Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτο δ’ ἐστὶν ἐν πέντε, πρῶτον μὲν ἐν τοῖσ συνδέσμοισ, ἂν ἀποδιδῷ τισ ὡσ πεφύκασι πρότεροι καὶ ὕστεροι γίγνεσθαι ἀλλήλων, οἱο͂ν ἔνιοι ἀπαιτοῦσιν, ὥσπερ ὁ μέν καὶ ὁ ἐγὼ μέν ἀπαιτεῖ τὸν δέ καὶ τὸν ὁ δέ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 5 1:2)
τῷ δὲ καταστήσαντι τοὺσ ἐγγυητάσ, ἐὰν ἀποδιδῷ τῇ πόλει τὸ ἀργύριον ἐφ’ ᾧ κατέστησε τοὺσ ἐγγυητάσ, ἀφεῖσθαι τοῦ δεσμοῦ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 53:1)
Τῷ δὲ καταστήσαντι φησὶ τοὺσ ἐγγυητάσ, ἐὰν ἀποδιδῷ τῇ πόλει τὸ ἀργύριον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 133:1)
πάλιν ἐνταῦθ’ ἐπέμειν’ ἐπὶ τοῦ κακουργήματοσ ὃ μικρῷ πρότερον εἶπον, καὶ οὐκ ἐπελάθετο, οὐδ’ ἔγραψε τὸ τίμημα τὸ γιγνόμενον, ἀλλὰ τὸ ἀργύριον ὃ ὦφλεν, ἐὰν ἀποδιδῷ, ἀφεῖσθαι τοῦ δεσμοῦ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 133:2)
καίτοι τό γε ψήφισμα δημοσίαν τὴν οὐσίαν ἐκέλευσεν εἶναι, οὐ μόνον ὃσ ἂν ἔχων σκεύη μὴ ἀποδιδῷ τῇ πόλει, ἀλλὰ καὶ ὃσ ἂν ἰδίᾳ κτησάμενοσ μὴ πωλῇ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 58:1)
οἶσθα δ’, ἔφη, ὅτι καὶ οἱ νόμοι κελεύουσιν τοῦ λυσαμένου ἐκ τῶν πολεμίων εἶναι τὸν λυθέντα, ἐὰν μὴ ἀποδιδῷ τὰ λύτρα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 13:3)
καίτοι οἵ γε νόμοι κελεύουσι τὴν οὐσίαν εἶναι δημοσίαν, ὃσ ἂν ἐγγυησάμενόσ τι τῶν τῆσ πόλεωσ μὴ ἀποδιδῷ τὴν ἐγγύην·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 35:2)
δοκέουσί τέ μοι Αἰγυπτίων οἱ ἔνερθε λίμνησ τῆσ Μοίριοσ οἰκέοντεσ τά τε ἄλλα χωρία καὶ τὸ καλεόμενον Δέλτα, ἢν οὕτω ἡ χώρη αὕτη κατὰ λόγον ἐπιδιδῷ ἐσ ὕψοσ καὶ τὸ ὅμοιον ἀποδιδῷ ἐσ αὔξησιν, μὴ κατακλύζοντοσ αὐτὴν τοῦ Νείλου πείσεσθαι τὸν πάντα χρόνον τὸν ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι τὸ κοτὲ αὐτοὶ Ἕλληνασ ἔφασαν πείσεσθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 13 3:1)
Μὴ ἐξαπατάτω δέ σε, ἤν γε ἡ κύστισ τι νούσημα ἔχουσα τῶν οὔρων τὰ τοιαῦτα ἀποδιδῷ‧ οὐ γὰρ τοῦ ὅλου σώματοσ σημεῖόν ἐστιν, ἀλλ’ αὐτῆσ καθ’ ἑωυτῆσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 12.11)
ἀλλ’ ὅμωσ, ἑώσ ἂν τὴν αὐτὴν ἰδέαν ἀποδιδῷ, ἐάντε ἐν ἄλλῳ σιδήρῳ, ὅμωσ ὀρθῶσ ἔχει τὸ ὄργανον, ἐάντε ἐνθάδε ἐάντε ἐν βαρβάροισ τισ ποιῇ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 39:2)
οὐκοῦν οὕτωσ ἀξιώσεισ καὶ τὸν νομοθέτην τόν τε ἐνθάδε καὶ τὸν ἐν τοῖσ βαρβάροισ, ἑώσ ἂν τὸ τοῦ ὀνόματοσ εἶδοσ ἀποδιδῷ τὸ προσῆκον ἑκάστῳ ἐν ὁποιαισοῦν συλλαβαῖσ, οὐδὲν χείρω νομοθέτην εἶναι τὸν ἐνθάδε ἢ τὸν ὁπουοῦν ἄλλοθι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 41:2)
ἣ ἂν ἑκάστῳ οἶμαι τὸ προσῆκόν τε καὶ τὸ ὅμοιον ἀποδιδῷ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 284:9)
ἥτισ μὲν ἂν οὖν τῶν πολιτειῶν τὴν αὑτῆσ φθέγγηται φωνὴν πρόσ τε θεοὺσ καὶ πρὸσ ἀνθρώπουσ, καὶ τῇ φωνῇ τὰσ πράξεισ ἑπομένασ ἀποδιδῷ, θάλλει τε ἀεὶ καὶ σῴζεται, μιμουμένη δ’ ἄλλην φθείρεται.
(플라톤, Epistles, Letter 5 5:2)
ἐὰν δὲ ἔλθῃ, μηχανητέον ὅπωσ ἂν διαφύγῃ καὶ μὴ δῷ δίκην ὁ ἐχθρόσ, ἀλλ’ ἐάντε χρυσίον <ᾖ> ἡρπακὼσ πολύ, μὴ ἀποδιδῷ τοῦτο ἀλλ’ ἔχων ἀναλίσκῃ καὶ εἰσ ἑαυτὸν καὶ εἰσ τοὺσ ἑαυτοῦ ἀδίκωσ καὶ ἀθέωσ, ἐάντε αὖ θανάτου ἄξια ἠδικηκὼσ ᾖ, ὅπωσ μὴ ἀποθανεῖται, μάλιστα μὲν μηδέποτε, ἀλλ’ ἀθάνατοσ ἔσται πονηρὸσ ὤν, εἰ δὲ μή, ὅπωσ ὡσ πλεῖστον χρόνον βιώσεται τοιοῦτοσ ὤν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 207:1)
ὃσ γὰρ ἂν προαμειψάμενοσ ἔργον μισθοὺσ μὴ ἀποδιδῷ ἐν χρόνοισ τοῖσ ὁμολογηθεῖσιν, διπλοῦν πραττέσθω·
(플라톤, Laws, book 11 55:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION