헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ μὲν γὰρ ψυχὴ ἡ διαπλαττομένη ἀθάνατοσ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ κατὰ τὴν ἀπόλυσιν χωριζομένη τοῦ σώματοσ παρὰ πρώτῳ εἴρηται Ὁμήρῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 117 1:1)
"διὸ πάντασ εὐλαβουμένουσ τὴν τῶν κυρίων ἀνάτασιν φοβεῖσθαι τοῦ ζῆν ἑκόντασ ἐκβῆναι μόνον τε τὸν ἐν τῷ γήρᾳ θάνατον ἀσπασίωσ προσίεσθαι,1 πεπεισμένουσ τὴν ἀπόλυσιν τῆσ ψυχῆσ μετὰ τῆσ τῶν κυρίων γίγνεσθαι γνώμησ, τούτοισ τοῖσ δόγμασιν ἡμεῖσ πειθόμεθα ’ ὑμῖν δὲ φθόνοσ οὐδὲ εἷσ ἑλέσθαι ἕν τι τῶν τριῶν ἔχειν κακῶν, οὐ γάρ ἐπίστασθε, ὦ ταλαίπωροι, ὅτι αἱ βαρεῖαι αὗται τροφαὶ φράττουσι τὸ ἡγεμονικὸν καὶ οὐκ ἐῶσι τὴν φρόνησιν ἐν αὑτῇ εἶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4531)
ἐφ̓ ἣν ἰάσιν καὶ ἀπόλυσιν χρὴ παρακαλεῖν ἀπροφασίστωσ καὶ πατέρα καὶ υἱὸν καὶ ξυγγενῆ καὶ ἀλλότριον καὶ πολίτην καὶ ξένον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 79:3)
ᾤετο γὰρ δεῖν αὐτῷ συγχωρηθῆναι τὰσ ἐξ ἀρχῆσ δεδομένασ σατραπείασ καὶ τῶν ἐγκλημάτων ἁπάντων ἀπόλυσιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 41 7:1)
κατὰ δὲ τὴν Μακεδονίαν Ἀντιπάτρου περιπεσόντοσ ἀρρωστίᾳ βαρυτέρᾳ καὶ τοῦ γήρωσ συνεργοῦντοσ πρὸσ τὴν ἀπόλυσιν τοῦ βίου Ἀθηναῖοι μὲν ἐξέπεμψαν πρεσβευτὴν πρὸσ Ἀντίπατρον Δημάδην, δοκοῦντα καλῶσ πολιτεύεσθαι τὰ πρὸσ τοὺσ Μακεδόνασ, ἀξιοῦντεσ τὸν Ἀντίπατρον, καθάπερ ἦν ἐξ ἀρχῆσ ὡμολογηκώσ, ἐξαγαγεῖν τὴν φρουρὰν ἐκ τῆσ Μουνυχίασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 48 1:1)
διὸ καὶ τὸ μὲν πρῶτον μετὰ τὴν ἀπόλυσιν μέγασ ἦν παρὰ τοῖσ Ἀθηναίοισ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 54 6:2)
τῶν δ’ ἐν Αἰγίνῃ μοι γενομένων μοριῶν μετὰ τὴν ἐμὴν ἀπόλυσιν καταχωρισάτω Λύκων τοῖσ νεανίσκοισ εἰσ ἐλαιοχρηστίαν, ὅπωσ κἀμοῦ καὶ τοῦ τιμήσαντοσ ἐμὲ μνήμη γένηται διὰ τῆσ χρείασ αὕτη ἡ προσήκουσα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. d'. LUKWN 7:1)
ἦν δὲ ἐν αὐτῷ ἐξέδρα διαπρεπήσ, ἐν ᾗ καθεζόμενοσ ὁ βασιλεὺσ ἔκρινεν, ᾗ παρέζευκτο κατεσκευασμένοσ ἄλλοσ οἶκοσ τῇ βασιλίσσῃ καὶ τὰ λοιπὰ τὰ πρὸσ τὴν δίαιταν καὶ τὰσ ἀναπαύσεισ οἰκήματα μετὰ τὴν τῶν πραγμάτων ἀπόλυσιν, ἐστρωμένα πάντα σανίσι τετμημέναισ ἐκ κέδρου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 170:2)
Ἀμασίου δ’ ἐν τούτοισ ὑπάρχοντοσ οἱ τῶν Ἰσραηλιτῶν οὓσ ἀπέλυσε μισθωσάμενοσ ἀγανακτήσαντεσ ἐπὶ τούτῳ καὶ νομίσαντεσ ὕβριν εἶναι τὴν ἀπόλυσιν, οὐ γὰρ ἂν τοῦτο παθεῖν μὴ κατεγνωσμένουσ, ἐπῆλθον αὐτοῦ τῇ βασιλείᾳ καὶ μέχρι Βηθσεμήρων προελθόντεσ διήρπασαν τὴν χώραν καὶ πολλὰ μὲν ἔλαβον ὑποζύγια, τρισχιλίουσ δὲ ἀνθρώπουσ ἀπέκτειναν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 237:1)
οἱ δὲ οἱο͂ν ὄχλοσ εἰώθεν, φιλεῖν οἰόμενοι τὰσ πρώτασ εἶναι τῶν ἡμερῶν τὰσ διανοίασ ἐμφανίζειν τῶν παριόντων ἐπὶ τοιάσδε ἀρχάσ, ὅσῳ πρᾴωσ καὶ θεραπευτικῶσ ὁ Ἀρχέλαοσ διελέγετο αὐτοῖσ, τοσῷδε μειζόνωσ τε ἐχρῶντο τοῖσ ἐπαίνοισ καὶ κατὰ αἰτήσεισ δωρεῶν ἐτετράφατο, οἱ μὲν εἰσφορὰσ ἃσ ἐνιαυσίουσ φέροιεν ἐπικουφίζειν βοῇ χρώμενοι, οἱ δὲ αὖ δεσμωτῶν, οἳ ὑφ’ Ἡρώδου ἐδέδεντο, πολλοὶ δὲ ἦσαν κἀκ πολλῶν χρόνων, ἀπόλυσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 244:1)
δύο δὲ τολμηρότατοι προσπεσόντεσ ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ διαφθείρουσι τὸν Ζαχαρίαν καὶ πεσόντι ἐπιχλευάσαντεσ ἔφασαν "καὶ παρ’ ἡμῶν τὴν ψῆφον ἔχεισ καὶ βεβαιοτέραν ἀπόλυσιν" ῥίπτουσί τε αὐτὸν [εὐθέωσ] ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ κατὰ τῆσ ὑποκειμένησ φάραγγοσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 388:1)
προσγενομένου δὲ τοῦ δήμου αὐτῷ κατὰ τὴν ἀπόλυσιν τοῦ θανάτου, ζημιώσαντοσ δὲ κατὰ τὴν ἀδικίην πεντήκοντα ταλάντοισι, Μιλτιάδησ μὲν μετὰ ταῦτα σφακελίσαντόσ τε τοῦ μηροῦ καὶ σαπέντοσ τελευτᾷ, τὰ δὲ πεντήκοντα τάλαντα ἐξέτισε ὁ παῖσ αὐτοῦ Κίμων.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 136 4:1)
καὶ παρέτρεψεν εἰσ δεινὰσ καὶ ἀλλοκότουσ ἐπιφοράσ, πράξεων ἀτόπων καὶ σὺν αἰσχύνῃ παθῶν ὀλεθρίων ὀρεγόμενον, ὥστε τὸν θάνατον αὐτῷ, καίπερ ὄντι νέῳ καὶ ἀνθοῦντι, μὴ συμφοράν, ἀλλ’ ἀπόλυσιν κακῶν καὶ σωτηρίαν γενέσθαι, δίκασ γε μὴν ὁ Φίλιπποσ οὐ μεμπτὰσ Διὶ ξενίῳ καὶ φιλίῳ τῆσ ἀνοσιουργίασ ταύτησ τίνων διετέλεσε, καταπολεμηθεὶσ μὲν γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων ἐπέτρεψεν ἐκείνοισ τὰ καθ’ αὑτόν, ἐκπεσὼν δὲ τῆσ ἄλλησ ἀρχῆσ καὶ τὰσ ναῦσ;
(플루타르코스, Aratus, chapter 54 1:3)
μηδεὶσ φοβείσθω θάνατον ἀπόλυσιν πόνων, ἀλλὰ καὶ κακῶν τῶν μεγίστων.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 13 6:1)
"Συβαρίταισ δὲ φράζων ἀπόλυσιν τῶν κακῶν, ὅταν τρισὶν ὀλέθροισ ἱλάσωνται τὸ μήνιμα τῆσ Λευκαδίασ Ἥρασ;
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 12 1:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION