieno, chapter, section 6 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION