Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἀποίκουσ πέμψομεν ἐσ μέσουσ τοσούσδε Νομάδασ;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 7:9)
Ἴβηρασ δὲ τοὺσ ἐν Ἀσίᾳ οἱ μὲν προγόνουσ οἱ δ’ ἀποίκουσ ἡγοῦνται τῶν Εὐρωπαίων Ἰβήρων, οἱ δὲ μόνον ὁμωνύμουσ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 5:5)
μὴ τοίνυν ὑμῖν τὸ τὴν Σπάρτην Θηβαίοισ συνεξελεῖν καλὸν οἰέσθε λόγον σχήσειν, μηδὲ Λακεδαιμονίοισ ἐγκαλοῦντεσ, ἐπειδήπερ τοὺσ ἀποίκουσ ὑμῶν ἐξέδοσαν τῷ βασιλεῖ, αὐτοὶ Θηβαίοισ ἐκδῶτε ὑμᾶσ αὐτούσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 9:8)
Πῶσ γὰρ οἰέσθ’, ἔφην, ὦ ἄνδρεσ Μεσσήνιοι, δυσχερῶσ ἀκούειν Ὀλυνθίουσ, εἴ τίσ τι λέγοι κατὰ Φιλίππου κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ, ὅτ’ Ἀνθεμοῦντα μὲν αὐτοῖσ ἀφίει, ἧσ πάντεσ οἱ πρότερον Μακεδονίασ βασιλεῖσ ἀντεποιοῦντο, Ποτείδαιαν δ’ ἐδίδου τοὺσ Ἀθηναίων ἀποίκουσ ἐκβάλλων, καὶ τὴν μὲν ἔχθραν τὴν πρὸσ ἡμᾶσ αὐτὸσ ἀνῄρητο, τὴν χώραν δ’ ἐκείνοισ ἐδεδώκει καρποῦσθαι;
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 25:1)
καὶ πότερον ὑμᾶσ Ἀργείων ἀποίκουσ, ὡσ λέγετε, φήσει τισ ἢ μᾶλλον ἐκείνων Ἀραδίων;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 53:3)
εἰσ Βαβυλῶνα μὲν γὰρ ἀγαγεῖν ἀποίκουσ Βῆλον τὸν νομιζόμενον Ποσειδῶνοσ εἶναι καὶ Λιβύησ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 28 1:2)
καὶ τοὺσ Ἀθηναίουσ δέ φασιν ἀποίκουσ εἶναι Σαϊτῶν τῶν ἐξ Αἰγύπτου, καὶ πειρῶνται τῆσ οἰκειότητοσ ταύτησ φέρειν ἀποδείξεισ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 28 4:1)
φασὶ δὲ καὶ τοὺσ ἐν Βαβυλῶνι Χαλδαίουσ, ἀποίκουσ Αἰγυπτίων ὄντασ, τὴν δόξαν ἔχειν τὴν περὶ τῆσ ἀστρολογίασ παρὰ τῶν ἱερέων μαθόντασ τῶν Αἰγυπτίων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 81 6:1)
φασὶ δὲ καὶ τοὺσ Αἰγυπτίουσ ἑαυτῶν ἀποίκουσ ὑπάρχειν, Ὀσίριδοσ ἡγησαμένου τῆσ ἀποικίασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 3 1:5)
διόπερ ἀποίκουσ τε ἐξέπεμψαν εἰσ τὴν Ἐπίδαμνον καὶ στρατιώτασ ἱκανοὺσ φρουρῆσαι τὴν πόλιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 30 5:2)
κατὰ δὲ τὴν Ἰταλίαν Ῥωμαῖοι πέμψαντεσ ἀποίκουσ εἰσ Ἄρδεα τὴν χώραν κατεκληρούχησαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 33 12:2)
ἐπὶ δὲ τούτων κατὰ τὴν Ἰταλίαν οἱ τοὺσ Θουρίουσ οἰκοῦντεσ, ἐκ πολλῶν πόλεων συνεστηκότεσ, ἐστασίαζον πρὸσ ἀλλήλουσ, ποίασ πόλεωσ ἀποίκουσ δεῖ καλεῖσθαι τοὺσ Θουρίουσ καὶ τίνα κτίστην δίκαιον ὀνομάζεσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 35 2:2)
ἐρήμου δ’ οὔσησ τῆσ πόλεωσ ἠξίωσαν Λακεδαιμονίουσ ὄντασ ἀποίκουσ ἐπιμεληθῆναι τῆσ πόλεωσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 57 20:2)
ἐν δὲ τοῖσ ὕστερον χρόνοισ τῆσ πόλεωσ πολλὴν ἐπίδοσιν λαμβανούσησ διά τε τὰσ ἀπὸ τῆσ θαλάττησ ἐργασίασ καὶ διὰ τὴν ὑπὸ Ῥωμαίων δοθεῖσαν ἀτέλειαν, οἱ Ἁλαισῖνοι τὴν τῶν Ἑρβιταίων συγγένειαν ἀπηρνήσαντο, αἰσχρὸν ἡγούμενοι καταδεεστέρασ πόλεωσ ἑαυτοὺσ ἀποίκουσ νομίζεσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 13 30:1)
κληρώσαντεσ ἐξ ἑαυτῶν ἀποίκουσ ἔκτισαν πλησίον τῆσ Λεύκησ πόλιν, ἐξ ἧσ ὁρμηθέντεσ ἅμ’ ἡλίῳ ἀνατέλλοντι ἔφθασαν τοὺσ Κυμαίουσ τὴν θυσίαν ἐπιτελέσαντεσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 17 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION