Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ δὲ συμφέρον συνίσταται ἐκ τόπων τεσσάρων, οὗτοι δέ εἰσιν οἵδε, τήρησισ ὧν ἔχομεν ἀγαθῶν, ἐπίκτησισ ὧν οὐκ ἔχομεν ἀγαθῶν, ἀποφυγὴ τῶν περιεστώτων κακῶν, κώλυσισ τῶν ἐπιφερομένων κακῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:3)
εἰσὶ δὲ καὶ γραφαὶ πρὸσ αὐτοὺσ ὧν παράστασισ τίθεται, ξενίασ καὶ δωροξενίασ, ἄν τισ δῶρα δοὺσ ἀποφύγῃ τὴν ξενίαν, καὶ συκοφαντίασ καὶ δώρων καὶ ψευδεγγραφῆσ καὶ ψευδοκλητείασ καὶ βουλεύσεωσ καὶ ἀγραφίου καὶ μοιχείασ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 59 3:1)
κἄν τινα ἀποχειροτονήσωσιν, κρίνουσιν ἐν τῷ δικαστηρίῳ, κἂν μὲν ἁλῷ, τιμῶσιν ὅ τι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι, ἂν δ’ ἀποφύγῃ, πάλιν ἄρχει.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 61 2:2)
ἀλλ’ ἵνα μὴ Μειδίασ ἀτίμητον ἀγωνίσηται δέκα μνῶν δίκην, πρὸσ ἣν οὐκ ἀπήντα δέον, καὶ εἰ μὲν ἠδίκηκε, δίκην δῷ, εἰ δὲ μή, ἀποφύγῃ, ἄτιμον Ἀθηναίων ἕν’ εἶναι δεῖ καὶ μήτε συγγνώμησ μήτε λόγου μήτε ἐπιεικείασ μηδεμιᾶσ τυχεῖν, ἃ καὶ τοῖσ ὄντωσ ἀδικοῦσιν ἅπανθ’ ὑπάρχει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 116:4)
τὸν οὖν ἐπὶ ταύτησ τῆσ ὑπερηφανίασ ὄντα, νῦν ἐὰν ἀποφύγῃ, τί ποιήσειν οἰέσθε;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 257:1)
κἂν μὲν ἁλῷ, τὴν ἐπὶ τοῖσ ἑκουσίοισ φόνοισ δίκην ἔδωκε δικαίωσ, ἂν δ’ ἀποφύγῃ, ταύτησ μὲν ἀθῷοσ ἀφίεται, τὴν δ’ ἐπὶ τῷ πρότερον φόνῳ φυγὴν ὑπέχει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 111:4)
ἂν αὐτὸν ἀποφύγῃ, παρὰ τοῦ κομιεῖται ταῦθ’ ἡ πόλισ ἃ νῦν οὐκ ἐξὸν οὗτοσ ποιεῖ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 90:2)
ἂν γὰρ ἀποφύγῃ μ’ οὗτοσ, ὃ μὴ γένοιτο, τὴν ἐπωβελίαν ὀφλήσω μνᾶσ ἑκατόν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 88:2)
ὥστ’ εἰ διομεῖ ἐπὶ Παλλαδίῳ αὐτὸσ καὶ ἡ γυνὴ καὶ τὰ παιδία καὶ καταράσεσθε αὑτοῖσ καὶ τῇ οἰκίᾳ, χείρων τε δόξεισ πολλοῖσ εἶναι, καὶ ἐὰν μὲν ἀποφύγῃ σε, ἐπιωρκηκέναι, ἐὰν δὲ ἕλῃσ, φθονήσει.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 90:4)
κ[αὶ ἐγώ, ὦ ἄνδρεσ δι]κασταί, δέομαι ὑμῶν [καὶ ἀντιβολῶ ἐλεῆσαί] με, ἐκεῖνο σκεψαμέ[νουσ, ὅτι προσήκει ἐν τα]ύτῃ τῇ δίκῃιν ἐλεεῖν οὐ τὸν φ[ἐὰ]ν ἁλῷ οὐδὲν πάσχε[ιν]δε τοττι παλδ’ ἂν ἀ[πο]φύγῃ με[ἀπολο]ῦμαι.
(히페레이데스, Speeches, Κατ’ Ἀθηνογένους 36:1)
ἂν μὲν γὰρ οἱ νενικηκότεσ ἥττουσ αὑτοὺσ τῶν νόμων μᾶλλον τῶν νενικημένων παρέχωνται, πάντ’ ἔσται σωτηρίασ τε καὶ εὐδαιμονίασ μεστὰ καὶ πάντων κακῶν ἀποφυγή·
(플라톤, Epistles, Letter 7 91:2)
ἔσθ’ ὑμῖν κατὰ Σικελίαν πᾶσαν λελυμένησ τῆσ τυραννίδοσ πᾶσα μάχη περὶ αὐτῶν τούτων, τῶν μὲν βουλομένων ἀναλαβεῖν πάλιν τὴν ἀρχήν, τῶν δὲ τῇ τῆσ τυραννίδοσ ἀποφυγῇ τέλοσ ἐπιθεῖναι.
(플라톤, Epistles, Letter 8 5:1)
νῦν δ’ ἐπειδὴ ἀθάνατοσ φαίνεται οὖσα, οὐδεμία ἂν εἰή αὐτῇ ἄλλη ἀποφυγὴ κακῶν οὐδὲ σωτηρία πλὴν τοῦ ὡσ βελτίστην τε καὶ φρονιμωτάτην γενέσθαι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 862:3)
ἥτισ δ’ ἂν τῶν ἀρχῶν μὴ ὁμολογῇ κεκρίσθαι δικαίωσ, εἰσ τοὺσ ἐκλεκτοὺσ δικαστὰσ εἰσαγέτω τοὺσ εὐθύνουσ, καὶ ἐὰν μὲν ἀποφύγῃ τισ τὰσ εὐθύνασ, αὐτῶν τῶν εὐθύνων κατηγορείτω, ἐὰν ἐθέλῃ·
(플라톤, Laws, book 12 37:2)
ὁ δ’ ἅπαξ ἐνειληθεὶσ μένει χρεώστησ διὰ παντόσ, ἄλλον ἐξ ἄλλου μεταλαμβάνων ἀναβάτην, ὥσπερ ἵπποσ ἐγχαλινωθείσ ἀποφυγὴ δ’ οὐκ ἔστιν ἐπὶ τὰσ νομὰσ ἐκείνασ καὶ τοὺσ λειμῶνασ, ἀλλὰ πλάζονται καθάπερ οἱ θεήλατοι καὶ οὐρανοπετεῖσ ἐκεῖνοι τοῦ Ἐμπεδοκλέουσ δαίμονεσ ·
(플루타르코스, De vitando aere alieno, chapter, section 7 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION