Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τοῦθ’ οὕτωσ ἰσχύει διὰ τέλουσ ὥστε καὶ ἐν αὐτοῖσ τοῖσ ἄθλοισ, προσθήσω δ’ ὅτι καὶ τοῖσ αὐτοῦ τοῦ τάχουσ, οὐ τοῖσ ἐπὶ τῆσ ἀρχῆσ ἐξενεγκοῦσιν ἀποδίδοται τὸ σύμβολον, ἀλλὰ τοῖσ παρελθοῦσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 2:1)
παρθένου Ἀρτέμιδοσ γὰρ ἔφυ καὶ στύματα μισεῖ, τῇ δὲ Ἑκάτῃ ἀποδίδοται ἡ τρίγλη διὰ τὴν τῆσ ὀνομασίασ κοινότητα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1263)
πέρασ δ’ οὖν, λαβὼν γὰρ ὁ Παρμενίσκοσ ὁ τουτουὶ κοινωνὸσ τὰ γράμματα τὰ παρὰ τούτου ἀποσταλέντα, καὶ πυθόμενοσ τὰσ τιμὰσ τὰσ ἐνθάδε τοῦ σίτου καθεστηκυίασ, ἐξαιρεῖται τὸν σῖτον ἐν τῇ Ῥόδῳ κἀκεῖ ἀποδίδοται, καταφρονήσαντεσ μὲν τῆσ συγγραφῆσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τῶν ἐπιτιμίων, ἃ συνεγράψαντο αὐτοὶ οὗτοι καθ’ αὑτῶν, ἐάν τι παραβαίνωσιν, καταφρονήσαντεσ δὲ τῶν νόμων τῶν ὑμετέρων, οἳ κελεύουσι τοὺσ ναυκλήρουσ καὶ τοὺσ ἐπιβάτασ πλεῖν εἰσ ὅ τι ἂν συνθῶνται ἐμπόριον, εἰ δὲ μή, ταῖσ μεγίσταισ ζημίαισ εἶναι ἐνόχουσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Διονυσοδώρου Βλάβης 13:1)
ζήτησισ δὴ μετὰ τοῦτο πολλὴ ἐκ πάντων ἐγίνετο, καὶ σὺν χρόνῳ μήνυσισ ἀποδίδοται τοῖσ ἱεροφάνταισ, ὅτι τῶν παρθένων μία τῶν φυλαττουσῶν τὸ ἱερὸν πῦρ, Ὀπιμία ὄνομα αὐτῇ, τὴν παρθενίαν ἀφαιρεθεῖσα μιαίνει τὰ ἱερά.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 89 7:2)
τὴν δὲ τοῦ σώματοσ ἀντιποίησιν, ἣν ἔδει γενέσθαι κατὰ τοὺσ νόμουσ, αὐτὸσ ποιεῖσθαι θεῖοσ ὢν τῆσ κόρησ καὶ τὰ δίκαια ὑπέχειν, οὐδὲν ἀξιῶν οὔτε ξένον οὔτε ὃ μὴ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀποδίδοται Ῥωμαίοισ δίκαιον, εἰ καὶ μὴ πᾶσιν ἀνθρώποισ, σώματοσ εἰσ δουλείαν ἐξ ἐλευθερίασ ἀγομένου μὴ τὸν ἀφαιρούμενον τὴν ἐλευθερίαν, ἀλλὰ τὸν φυλάττοντα κύριον εἶναι μέχρι δίκησ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 30 5:2)
οὔκουν ἡγεῖτο ἀδίκαστον γίγνεσθαι τὸ πρᾶγμα οὐδ’ ἐξ ἐρήμησ τοὺσ παῖδασ εὐθὺσ ἁλίσκεσθαι, ἀλλὰ καὶ ὕδωρ ἐγχεῖται καὶ λόγοσ ἀποδίδοται καὶ ἀνεξέταστον οὐδὲν καταλείπεται.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 8:4)
ὁπόταν γὰρ ἀνελθοῦσα εἰσ τὸν πάγον συγκαθέζηται φόνου ἢ τραύματοσ ἐκ προνοίασ ἢ πυρκαϊᾶσ δικάσοντεσ, ἀποδίδοται λόγοσ ἑκατέρῳ τῶν κρινομένων καὶ λέγουσιν ἐν τῷ μέρει ὁ μὲν διώκων ὁ δὲ φεύγων, ἢ αὐτοὶ ἢ ῥήτορασ ἀναβιβάζονται τοὺσ ἐροῦντασ ὑπὲρ αὐτῶν.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 19:2)
ὁ δ̓ οὖν μισθὸσ τῆσ ἰάσεωσ ἔτι καὶ νῦν ἀποδίδοται αὐτῷ λευκὸσ ἵπποσ καταθυόμενοσ ἐπὶ τῷ μνήματι, ὅθεν ἔδειξεν ἡ Δειμαινέτη προελθόντα αὐτὸν ἐντείλασθαι ἐκεῖνα τὰ περὶ τοῦ οἴνου·
(루키아노스, Scytha 4:1)
διοικήσασ δὲ ταῦτα πάντα ὁ Ἀμύντασ αὐτὸσ πάλιν ἀποδίδοται τἀνδράποδα πέντε καὶ τριάκοντα μνῶν Τιμοχάρει Ἀχαρνεῖ τῷ τὴν νεωτέραν ἔχοντι τούτου ἀδελφήν·
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 32:1)
βοήσαντι δὲ ἀνδρὶ ἑπτάκισ ὑπὸ τῆσ ἠχοῦσ ἡ φωνή, τὰ δὲ καὶ ἐπὶ πλέον ἔτι ἀποδίδοται.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 21 27:6)
καὶ τοίνυν καὶ ταχὺ ποιήσασ αὐτῶν ἕκαστα πάνυ σμικροῦ νομίσματοσ ἀποδίδοται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 108:4)
οὐδέ γε ὁπόταν χρήματά τισ ἐρᾷ κτᾶσθαι μὴ καλῶσ, ἢ μὴ δυσχερῶσ φέρῃ κτώμενοσ, δώροισ ἄρα τιμᾷ τότε τὴν αὑτοῦ ψυχήν ‐ παντὸσ μὲν οὖν λείπει ‐ τὸ γὰρ αὐτῆσ τίμιον ἅμα καὶ καλὸν ἀποδίδοται σμικροῦ χρυσίου·
(플라톤, Laws, book 5 8:2)
"τούτων δ’ ἕκαστον μέροσ ἐστὶ τῆσ αὐλητικῆσ ἑρμηνείασ, οὐ μέντοι τέλοσ, ἀλλ’ ἕνεκα τοῦ τέλουσ γιγνόμενον παρὰ ταῦτα γὰρ αὖ καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα κριθήσεται τὸ τῆσ ἑρμηνείασ ἦθοσ, εἰ οἰκεῖον ἀποδίδοται τῷ παραποιηθέντι ποιήματι, ὃ μεταχειρίσασθαι καὶ ἑρμηνεῦσαι ὁ ἐνεργῶν βεβούληται.
(위 플루타르코스, De musica, section 3612)
ἐγὼ γάρ τοι, ἔφη, πολλάκισ ἀκούων τοῦ μὲν ὅτι προύδωκεν αὐτὸν φίλοσ ἀνήρ, τοῦ δ’ ὅτι μνᾶν ἀνθ’ ἑαυτοῦ μᾶλλον εἵλετο ἀνήρ, ὃν ᾤετο φίλον εἶναι, τὰ τοιαῦτα πάντα σκοπῶ, μή, ὥσπερ ὅταν τισ οἰκέτην πονηρὸν πωλῇ καὶ ἀποδίδοται τοῦ εὑρόντοσ, οὕτω καὶ τὸν πονηρὸν φίλον, ὅταν ἐξῇ τὸ πλέον τῆσ ἀξίασ λαβεῖν, ἐπαγωγὸν ᾖ ἀποδίδοσθαι·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 5 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION