Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἐάν τισ ἄλλοσ ἀποκτείνῃ, ὅσιον αὐτὸν νομιῶ εἶναι καὶ πρὸσ θεῶν καὶ δαιμόνων, ὡσ πολέμιον κτείναντα τὸν Ἀθηναίων, καὶ τὰ κτήματα τοῦ ἀποθανόντοσ πάντα ἀποδόμενοσ ἀποδώσω τὰ ἡμίσεα τῷ ἀποκτείναντι, καὶ οὐκ ἀποστερήσω οὐδέν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 159:5)
πρῶτον μὲν ὁπόσοι ναῦσ ἐλαύνουσιν μακράσ, καταγομένοισ τὸν μισθὸν ἀποδώσω ’ντελῆ.
(아리스토텔레스, Episode 1:4)
ὥστ’ ἀντὶ τούτων τῶν ἀγαθῶν εἰσ ἑσπέραν μεγάλην ἀποδώσω καὶ παχεῖάν σοι χάριν.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 2:33)
ἐγὼ δ’ ἀποδώσω τήνδε τῇ βουλῇ τέωσ.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene23)
ἡσθέντων οὖν ἐπὶ τοῖσ πεπαιγμένοισ ἁπάντων ἀλλὰ μήν, ἔφη ὁ Οὐλπιανόσ, καὶ τὸν περὶ τῆσ μήτρασ λόγον ἀποδώσω.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 571)
ἀλλὰ μήν, ἔφη, καὶ περὶ τούτου σοι τὸν λόγον, ὁ Αἰμιλιανόσ, ἀποδώσω.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 101 2:2)
κακόσ τισ, ὡσ ἐοίκε, κιθαρῳδὸσ σφόδρα τὴν οἰκίαν μέλλων ἀνοικοδομεῖν, φίλον αὑτοῦ λίθουσ ᾔτησεν ἀποδώσω δ’ ἐγὼ αὐτῶν πολὺ πλείουσ, φησίν, ἐκ τῆσ δείξεωσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 47 1:5)
συλλέξασ δ’, ἔφη, τὸν ἔρανον, ἐπειδὰν τοὺσ ξένουσ ἀπαλλάξω, σοὶ ἀποδώσω ὃ ἄν μοι χρήσῃσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 13:2)
πλὴν ἐπεὶ σὺ τοῦτο πέφευγασ, ἐγὼ περὶ σοῦ ποιήσω καὶ συγκαλέσασ τὸν δῆμον παρέξομαί σοι δικαστὴν ὧν ἄν μου κατηγορήσῃσ, καὶ ἀποδώσω πάλιν αὐτῷ διαγνῶναι, πότεροσ ἡμῶν ἐπιτηδειότερόσ ἐστιν ἔχειν τὴν ἀρχήν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 35 4:5)
ᾧ μὲν ἄν τι καλὸν ἢ γενναῖον ἐν τῇ μάχῃ διαπραξαμένῳ μαρτυρήσωσιν οἱ τὰ ἔργα συνειδότεσ τάσ τ’ ἄλλασ ἀποδώσω παραχρῆμα τιμάσ, ἃσ ἐκ τῶν πατρίων ἑκάστοισ ἐθισμῶν ὑπάρχει φέρεσθαι, καὶ γῆσ ἔτι προσθήσω κλῆρον, ἧσ κέκτηται τὸ δημόσιον, ἱκανὸν ποιῆσαι ὡσ μηδενὸσ τῶν ἀναγκαίων δεηθῆναι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 9 5:1)
ἄλλουσ πάλιν λαβὼν στίχουσ Ὁμηρικούσ, οὔτε προσθεὶσ αὐτοῖσ οὐδὲν οὔτε ἀφελών, τὴν δὲ σύνθεσιν ἀλλάξασ μόνον ἕτερον ἀποδώσω γένοσ τὸ τετράμετρον καλούμενον Ιὠνικόν·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 412)
πάλιν δὲ ἀλλάξασ τὴν αὐτὴν λέξιν ἑτέραν αὐτῇ μορφὴν ἀποδώσω τὸν τρόπον τοῦτον·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 434)
ἐπεὶ δὲ καὶ τοὺσ ῥυθμοὺσ ἔφην οὐ μικρὰν μοῖραν ἔχειν τῆσ ἀξιωματικῆσ καὶ μεγαλοπρεποῦσ συνθέσεωσ, ἵνα μηδεὶσ εἰκῇ με δόξῃ λέγειν ῥυθμοὺσ καὶ μέτρα μουσικῆσ οἰκεῖα θεωρίασ εἰσ οὐ ῥυθμικὴν οὐδ’ ἔμμετρον εἰσάγοντα διάλεκτον, ἀποδώσω καὶ τὸν ὑπὲρ τούτων λόγον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 171)
ἀποδώσω δέ σοι ἐκεῖν’ ἅ σε ζῶντ’ ἤθελον λέξαι κακά.
(에우리피데스, episode 1:6)
ἀδικοίημεν ἄν, εἰ μὴ ἀποδώσω·
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 15:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION