Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἂν παρεῖναι καὶ μὴ ἀποδημεῖν, ὅτε ἡ πόλισ τὴν εἰρήνην ἐποιεῖτο, μαρτυρήσωσιν, ἢ τὰσ πρὸσ τὴν βουλὴν αὐτῶν προσόδουσ καὶ τὰ ψηφίσματα ἂν παράσχῃ ἐν ᾧ σὺ φῂσ ὄντα χρόνῳ, καταβαίνω καὶ θανάτου τιμῶμαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 593)
"μὴ ἀποδημεῖν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 211)
καίτοι χρῆν αἰθρίασ ὑείν αὐτόν, ταύτασ δ’ ἀποδημεῖν.
(아리스토파네스, Clouds, Choral, anapests17)
Ἁρμόδιοσ δὲ ὁ Λεπρεάτησ ἐν τῷ περὶ τῶν παρὰ Φιγαλεῦσι νομίμων φιλοπότασ φησὶ γενέσθαι Φιγαλεῖσ Μεσσηνίοισ ἀστυγείτονασ ὄντασ καὶ ἀποδημεῖν ἐθισθέντασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 59 1:3)
ἐπειδὴ Φίλιπποσ ἀποστείλασ πρέσβεισ περὶ τῆσ εἰρήνησ ὁμολογουμένασ πεποίηται συνθήκασ, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, ὅπωσ ἂν ἡ εἰρήνη ἐπιτελεσθῇ ἡ ἐπιχειροτονηθεῖσα ἐν τῇ πρώτῃ ἐκκλησίᾳ, πρέσβεισ ἑλέσθαι ἐκ πάντων Ἀθηναίων ἤδη πέντε, τοὺσ δὲ χειροτονηθέντασ ἀποδημεῖν μηδεμίαν ὑπερβολὴν ποιουμένουσ, ὅπου ἂν ὄντασ πυνθάνωνται τὸν Φίλιππον, καὶ τοὺσ ὁρ́κουσ λαβεῖν τε παρ’ αὐτοῦ καὶ δοῦναι τὴν ταχίστην ἐπὶ ταῖσ ὡμολογημέναισ συνθήκαισ αὐτῷ πρὸσ τὸν Ἀθηναίων δῆμον, συμπεριλαμβάνοντασ καὶ τοὺσ ἑκατέρων συμμάχουσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 40:1)
καὶ οὐκ εἰσεπραξάμην διὰ τὸ τότε μὲν ἀποδημεῖν ὑπὲρ ὑμῶν τριηραρχῶν, ὕστερον δὲ καταπλεύσασ καταλαβεῖν τὰ μὲν εὔπορα ὑφ’ ἑτέρων προεξειλεγμένα, τὰ δ’ ἄπορα ὑπόλοιπα.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 12:2)
μέλλων τοίνυν ἀποδημεῖν ὡσ βασιλέα, καὶ διαπραξάμενοσ ἐκπλεῦσαι ὡσ βασιλεῖ στρατηγήσων τὸν ἐπ’ Αἴγυπτον πόλεμον, ἵνα μὴ δῷ ἐνθάδε λόγον καὶ εὐθύνασ τῆσ στρατηγίασ, μεταπεμψάμενοσ τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν εἰσ τὸ Παράλιον τῶν τε προϋπηργμένων εἰσ αὑτὸν ἐπῄνει, καὶ ἐδεῖτο αὐτοῦ συστήσασ Φιλώνδαν, ἄνδρα τὸ μὲν γένοσ Μεγαρέα, μετοικοῦντα δ’ Ἀθήνησιν, πιστῶσ δὲ τούτῳ διακείμενον καὶ ὑπηρετοῦντα ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ, ἐπειδὰν ἀφίκηται ἐκ Μακεδονίασ ὁ Φιλώνδασ, ὃν συνίστη οὗτοσ τῷ πατρὶ τῷ ἐμῷ, ἄγων ξύλα τὰ δοθέντα τούτῳ ὑπὸ Ἀμύντου, τὸ ναῦλον τῶν ξύλων παρασχεῖν καὶ ἐᾶσαι ἀνακομίσαι τὰ ξύλα εἰσ τὴν οἰκίαν τὴν ἑαυτοῦ τὴν ἐν Πειραιεῖ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 30:1)
αὐτὸσ μὲν γὰρ ὁμολογεῖται ἀποδημεῖν παρὰ βασιλεῖ, τὸν δὲ Φιλώνδαν, ὃν ἔπεμψεν ἐπὶ τὰ ξύλα καὶ συνέστησε τῷ πατρὶ τῷ ἐμῷ, τεθνηκότα κατέλαβεσ ἥκων παρὰ βασιλέωσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 46:3)
ἀναγκαῖον δὴ τῶν ἄλλων οἰκείων καὶ ἐπιτηδείων, οὓσ κατέλιπεσ ἀποδημεῖν μέλλων συνεπιμελεῖσθαι τῶν σαυτοῦ, εἰδέναι τινὰ ὅθεν τὸ ναῦλον τῶν ξύλων πορίσασ ὁ Φιλώνδασ τῷ ναυκλήρῳ διέλυσεν, εἰ μὴ φὴσ τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν συστῆσαι αὐτῷ, μηδὲ λαβεῖν τὸν Φιλώνδαν παρὰ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμοῦ τὸ ναῦλον τῶν ξύλων.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 47:1)
ἡγοῦνται δὲ μήτε ἀποδημεῖν ἀσφαλὲσ μήτε μένειν μήτε προϊέναι μήτ’ ἔνδον διαιτᾶσθαι παρ’ αὑτοῖσ, ἀλλὰ μηδὲ ἐπιβαίνειν οὗ ἂν ἐπιβαίνωσιν , ἅπαντα δὲ εἶναι μεστὰ ἐνέδρασ καὶ δόλων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 62:2)
ὅτι γάρ με οὐκ ἐνοχλήσετε μὴ βουλόμενον οὐδὲ κελεύσετε ἀποδημεῖν, ὥσπερ ἤδη πολὺν χρόνον ἔχοντα παῤ ὑμῖν, ἐπίσταμαι σαφῶσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 44:2)
ἐνθυμεῖσθε δὲ ὅσῳ μὲν ἥδιον ἀποδημεῖν πρὸσ τοὺσ πέλασ οἰκείωσ ἔχοντασ, ἀλλὰ μἠ ἐχθρῶσ, ὅσῳ δὲ βέλτιον τοὺσ ἐπιξενουμένουσ ὑποδέχεσθαι χωρὶσ ὑποψίασ, ἐν δὲ ταῖσ κοιναῖσ πανηγύρεσι καὶ θεῶν ἑορταῖσ καὶ θέαισ ὅσῳ κρεῖττον καὶ σωφρονέστερον ἀναμίγνυσθαι συνθύοντασ ἀλλήλοισ καὶ συνευχομένουσ, ἀλλὰ μὴ τοὐναντίον καταρωμένουσ καὶ βλασφημοῦντασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 50:2)
μέγεθοσ ἀνθ̓ οὗ προσήκει τοὺσ νοῦν ἔχοντασ ἀνθρώπουσ ἀντικαταλλάξασθαι τὴν καθ̓ ἡμέραν εὐφημίαν, τὸ πρεπόντωσ μὲν θεᾶσθαι, προθύμωσ δὲ ἀποδημεῖν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 53:1)
καὶ νῦν δεῖ με ἀποδημεῖν, οὐχ ὡσ πρότερον ἀλύπωσ, πάντων με ἀγαπώντων καὶ θαυμαζόντων, ἀλλὰ μετ̓ ἔχθρασ τινῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 13:1)
ἅ μοι δοκεῖ διανοηθεὶσ Ὅμηροσ, οὐ μόνον ποιητὴσ ἀγαθὸσ ὤν, ἀλλὰ καὶ τῷ τρόπῳ φιλόσοφοσ, τὸν ἅπαντα ἀποδημεῖν χρόνον, ὥστε μηδένα γνῶναι τὴν πατρίδα αὐτοῦ, καὶ μᾶλλον, ὡσ ἐοίκεν, αἱρεῖσθαι πέντε καὶ εἴκοσι δραχμὰσ προσαιτῶν λαμβάνειν, καὶ ταῦτα ὡσ μαινόμενοσ, ἢ οἴκοι διάγειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION