Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀποπλέων δὲ ἐπὶ τῆσ ἠιόνοσ τῆσ Αἰνίασ Σαρπηδόνα, Ποσειδῶνοσ μὲν υἱὸν ἀδελφὸν δὲ Πόλτυοσ, ὑβριστὴν ὄντα τοξεύσασ ἀπέκτεινε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 9:24)
ταύτησ Ζεὺσ ἐρασθείσ, ῥόδου ἀποπλέων, ταῦροσ χειροήθησ γενόμενοσ, ἐπιβιβασθεῖσαν διὰ τῆσ θαλάσσησ ἐκόμισεν εἰσ Κρήτην.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 1 1:5)
Ὀδυσσεὺσ δὲ τρεῖσ κριοὺσ ὁμοῦ συνδέων καὶ αὐτὸσ τῷ μείζονι ὑποδύσ, ὑπὸ τὴν γαστέρα κρυβείσ, σὺν τοῖσ ποιμνίοισ ἐξῆλθε, καὶ λύσασ τοὺσ ἑταίρουσ τῶν ποιμνίων, ἐπὶ τὰσ ναῦσ ἐλάσασ ἀποπλέων ἀνεβόησε Κύκλωπι ὡσ Ὀδυσσεὺσ εἰή καὶ ἐκπεφεύγοιτὰσ ἐκείνου χεῖρασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 8:2)
ἀλλὰ καθελκύσασ τὰσ ναῦσ ἀποπλέων οἰχήσει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 10:7)
"περὶ δὲ τῶν Ἀβυδηνῶνι Ἀντιφῶν ἐν τῷ κατὰ Ἀλκιβιάδου λοιδορίασ γράφει οὕτωσ ι ἐπειδὴ ἐδοκιμάσθησ ὑπὸ τῶν ἐπιτρόπων, παραλαβὼν παρ’ αὐτῶν τὰ σαυτοῦ χρήματα ᾤχου ἀποπλέων εἰσ Ἄβυδον, οὔτε χρέοσ ’ἴδιον σαυτοῦ πραξόμενοσ οὐδὲν οὔτε προξενίασ οὐδεμιᾶσ ἕνεκεν, ἀλλὰ τῇ σαυτοῦ παρανομίᾳ καὶ ἀκολασίᾳ τῆσ γνώμησ ὁμοίουσ ἔργων τρόπουσ μαθησόμενοσ παρὰ τῶν ἐν Ἀβύδῳ γυναικῶν, ὅπωσ ἐν τῷ ἐπιλοίπῳ βίῳ ἔχοισ χρῆσθαι αὐτοῖσ, ἀπώλοντο δὲ καὶ Μάγνητεσ οἱ πρὸσ τῷ Μαιάνδρῳ διὰ τὸ πλέον ἀνεθῆναι, ὥσ φησι Καλλῖνοσ ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ καὶ Ἀρχίλοχοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:68)
καί ϝοι λίπεν ἥμισυ λαῶν, ἄνδρασ ἀρηϊφίλουσ, τοῖσιν πολύκρημνον χθόνα νείμασ ἀποπλέων ᾤχετ’ ἐσ Κνωσὸν ἱμερτὰν πόλιν βασιλεὺσ Εὐρωπιάδασ·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 1 Ἀργεῖῳ Κεῖῳ Παιδί Πύκτῃ Ἴσθμια 9:2)
καὶ ὁ μὲν πυθόμενοσ τὴν συμφορὰν ᾤχετο ἐνθένδε ἀποπλέων·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 28:1)
τοιγάρτοι ἐρημώσασ αὐτοῦ τὴν οἰκίαν καὶ πρὸσ τοῖσ χρήμασι τὴν γυναῖκα προσλαβών, τὴν δὲ θυγατέρα ὀρφανὴν τῆσ μητρὸσ ἐάσασ, ᾤχετο ἀποπλέων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 114:1)
ὁ δὲ παράσιτοσ πάντα καλῶσ ἔχειν οἰόμενοσ καὶ πεπιστευκὼσ μὴ ἄλλωσ ταῦτα ἔχειν ἄμεινον ἢ ἔχει, μετὰ πολλῆσ ἀδείασ καὶ γαλήνησ, οὐδενὸσ αὐτῷ τοιούτου παρενοχλοῦντοσ, ἐσθίει καὶ κοιμᾶται ὕπτιοσ ἀφεικὼσ τοὺσ πόδασ καὶ τὰσ χεῖρασ ὥσπερ Ὀδυσσεὺσ τῆσ Σχερίασ ^ ἀποπλέων οἴκαδε.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 11:6)
Ἀλλ̓ οὐ τοῦ ζῆν, Αἰ̈δωνεῦ, ἐρῶ ἔγωγε, τῆσ γυναικὸσ δέ, ἣν νεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼν ᾠχόμην ἀποπλέων, εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροσ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Πρωτεσίλεωσ, Πλούτων, καὶ Περσεφόνη. 1:7)
ὁ δ’ ἀποπλέων Σκύρου μὲν ἅμαρτε, πλαγχθέντεσ δ’ εἰσ Ἐφύραν ἵκοντο·
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 7 ΣΩΓΕΝΕΙ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΕΝΤΑΘΛῼ 10:2)
εὐθὺσ μὲν οὖν ἀποπλέων ὁ Ἀλκιβιάδησ ἀφείλετο Μεσσήνην Ἀθηναίουσ.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 22 1:1)
ᾧ διατρίψασ χρόνον οὐ πολύν, εἶτα ἀποπλέων ἁλίσκεται περὶ Τὴν Φαρμακοῦσσαν νῆσον ὑπὸ πειρατῶν ἤδη τότε στόλοισ μεγάλοισ καὶ σκάφεσιν ἀπλέτοισ κατεχόντων Τὴν θάλατταν.
(플루타르코스, Caesar, chapter 1 4:1)
ἐκεῖθεν δ’ ἀποπλέων ἅμα Δημολέοντι καὶ Φλογίῳ τὴν μὲν ναῦν ἀπολέσαι περιπεσοῦσαν τῆσ Χερρονήσου κατὰ τὸ καλούμενον Πηδάλιον, αὐτὸσ δὲ σωθεὶσ μετὰ τῶν ὅπλων καὶ τῶν ἑταίρων πρὸσ τὴν Σινώπην ἀφελέσθαι τοὺσ Σύρουσ τὴν πόλιν Σύροι γὰρ αὐτὴν κατεῖχον ἀπὸ Σύρου γεγονότεσ τοῦ Ἀπόλλωνοσ, ὡσ λέγεται, καὶ Σινώπησ τῆσ Ἀσωπίδοσ.
(플루타르코스, Lucullus, chapter 23 5:2)
τέλοσ δὲ ἀποπλέων ἐμαρτύρατο πρὸσ αὐτὸν ὅτι θαλασσοκρατοῦν τὸ ναυτικὸν παραδίδωσιν.
(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 6 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION