Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲν γὰρ οὕτωσ ἐπεσκέφθαι χρὴ ὡσ τὰσ ποιότητασ τοῦ ἀφελοῦσ λόγου καὶ τοῦ ἁπλοῦ καὶ τὰσ διαφορὰσ αὐτοῦ πρὸσ τὸν πολιτικὸν λόγον καὶ ἀγωνιστικόν, ὅπερ οὐ ῥᾴδιον μέν ἐστιν διὰ τὸ εἶναι ἓν γένοσ παντὸσ λόγου καὶ μίαν φύσιν, ὅμωσ γε μήν εἰσί τινεσ παραλλαγαὶ καὶ ἰδέαι, αἳ διαφέρουσιν ἀλλήλων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 2:2)
εἰ δὲ διπλοῦν ἀνθ’ ἁπλοῦ τότε κίνδυνον μετέλαβον, τὸν μὲν πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, τὸν δὲ κατ’ αὐτὴν τὴν θάλατταν, οὐδὲν οἶμαι ταύτῃ φαυλότεροι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 91:7)
ὥστε διπλοῦν ἀνθ’ ἁπλοῦ τοὔνειδοσ γίγνεται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 2:9)
ἀλλὰ λόγοσ μὲν ἔσται ἑκάστου καὶ τῶν ἄλλων τί σημαίνει, ἐὰν ᾖ ὄνομα, ὅτι τόδε τῷδε ὑπάρχει, ἢ ἀντὶ λόγου ἁπλοῦ ἀκριβέστεροσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 43:3)
ὡσ ὕστερον τὰ Περσικά, καὶ ἢ πεφραγμένων τῶν ἵππων ἢ ἀφράκτων, καὶ ἢ ἁπλοῦ τοῦ ῥυμοῦ ἢ διπλοῦ, τὰ καὶ πολύρρυμα.
(아리아노스, chapter 2 11:1)
καὶ τρίπουν δὲ λέβητα Αἰσχύλον εἰρηκέναι ἐν Ἀθάμαντι ἀπὸ ἁπλοῦ τοῦ ποὺσ ὡσ νοῦσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1006)
ὁ γοῦν φαῦλοσ λέγεται παρ’ αὐτῷ καὶ ἐπὶ τοῦ ἁπλοῦ, ὡσ καὶ παρὰ Εὐριπίδῃ ἐν Λικυμνίῳ φέρεται ἐπὶ τοῦ Ἡρακλέουσ οὑτωσί·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 62:6)
ὅσα δὲ τῶν τοιούτων ὀργάνων ἐκ δυοῖν σύγκειται χιτώνων οὐχ ὁμοίων μὲν ἀλλήλοισ, ἁπλοῦ δ’ ἑκατέρου, τούτων οἱ χιτῶνέσ εἰσι τὰ στοιχεῖα καθάπερ τῆσ τε γαστρὸσ καὶ τοῦ στομάχου καὶ τῶν ἐντέρων καὶ τῶν ἀρτηριῶν, καὶ καθ’ ἑκάτερόν γε τῶν χιτώνων ἴδιοσ ἡ ἀλλοιωτικὴ δύναμισ ἡ ἐκ τοῦ παρὰ τῆσ μητρὸσ ἐπιμηνίου γεννήσασα τὸ μόριον, ὥστε τὰσ κατὰ μέροσ ἀλλοιωτικὰσ δυνάμεισ τοσαύτασ εἶναι καθ’ ἕκαστον ζῷον, ὅσαπερ ἂν ἔχῃ τὰ στοιχειώδη μόρια.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 615)
τὸ δὲ πολύ, ὥσπερ ἄρτι ἐλέγετο, πασῶν ἐφαπτόμενον κεῖται τῶν τοῦ θεοῦ δυνάμεων, ἁπλοῦ, ἀεὶ βάλλοντοσ, ἀπολούοντοσ, ὁμοπολοῦντοσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 135:2)
γενναίωσ γε καὶ φιλοδώρωσ, ὦ φίλε, ἓν αἰτηθεὶσ πολλὰ δίδωσ καὶ ποικίλα ἀντὶ ἁπλοῦ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 30:1)
ἡ δὲ τοῦ νοητοῦ καὶ εἰλικρινοῦσ καὶ ἁπλοῦ νόησισ ὥσπερ ἀστραπὴ διαλάμψασα τῆσ ψυχῆσ ἅπαξ ποτὲ θιγεῖν καὶ προσιδεῖν παρέσχε.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 77 2:5)
Τούτων δ’ εὐτρεπῶν γενομένων παραλαβόντεσ οἱ χιλίαρχοι τοὺσ Ῥωμαίουσ ὁμοῦ καὶ τοὺσ συμμάχουσ κατεστρατοπέδευσαν, ἑνὸσ ὑπάρχοντοσ παρ’ αὐτοῖσ θεωρήματοσ ἁπλοῦ περὶ τὰσ παρεμβολάσ, ᾧ χρῶνται πρὸσ πάντα καιρὸν καὶ τόπον.
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 26 10:1)
ἁμαρτάνει δὲ καὶ οὗτοσ, ἐξ ἁπλοῦ καὶ μονοειδοῦσ ἀέροσ καὶ πνεύματοσ δοκῶν συνεστάναι τὰ ζῷα·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, chapter 3 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION