Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ πάντεσ προσεδοκᾶτε Φίλιππον ταπεινώσειν Θηβαίουσ, ὁρῶντά τ’ αὐτῶν τὴν θρασύτητα, καὶ τῷ μὴ βούλεσθαι δύναμιν ἀνθρώπων ἀπίστων ἐπαυξῆσαι;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1363)
ὁ δὲ ἀπιστῶν ἐπιστραφεὶσ ἐθεάσατο τὴν γυναῖκα, ἡ δὲ πάλιν ὑπέστρεψεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 3 2:4)
Δαναὸσ δὲ ἅμα μὲν ἀπιστῶν αὐτῶν τοῖσ ἐπαγγέλμασιν, ἅμα δὲ καὶ μνησικακῶν περὶ τῆσ φυγῆσ, ὡμολόγει τοὺσ γάμουσ καὶ διεκλήρου τὰσ κόρασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 5:2)
Αὐγείασ δὲ ἀπιστῶν ὑπισχνεῖται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 5:4)
μετ’ οὐ πολὺ δὲ κλαπεισῶν ἐξ Εὐβοίασ ὑπὸ Αὐτολύκου βοῶν, Εὔρυτοσ μὲν ἐνόμιζεν ὑφ’ Ἡρακλέουσ γεγονέναι τοῦτο, Ἴφιτοσ δὲ ἀπιστῶν ἀφικνεῖται πρὸσ Ἡρακλέα, καὶ συντυχὼν ἥκοντι ἐκ Φερῶν αὐτῷ, σεσωκότι τὴν ἀποθανοῦσαν Ἄλκηστιν Ἀδμήτῳ, παρακαλεῖ συζητῆσαι τὰσ βόασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 2:1)
ἀλλ’ εἴτε ἀχάριστοσ ὢν ὁ Βροῦτοσ, εἴτε τὰ τῆσ μητρὸσ ἁμαρτήματα ἀγνοῶν ἢ ἀπιστῶν ἢ αἰδούμενοσ, εἴτε φιλελεύθεροσ ὢν ἄγαν καὶ τὴν πατρίδα προτιμῶν, εἴθ’ ὅτι ἔκγονοσ ὢν Βρούτον τοῦ πάλαι τοὺσ βασιλέασ ἐξελάσαντοσ ἐρεθιζόμενοσ καὶ ὀνειδιζόμενοσ μάλιστα ἐσ τοῦτο ὑπὸ τοῦ δήμου ̔πολλὰ γὰρ τοῖσ ἀνδριᾶσι τοῦ πάλαι Βρούτου καὶ τῷ δικαστηρίῳ τοῦδε τοῦ Βρούτου τοιάδε ἐπεγράφετο λάθρᾳ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 7:6)
καὶ ὁ Νωβελίων ἀπιστῶν ἅπασιν ἐν τῷ στρατοπέδῳ διεχείμαζε, στεγάσασ ὡσ ἐδύνατο, καὶ τὴν ἀγορὰν ἔχων ἔνδον, καὶ κακοπαθῶν αὐτῆσ τε τῆσ ἀγορᾶσ τῇ ὀλιγότητι καὶ νιφετοῦ πυκνότητι καὶ κρύουσ χαλεπότητι, ὥστε πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν οἱ μὲν ἐν τοῖσ φρυγανισμοῖσ, οἱ δὲ καὶ ἔνδον ὑπὸ στενοχωρίασ καὶ κρύουσ ἀπώλλυντο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 4:6)
ἀπιστῶν δ’ ἔτι τὰσ σπονδὰσ ἔσεσθαι, καὶ εἰ γένοιντο, εὖ εἰδὼσ οὐκ ἐσ πολὺ βεβαίουσ ἐσομένασ, ἐσ Ἀδρυμητὸν Λιβύησ κατήγετο πόλιν, καὶ σῖτον συνέλεγεν, ἐπί τε ὠνὴν ἵππων περιέπεμπε, καὶ τὸν δυνάστην τῶν Νομάδων τῶν καλουμένων Ἀρεακιδῶν ἐσ φιλίαν ὑπήγετο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 3:2)
Προυσίασ δ’ ἅπασιν ἀπιστῶν, καὶ Ῥωμαίουσ ἐλπίζων αὑτὸν ἐξαιρήσεσθαι τῆσ ἐπιβουλῆσ, Διήγυλιν τὸν Θρᾷκα, κηδεστὴν ὄντα οἱ, πεντακοσίουσ Θρᾷκασ αἰτήσασ καὶ λαβὼν τοῖσδε μόνοισ τὸ σῶμα ἐπέτρεψεν, ἐσ τὴν ἀκρόπολιν τὴν ἐν Νικαίᾳ καταφυγών·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 6:5)
ὥστε τοσούτῳ περὶ αὑτοὺσ ἦσαν φαυλότεροι τῶν ἀπίστων συμμάχων, ὅσῳ οἱ μὲν καθ’ ἑαυτοὺσ ἕκαστοι ἀπεχώρουν, οἱ δὲ κοινὴν ἀπόστασιν ἐξ ὧν ἔπραττον εἰσηγοῦντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 16:11)
ἐδόκουν εἶναι ἐν Σμύρνῃ, πᾶσαν ἀπιστίαν ἀπιστῶν τοῖσ φανεροῖσ καὶ ὁρωμένοισ, διὰ τὸ μὴ συνειδέναι ἐμαυτῷ ὁδοιπορήσαντι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 13:11)
καίτοι τίσ οὐκ ἂν ἰδὼν καὶ τοῦθ’ ἕν τι τῶν ἀπίστων ἔκρινεν, ἐξαρκέσαι τοῖσ χάσμασι καὶ πληρῶσαι τὰ διεστηκότα, μᾶλλον δ’ ἔτι τούτου πρότερον διὰ τῆσ ἄμμου τῆσ ἄνω διεξῆλθεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 33:2)
ἄλλοσ ἐκ τῶν δοκούντων μὲν γίγνεσθαι ἀπίστων δέ, ὅτι οὐκ ἂν ἔδοξαν, εἰ μὴ ἦν ἢ ἐγγὺσ ἦν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 22:1)
ἀπολεῖσ ἀπιστῶν πάντ’.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode 1:38)
εἰ δ’ ἀπιστῶν ἐτύγχανεσ, τί οὐχ, ὥσπερ οἱ ἄλλοι, τὰ δίκαι’ ἐλάμβανεσ ἐν τῇ γῇ;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 23:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION