Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπόλλυνται μὲν γὰρ οὐδὲν ἧττον καὶ τὴν ἡσυχίαν ἄγοντοσ σοῦ, πρόσεστι δὲ τῷ σχήματι ῥᾳθυμία, τῷ δοκεῖν θεωρεῖν τὰ γιγνόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 2:8)
καὶ αἱ δημοκρατίαι δὲ ἀσφαλέστεραι τῶν ὀλιγαρχιῶν εἰσι καὶ πολυχρονιώτεραι διὰ τοὺσ μέσουσ πλείουσ τε γάρ εἰσι καὶ μᾶλλον μετέχουσι τῶν τιμῶν ἐν ταῖσ δημοκρατίαισ ἢ ταῖσ ὀλιγαρχίαισ, ἐπεὶ ὅταν ἄνευ τούτων τῷ πλήθει ὑπερτείνωσιν οἱ ἄποροι, κακοπραγία γίνεται καὶ ἀπόλλυνται ταχέωσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 173:2)
αἱ γὰρ πλεῖσται τῶν τοιούτων πόλεων πολεμοῦσαι μὲν σῴζονται, κατακτησάμεναι δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπόλλυνται.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 253:1)
καὶ δύο μὲν αὐτῶν ἀπόλλυνται κατὰ κρημνοῦ σφᾶσ ῥίψαντεσ ἐν τῇ διώξει, οἱ δὲ ἄλλοι ξυλληφθέντεσ ἔφερόν τε τοὺσ ἀμβάτασ καὶ τῇ στρατιᾷ ξυνετάσσοντο.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 30 8:2)
ποιεῖ δὲ καὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἐν τῷ ἀπόπλῳ μεθύοντασ, διὸ καὶ στασιάζοντασ ὅθεν καὶ ἀπόλλυνται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 2:6)
οὐχ ὅτι πολλάκισ ἀνόητοι ἄνθρωποι καὶ πονηροὶ τῆσ ἐξουσίασ ταύτησ καὶ τοῦ ὀνόματοσ τυγχάνουσιν, ἔπειτα χρόνον τινὰ ὑβρίσαντεσ αἴσχιστα καὶ τάχιστα ἀπόλλυνται;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 79:2)
καὶ διὰ τοῦτο αἱ νῆεσ ἀπόλλυνται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 28:2)
νῦν δὲ οἱ μὲν ἀπόλλυνται παραχρῆμα·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 179:1)
ἐὰν δέ τισ λαβὼν ῥίψῃ ἢ καὶ νὴ Δία κακῶσ θῇ, θύραισ καὶ κλεισὶ πιστεύων, οὐκέτ̓ οἶμαι δἰ ἐκείνην ἀπόλλυνται.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 18:3)
καὶ πολλάκισ μὲν ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευόντων ταῖσ πόλεσιν ἢ πολεμίων ἢ πολιτῶν τινων ἀπόλλυνται, πολλάκισ δὲ ὑπ̓ αὐτῶν τῶν πόλεων ἀδίκωσ διαβληθέντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ. 6:4)
οἱ μὲν γὰρ ἂν παράσχωσι καθ̓ αὑτῶν αἰτίαν, ὡσ ἀδικήσαντεσ, διὰ τοῦτο ἀπόλλυνται καὶ οὐκ ἔστιν οὐδεμιᾶσ συγγνώμησ τυχεῖν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ. 14:1)
οἳ δ̓ ἂν ἄνδρεσ ἀγαθοὶ φανῶσι καὶ διαφυλάττειν δυνάμενοι τὰ πιστευθέντα, παραχρῆμα μὲν τιμῆσ τινοσ ἔτυχον, μετ̓ οὐ πολὺ δὲ ἀπόλλυνται φθονούμενοι καὶ ὑποπτευόμενοι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ. 14:2)
οἱ δὲ τούτουσ ἐπιδιώκοντεσ ἀλλοεθνεῖσ σπανίζοντεσ τῆσ ὑδρείασ διὰ τὴν ἄγνοιαν τῶν φρεάτῶν, οἱ μὲν ἀπόλλυνται διὰ τὴν σπάνιν τῶν ὑδάτων, οἱ δὲ πολλὰ κακοπαθήσαντεσ μόγισ εἰσ τὴν οἰκείαν σώζονται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 48 3:2)
ὅταν δὲ ἀπὸ μὲν τῶν θεῶν ἡ προειρημένη μὴ παρακολουθήσῃ βοήθεια, τὰ δὲ τῆσ τροφῆσ λίπῃ, τοὺσ μὲν ἀσθενεστέρουσ οἱ κατισχύοντεσ ἐκβάλλουσιν εἰσ θάλατταν, ὅπωσ τοῖσ ὀλίγοισ τὰ λειπόμενα τῶν ἀναγκαίων πλείονασ ἡμέρασ ἀντέχῃ, πέρασ δὲ πάσασ τὰσ ἐλπίδασ ἐξαλείψαντεσ ἀπόλλυνται πολὺ χεῖρον τῶν προαποθανόντων·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 40 7:3)
ἐνθυμεῖσθαί τ’ αὐτοὺσ ἠξίου, ὅτι οὐχ ὑπὸ τῶν πενήτων καὶ οὐδεμίαν ἰσχὺν ἐχόντων αἱ πόλεισ ἀπόλλυνται τὰ δίκαια ποιεῖν ἀναγκαζομένων, ἀλλ’ ὑπὸ τῶν εὐπόρων καὶ τὰ πολιτικὰ πράττειν δυναμένων, ὅταν ὑπὸ τῶν χειρόνων ὑβρίζωνται καὶ τῶν δικαίων μὴ τυγχάνωσιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 66 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION