Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε διελόμενον ποσαχῶσ λέγεται ἕκαστον, οὕτωσ ἀποδοτέον πρὸσ τὸ πρῶτον ἐν ἑκάστῃ κατηγορίᾳ πῶσ πρὸσ ἐκεῖνο λέγεται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 28:2)
φανερὸν οὖν ὅτι καὶ σαρκὸσ καὶ ὀφθαλμοῦ καὶ τῶν λοιπῶν μορίων μετὰ τῆσ ὕλησ ἀεὶ τὸν λόγον ἀποδοτέον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 107:3)
ὥστ’ εἰ δυνατόν, ἀποδοτέον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 147:3)
τοσαύτη οὖν γεγένηται ἡ ἐπικουρία ὅσον οὗτοσ ὠφέληται, καὶ ἀποδοτέον δὴ αὐτῷ ὅσον ἐπηύρετο, ἢ καὶ πλέον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 149:3)
ὀφείλοντα γὰρ ἀποδοτέον, οὐδὲν δὲ ποιήσασ ἄξιον τῶν ὑπηργμένων δέδρακεν, ὥστ’ ἀεὶ ὀφείλει.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 159:1)
ὅτι δ’ οὐ πάντα τῷ αὐτῷ ἀποδοτέον, οὐκ ἄδηλον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 19:4)
καὶ τὰσ μὲν εὐεργεσίασ ἀνταποδοτέον ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ μᾶλλον ἢ χαριστέον ἑταίροισ, ὥσπερ καὶ δάνειον ᾧ ὀφείλει ἀποδοτέον μᾶλλον ἢ ἑταίρῳ δοτέον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 20:1)
ἀντιλυτρωτέον, κἂν ὁστισοῦν ᾖ, ἢ μὴ ἑαλωκότι ἀπαιτοῦντι δὲ ἀποδοτέον, ἢ τὸν πατέρα λυτρωτέον;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 21:1)
ὅπερ οὖν εἴρηται, καθόλου μὲν τὸ ὀφείλημα ἀποδοτέον, ἐὰν δ’ ὑπερτείνῃ ἡ δόσισ τῷ καλῷ ἢ τῷ ἀναγκαίῳ, πρὸσ ταῦτ’ ἀποκλιτέον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 23:2)
ὅτι μὲν οὖν οὐ ταὐτὰ πᾶσιν ἀποδοτέον, οὐδὲ τῷ πατρὶ πάντα, καθάπερ οὐδὲ τῷ Διὶ θύεται, οὐκ ἄδηλον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 25:3)
ἐπεὶ δὲ καὶ τὸ πολεμικὸν καὶ τὸ βουλευόμενον περὶ τῶν συμφερόντων καὶ κρῖνον περὶ τῶν δικαίων ἐνυπάρχει καὶ μέρη φαίνεται τῆσ πόλεωσ μάλιστα ὄντα, πότερον ἕτερα καὶ ταῦτα θετέον ἢ τοῖσ αὐτοῖσ ἀποδοτέον ἄμφω;
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 136:1)
ἐπεὶ δὲ διῄρηται τὸ πολιτικὸν εἰσ δύο μέρη, τοῦτ’ ἐστὶ τό τε ὁπλιτικὸν καὶ τὸ βουλευτικόν, πρέπει δὲ τήν τε θεραπείαν ἀποδιδόναι τοῖσ θεοῖσ καὶ τὴν ἀνάπαυσιν ἔχειν περὶ αὐτοὺσ τοὺσ διὰ τὸν χρόνον ἀπειρηκότασ, τούτοισ ἂν εἰή τὰσ <περὶ αὐτοὺσ> ἱερωσύνασ ἀποδοτέον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 142:1)
ἐπεὶ δ’ ὁ θεατὴσ διττόσ, ὁ μὲν ἐλεύθεροσ καὶ πεπαιδευμένοσ, ὁ δὲ φορτικὸσ ἐκ βαναύσων καὶ θητῶν καὶ ἄλλων τοιούτων συγκείμενοσ, ἀποδοτέον ἀγῶνασ καὶ θεωρίασ καὶ τοῖσ τοιούτοισ πρὸσ ἀνάπαυσιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 116:2)
εἰσὶ δὲ ὥσπερ αὐτῶν αἱ ψυχαὶ παρεστραμμέναι τῆσ κατὰ φύσιν ἕξεωσ ‐ οὕτω καὶ τῶν ἁρμονιῶν παρεκβάσεισ εἰσὶ καὶ τῶν μελῶν τὰ σύντονα καὶ παρακεχρωσμένα, ποιεῖ δὲ τὴν ἡδονὴν ἑκάστοισ τὸ κατὰ φύσιν οἰκεῖον, διόπερ ἀποδοτέον ἐξουσίαν τοῖσ ἀγωνιζομένοισ πρὸσ τὸν θεατὴν τὸν τοιοῦτον τοιούτῳ τινὶ χρῆσθαι τῷ γένει τῆσ μουσικῆσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 117:1)
ἐξ ἁπάντων δὲ συμπληρουμένησ τῆσ εὐδαιμονίασ, ἀποδοτέον τῶν ἐπαίνων τὸ πρωτεῖον τῇ τούτων μάλιστ’ αἰτίᾳ ἱστορίᾳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 2 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION